სასრულეთი (თავი 10)

ჩანს დრო უძლურია შარიათის კანონების წინაშე, მათ შორის გლობალიზაციის პროცესიც, ქალთა ემანსიპაციაც და მსოფლიოში მიმდინარე ახალი გამოწვევებიც. ალბათ მეც იგივე მელის, რაც სორაიას და რატომ? რისთვის? რა შუაში ვარ? ყველაფერი დავუდის აკვიატების ბრალია,

სასრულეთი (თავი 9) +18

- რა მელოდება?- ცრემლებს ძლივს ამოვაყოლე ორიოდ სიტყვა. - წარმოდგენაც არ მინდა, წინ რა გელის.იდელურ შემთხვევაში, გაროზგვა და ერთადერთი რაც შეიძლება, მათრახის დარტყმის რაოდენობა შეამცირონ. - უარეს შემთხვევაში? - თქმაც მიჭირს, ლეა. .....

სასრულეთი (თავი 8) +18

ლეა, რომლის წყალობითაც ჩემი ცხოვრება კვანტურ საწყისამდე დავიდა... არ მესმის მათი, ვისაც სიამოვნებას ანიჭებთ სიყვარულით მოპოვებული ტანჯვა, აიდეალებენ ტანჯვამდე აყვანილ სიყვარულს, ტანჯვაში პოულობენ კმაყოფილებას... თითოეული კოცნა აქამდე განუცდელ

სასრულეთი (თავი VII)

ოთახი ზურმუხტისფერი კრეტსაბმელით- სწორედ ეს სივრცე იქნა ჩემის ფიქრების ნავსაყუდელად ტყვეობაში.შევისწავლე ოთახის თითეული დეტალი. ისიც კი, რამდენი ნაოჭი ჰქონდა ფარდას, რა თანმიმდევრობით ალაგებდა

სასრულეთი (თავი 6) +18

კალთაში ლეას თავი მედო და თმებზე ვეფერებოდი. ჩვენს სხეულებს ნაჭრის მხოლოდ ერთი ნაგლეჯი, კვართი ჰყოფდა. სახეზე მზის სხივები ვიგრძენი და თვალები გავახილე. ალაჰ, თუ მართლა არსებობს ალ ჯანათი الجنة , უეჭველად რომ ის ვიხილე.

სასრულეთი (თავი 5) +18

ის იყო, ჩემი სეიდაბადელი მომწვანო-მოთაფლისფერო თვალება გოგონა. აქ ნამდვილად ალაჰის ნება ურევია. مصير (ბედისწერაა). ამ გოგოს შესახებ სასწრაფოდ უნდა გამეგო ყველაფერი.

სასრულეთი (თავი 4)

ორი მიჯნურის სიყვარულს კიდევ უფრო აძლიერებდა ლეილასა და მაჯნუნის, ვეფხისტყაოსნისა და ვისრამიანის ტაეპების გახსენებაში გატარებული საღამოები. მალევე მათი სიყვარულის ნაყოფი სულთანზადე აბდულქერიმი მოევლინა სამყაროს.

სასრულეთი (თავი 3) +18

ის ის იყო, ისევ ჩხუბი უნდა დამეწყო, რომ ჩემი ხელები თავისაში მოიქცია და სული შეუბერა. სწრაფად განვითავისუფლე ხელები და მრისხანე თვალებით შევხედე. الجورجية المتمردة (ურჩი გურჯი)- ჩემთვის გაუგებარი ენიდან მხოლოდ გურჯი გავიგე. ჩანს, იცოდა, ქართველი

სასრულეთი - თავი 2 +18

2 წლის წინ თაფლობისთვე ალესანდრო მონუსხული მიყურებდა, ჰაშიშიგან მის გაბრუებულ თვალებში ჩემთან ერთად ათინათები ცეკვავდნენ. მეც სრულ გასაქანს ვაძლევდი შინაგან სამყაროს და სიყვარულით სავსე მზერას ვჩუქნიდი ჩემს საყვარელ მამაკაცს.

სასრულეთი - თავი 1

ყველა ზღაპარი ასე მთავრდება: და ცხოვრობდნენ ტკბილად და ბედნიერად... მაინც რა არის ბედნიერი დასასრული? რა ხდება ზღაპრის ბოლოს ფურცლის მიღმა? აქვს კი უსასრულო სიყვარულს და ბედნიერებას სასრული?