შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა
მთებშია თავისუფლება! (12) სინათლის სიბნელეში.
ისტორია

მთებშია თავისუფლება! (12) სინათლის სიბნელეში.

28-07-2019, 10:38
ავტორი
2 805
10
+
თვალი ნელა გავახილე,სხეული საშინლად მქონდა დამძიმებული,წამოჯდომას ვცდილობდი,მაგრამ არ შემეძლო..ხმასაც ვერ ვიღებდი..ნერსე დავინახე ჩემგან ზურგით იდგა,წინ ზურა ედგა მარჯვნივ ბათუ და რაღაცას განიხილავდნენ..თავს ძალა დავატანე,რომ
სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (8)
ისტორია

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (8)

21-03-2018, 15:55
ავტორი
1 057
0
+
- ხუთი წელი და აგერ უკვე მეათე თვეა, ნინო. თითქმის მეექვსე წელია შემოვდიოდი და მხოლოდ შენ გხედავდი, თვალებ დახუჭულს. ექვსი წელია შენი თვალები მესიზმრება. მე და შენ ხომ ასე ვლაპარაკობდით. ხომ ერთმანეთის თვალებში ვპოულობდით ერთმანეთს. მერე რა რომ ერთი
სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (7)
ისტორია

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (7)

29-09-2017, 18:37
ავტორი
1 129
0
+
ცოტა აქეთ გადმოწია თავი, მე გაყინული გაშეშებული ვიწექი თვალებ დახუჭული და ვერაფერს ვაკეთებდი, ექიმი ძალიან მოქმედებდა, ეტყობა რაღაც პაციენტის გაშეშების თეორემას ასწავლიდნენ უნივერსიტეტში. ზუსტად საფეთქლის და თვალის ზედა
სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (5)
ისტორია

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (5)

9-09-2017, 03:21
ავტორი
1 322
1
+
- ნინო შემომხედე, შემომხედე, მიდი, დაწყნარდი, ახლავე დამშვიდდე უნდა, იცოდე ისევ ცუდად გახდები, ასე არ შეიძლება-მეთქი არ გითხარი, ვერ გაგიკეთებ დამამშვიდებელს ვერაააა (ღრიალებდა, მეჩხუბებოდა). საშიშია, ვერ გაგიკეთებ დამამშვიდებელს, შენით უნდა
სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (4)
ისტორია

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (4)

31-08-2017, 03:16
ავტორი
1 229
0
+
5 წელი და 9 თვე. ვუყურებდი თვალებში. ვერაფერს ვხედავდი სიბნელის გარდა. ჩემს ცნობიერებაში ჩემი თავი 21 წლის მეგონა, ახლა 26 წლის ვარ. 5 წელი? 5 წელიო თქვა... გონება ატრიალებდა ისევ და ისევ დავითის ნათქვამს, თითქოს ეძებდა, დაუღალავად, მუდმიად ეძებდა
სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (3)
ისტორია

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (3)

22-07-2017, 16:49
ავტორი
1 280
0
+
თორნიკე რას გავხარ? მოხდა რამე? ღმერთო არა, თორნიკე მითხარი რომ ყველა ცოცხალია - ცრემლებს თვალებიდან არ ვუშვებდი, ისე მწარედ ამტკივდა გული რომ ძლივს ვიკავებდი თავს გონება არ წამსვლოდა. - დედას ხომ არ დაემართა ნერვიულობისგან რაიმე? - ხმა გამებზარა,
სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (2)
ისტორია

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (2)

14-07-2017, 23:12
ავტორი
1 217
0
+
მაპატიე, ვეღარ ვძლებ. ვის ვთხოვ პატიებას? საკუთარ თავს. მხოლოდ იმის შემდეგ დავნებდი, როცა ყველა შანსი და ვარიანტი განვიხილე რა შეიძლება მომხდარიყო. როცა ნათელი წერტილი ვერსად ვიპოცე, დავნებდი. იცით რა გრძნობამ დამიარა ტანში? მთელ სხეუში სიცივე
სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (1)
ისტორია

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (1)

13-07-2017, 02:16
ავტორი
1 246
0
+
შევდიოდით არც ისე გადატვირთულ ქალაქში. როგორც კი შევედით, რაღაც გულმა სხვანაირად დაიწყო ფეთქვა.ლექსო, ნელა, გთხოვ ფრთხილად, არ ვარ კარგად. ფრთხილად... ვიმეორებდი და ძლივს ვსუნთქვდი, თითქოს ვიღაცამ კისერში ხელი წამიჭირა.
-ვიცით პრინცესა, რომ ვერ იტან
მინდა, სიბნელეში მივიმალო...
ჩანახატი

მინდა, სიბნელეში მივიმალო...

26-04-2017, 13:43
ავტორი
1 578
2
+
მინდა, სიბნელეში მივიმალო, სადაც არავინაა და არაფერი სიცარიელი გარდა; სადაც მეცოდინება, რომ მარტო ვიქნები და არავის მოსვლას დაველოდები; სადაც, მივხვდები, რომ არავინ მყავს საკუთარი თავის და უფლის გარდა. სხვა ვეარვინ დამეხმარება და ვერ გამომიყვანს
ჩრდილები სიბნელეში(დასასრული)
ისტორია

ჩრდილები სიბნელეში(დასასრული)

21-04-2017, 23:09
ავტორი
1 781
1
+
ერთი კვირა გავიდა მას შემდეგ რაც ამელიასთან დავმარცხდი, ჩემმა ოჯახმა იმედი დაკარგა იმის რომ ოდესმე დავუბრუნდებოდი. მეც არ ვაპირებდი უკან დაბრუნებას, რატომ? გამუდმებით ეს კითხვა მიტრიალებდა თავში, მე დაობლება , მაგიის არსებობა და ჩემი შეშლილი ოჯახის