რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე? (თავი 5)

-განგა- -გააჩერე... ღმერთო... გააჩერე... გააჩერე...-ვკიოდი გაუჩერებლად, შოკში ჩავვარდი. მანქანა გაჩერდა თუ არა სასწრაფოდ გადავედი და უკვე საკმაოდ დაშორებულ, მიწაზე გართხმული სხეულისკენ გავვარდი. დაახლოებით ხუთი ნაბიჯის მოშორებით გავჩერდი და პირზე

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე? (თავი 4)

მისი ხნა ზარივით ჩამესმოდა ყურეში და სმენას მიკარგავდა. ხელები ყურებზე ავიფარე. ლადომ კი ერთ მაჯაზე წამავლო ხელი და დაბლა ჩამოსაწევად დამეჯაჯგურა. წამით საჭე უყურადღებოდ მიატოვა და დავინახე როგორ მიჰქროდა ჩვენი მანქანა მთელი სისწრაფით გამხდარი

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 3)

ოთახიდან გავიდა თუ არა ბალიშში სახით ჩავემხე, და გულიდან წამოსული კივილი ჩავიხშე. რა უნდოდა ჩემგან? ვერ ვხვდებოდი რას ითხოვდა? ნახევარი საათი იყო ალბათ გასული, ოთახის კარი რომ გაიღო. ტირილისგან დასიებული თვალები ძლივს გავახილე და კარს გავხედე. ლადო

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე? (თავი 2)

პირზე სასწრაფოდ ხელები ავიფარე და გაფართოვებული თვალებით შევხედე ლადოს. მან უბრალოდ გვერდი იცვალა და ძილი გააგრძელა. რა უნდა ვქნა ახლა რომ გაიღვიძებს, ახლოს რომ მოვა, რომ შემეხება? ვერ ავიტან, მოვკვდები... ან უბრალოდ...

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?

-განგა, ადექი ახლავე, შენთვის დავაყენე მაღვიძარა.-ოთახში დედა შემოვიდა, და თავზე წაფარებული საბანი გადამაძრო.-საღამური კიდევ არ გაცვია?-დამიკივლა ქალბატონდა ქეთიმ და ჩემს ამოჩემებულ, უკვე საკმაოდ გაცრეცილ მაიკაზე მიმითითა. -ამას რას ერჩი დე?-თვალებ

სანამ სიკვდილი არ დაგვაშორებს

მე დარწმუნებით გეტყოდი ,რომ ახლა სრულიად მარტო ვართ სამყაროს ორ სხვადასხვა კიდეზე და სულ რაღაც ერთი პატარა გადაბიჯება მის კიდეზე ,ერთი პატარა ხელის კვრა ან წაბორძიკება და მე შენთან ვიქნებოდი,თუმცა არაფერი ამის მსგავსი,სულ პატარა ნიავიც კი არ იყო იმ

სიყვარული წამებაა, უსიყვარულობა – სიკვდილი! (დასასრული)

გოგოზე და ბიჭზე რომლებმაც ბევრი რამ გადაიტანეს მაგრამ მშობლების გამო ერთად ვერ იყვნენ..ამ დღის შემდეგ მასზე არაფერი მსმენია, მხოლოდ ის გავიგე რომ შეყვარებული ჰყავდა..ყველა ისე იქცეოდა თითქოს არასოდეს არაფერი მომდარა, ნუცა არც გამიცნია და არ

სიყვარული წამებაა, უსიყვარულობა – სიკვდილი! (თავი 4)

გადიოდა წამები, წუთები, დღეები, თვეები, ყველაფერი ისევ ისე იყო, როგორც მაშინ ნუცას დაკარგვისას.. თითქოს შევეგუე იმას, რომ ჩემთან აღარასოდეს იქნებოდა, მაგრამ არ დამვიწყებია, ის გარდამავალი თუ გარდაუვალი წუთები რაც მასთან ერთად გავატარე.. მისი დანახვა

სიყვარული წამებაა, უსიყვარულობა – სიკვდილი! (თავი 3)

გოგოზე და ბიჭზე რომელთა ურთიერთობაც მშობლების გამო დაინგრა..რამოდენიმე დღეში ნუცა აგარაკიდან დაბრუნდა, მისი აივნის წინ ვიდექი და ველოდებოდი იქნებ უბრალოდ დამენახა, სულ რაღაც 2 დღე რჩებოდა სკოლის დაწყებამდე, მაგრამ ვეღარ ვითმენდი, მინდოდა ჩემი

სიყვარული წამებაა, უსიყვარულობა – სიკვდილი! (თავი 2)

გოგოზე და ბიჭზე რომლებმაც ბევრი რამ გამოიარეს და უამრავი ტკივილი და სიყვარული გადაიტანეს..დღეები დღეებს მისდევდა, დრო მასზე ფიქრით გადიოდა, უმნიშვნელო ცხოვრებას აზრი მიეცა, ყოველ დღე ვნახულობდი, თითქოს თვალს მარიდებდა, მაგრამ ხშირად მიყურებდა ყოველი