სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი XIII)

-დემეტრე,სისხლი მოგდის -არაფერია!-უხეშად მოიცილა გოგონას ხელები... -იქნებ ისევ ერთად დაგვეძინა?-შეაჩერა გოგონას სიტყვება დემეტრე და მთლიანად გადაუარა ბრაზმა -ეცადე ხშირად არ გამაბრაზო და მომისმინო კარგი?-დამთბარი ტონით უთხრა და ელენას საწოლში

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი XII)

-ხომ იცი,ეს ტყუილები ყველაზე ნაკლებად გამოგდის-ხელზე დაადო თავისი დიდი მტევნები და ელენას გააჟრჟოლა,ჰო,ჩვენ დროში იშვიათობა,უბრალო ხელის მოკიდებაზეც დაბუსუსებული სხეული,მაგრამ როდესაც საქმე ასეთ სულიერ კავშირსა და სიყვარულს ეხება ეს არარეალურად არ

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი XI)

-შესაძლოა-ნელ-ნელა მიბრუნდა მამაკაცისკენ და ტუჩზე იკბინა,მამაკაცსაც თვალები წამსვე ტუჩებისკენ გაექცა და აპირებდა მისკენ წასვლას,მაგრამ ელენას საჩვენებელმა თითმა გზა გადაუკეტა,რომელიც ასე ძლიერად იყო მიჭერილი დემეტრეს ტუჩებზე,მამაკაცმა მსუბუქად

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი X)

-შარში ხარ,დემეტრე-ამოიფრუტუნა მისთვის და სავარძელზე გადაწვა,საფეთქლებზე ხელები მოიჭირა რომ არ გასკდომოდა თავი -ხვალიდან ახალი ეტაპი იწყება,ძვირფასო! -თითქოს შეიშალა,საკუთარ თავს დაუწყო ლაპარაკი... მართლაც რომ ახალი ერა იწყებოდა მათ

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი IX)

-მაპატიე,დათუნა,აქამდე რომ მივიყვანე შენი ცხოვრება,არ ვიცი სად დავუშვით შეცდომა,არ ვიცი,უბრალოდ როგორც შენი ბავშვობის მეგობარი ვალდებული ვიყავი რომ აქ მოვსულიყავი და ეს ფუჭი ქორწილი გადამეფიქრებინა შენთვის,შენ არ იმსახურებ უსიყვარულო ცხოვრებასა და

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი VIII)

დაისი,მნათობის გაუჩინარება ჰორიზონტს მიღმა,ეღიმება,თავისი ცხოვრების მნათობს უკვე დემეტრეს ადარებს... მზის ჩასვლის დროს მკვეთრი ფერები იხატება,ისევე როგორც მკვეთრი გრძნობები დემეტრეს გამოჩენის შემდეგ,თავს აქნევს და ახლა ნამდვილად დაისს აკვირდება

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი VII)

-ელენა,ჩამოდი,საშიშია-დაპანიკდა თეკლა -მართალია თეკლა,ჩამოდი რა-დაეთანხმა კაკი -არაფერია საშიში,უბრალოდ შეიგრძენი წამი-წამოიყვირა ელენამ,როდესაც უეცრად დაქანავდა და რომ არა დემეტრეს სწრაფი რეფლექსი ელენა გადავარდებოდა,მკლავზე მოუჭირა და ადგილზე

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი VI)

-კარგით რაა,კარგად ვარ!-წამოდგომა სცადა,მაგრამ თავბრუ დაეხვა -ვერ ადგები,მეტი არ მინდა გაბედო წამოდგომა,სიცხე გაქვს,ორმოცი გრადუსი,ფილტვების ანთება დატვინის შერყევა,ყოჩაღ,ივაჟკაცე-გაბრაზებულმა მიაყარა დემეტრემ -შენ რა გენაღვლება?! -ელენა,არ დაიწყო

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი V)

-არაფერი,უარი ვერ ვუთხარი და დუმილი ვარჩიე -ეგ ხოს ნიშნავს,დებილო,ვაიმე,რა შარში ვართ! -არა,გაგიჟდი? -მან ასე ჩათვალა. -აუ,მართლა შარში ვარ! -ვაღიარებ... -სასწრაფოდ ვშორდები -გიზიარებ!

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო.(თავი IV)

-ხო,მაგრამ გადაღებები დამინიშნეს ნიუ იორკში,რა ვქნა? -არაფერი საერთოდ,წადი! -დემე.. -ეგრე ნუ მეძახი-მეთქი რამდენჯერ გაგაფრთხილო? -კარგი ხო,დამემშვიდობე მაინც-ეშმაკურად აუთამაშა წარბები,მერე როგორც ჩვევია ხოლმე ეძგერა ტუჩებზე. ჰო,ასე შეეძლო დემეტრეს