ნამდვილი სიყვარული

ჰო მე ვნახე ის რაც ძალიან ცოტა დარჩა ჩვენს სამყაროში... მე ნამდვილი სიყვარული ვნახე სრულიად შემთხვევით ქუჩაში იქ სადაც ალბათ არასოდეს მოვძებნიდი. ჭორები მოვიდა ჩემამდე რომ არსებობს ადამიანი ვისაც ისე უყვარს

როცა სიყვარული მარტივია.... (სრულად)

-არის უფროსო_მოწყენილი დაეთანხმა ბიჭს და ბეჭზე მიეხუტა. -უი, რა დამავიწყდა, ყველაფერს მავიწყებ_ვითომ გაბრაზებულმა გადააქნია თავი და ტელეფონში დაიწყო რაღაცის ძებნა, რამდენიმე წუთში აპარატიდან ტკივილამდე ნაცნობი ხმა გაისმა.

საკურას ცრემლში სიყვარული შემოხვდა სიკვდილს

შოგუნის სასახლეში გაზაფხული იდგა.. უფრო სწორედ სასახლის ეზოში გაშენებულ საკურების ბაღში შილიფად წამოწოლილიყო.. საკურას ვარდისფერი ფურცლები ირიბად ფარავდნენ მათრობელა არომატში გახვეულ სიშიშვლეს..

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 24)

-მოდი მაშინ ციმაკურიძეს დავურეკავ კარგი? იდეალური სიძე ის იქნება, გადაულოცე ჩემი თავი და დედაჩემიც კმაყოფილი დარჩება. ოფიციალურად მაინც არ დავქორწინებულვართ, დავურეკავ და ვეტყვი ჩაგივარდები მუხლებში და მიმიღე უკანთქო_ხმას აუწია ნათიამ.

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 23)

-ნახვის საათები რვა საათიდანაა, ახლაც მთელი სცენები მოვაწყვე დაცვასთან_ხელი ჩაიქნია და ჩანთა დივანზე მიდო. -ნერვიულობ?_გაეღიმა ბიჭის აფორიაქებულ სახეზე. -ცოტა_ძლივს გაიღიმა მანაც.

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი22)

-საყვარელო, ძალიან დიდი მადლობა, რომ ასე გიყვარვარ და მივლი, მაგრამ ფაქტია სარკეში არ ჩაგიხედავს, გთხოვ უბრალოდ წადი, სადმე ნომერი აიღე, ტელეფონო გამორთე, ლოგინში შეწექი და სანამ არ გაგეღვიძება აქ მოსული არ გნახო, გთხოვ.

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 21)

-ნუ ტირი პატარავ_გულით ცდილობდა გიორგი გოგოს დამშვიდებას. -დავიღალე საყვარელო, ვგრძნობ, რომ მეტს ვეღარ ვუძლებ, შენ მჭირდები, _ქვითინში გადაუვიდა ტირილი.

საკურას ცრემლში სიყვარული შემოხვდა სიკვდილს

სადღაც, კიოტოში, ნამგალა მთვარე კიაფობს ახლა..სადღაც კიოტოში ახლა ღამეა...მიჯრებად მიყრილ ბამბუკების ხეივანს, სტუმრად ორი აჩრდილი ახლავს... ერთი დაჭრილი.უსახელო თეთრი ხალათით..ისე ჩაუცვამს,

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 20)

-ცოლი დედა, სამ თქვეში ჯვარი უნდა დაგვეწერა, ჩემ გარეშე გავუშვა? საერთოდ როგორ აზროვნებ? იცი რა? შევცდი, აქ შენი ადგილი არაა, მხოლოდ ოჯახის წევრები უნდა ვიყოთ და ფაქტია შენ ერთ-ერთი მათგანი არ ხარ.

ჩაი და სიყვარული...

-დიდი მადლობა, გავთბი-გამიღიმე ისე, როგორც არავის შეეძლო გაეღიმა. გიბრწყინავდა თვალები ისე, რომ სიკაშკაშით, მზესაც კი აჭარბებდა. მე შენი თვალების სიღრმეში ვიძირებოდი და ვიკარგებოდი...