მე ვარ სიცოცხლე ( სრულად )

- რა იქნებოდა ადამიანებს საკუთარი თავის იმდენად სწამდეთ, რომ მუდმივად ზეცაში არ უწევდეთ ყურება არარსებული არსების წყალობის მოლოდინში, რა იქნებოდა ასე ღრმად რომ არ ჰქონდეს მათ არსებაში ფესვი გადგმული სამყაროსავით უძველეს შიშს და უიმედობას...

მეორე სიცოცხლე (ნაწილი I)

-ელა შენთანაა?-ფრთხილად გამოართვა უზარმაზარი ქვაბი თორნიკემ. -არა, რაც მოვედი არც მინახავს,-მხრების აჩეჩვით მიუგო ანასტასიამ -სულელი გოგო!-ალექსანდრემ  მუშტი კედელს გამწარებულმა ისე დასცხო, სახლმა საწყლად დაიღრჭიალა.

სამი სიცოცხლე (თავი-1)

საფლავის წინ იდგა თავდაც მკვდარი.აღარ იყო ისეთი ხალისიანი,როგორც მანამდე.სსტკიოდა,როგორ სტკიოდა,როგორ უმძიმდა და არავის შეეძლო დახმარება. მარტო,სულ მარტო იდგა.ხალხი დაიცალა,დედაც წაიყვანეს,მაგრამ მან ვერ მიატოვა,არ ემეტებოდა 12 წლის და ცივი

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( სრულად )

- იცოდი არა? -ხმაწასულმა ამოვიხრიალე, -ყველაფერი იცოდი, ღმერთო ჩემო, იცოდი და ამიტომ მექცეოდი ასე ცივად, იმ დროს როცა შენი ქმარი ჩემს თაყვანისმცემლებზე ეჭვიანობდა შენ ჩემზე ეჭვიანობდი, საკუთარ შვილზე...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 13 )

- რას აკეთებ? -პირდაღებული მივშტერებოდი მის უნაკლო სხეულს, არაფერი მიპასუხა, შარვალი გაიხადა და საცვლისკენ რომ წაიღო თითები თვალები დავხუჭე, მანამდე არ გამიხელია სანამ წყლის დგაფუნი არ მომესმა...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 12 )

- სასაცილოა აბა რა არის, -თვითონაც გაეღიმა, -ასეთ სიტუაციაში არასდროს ვყოფილვარ, გოგო რომელზეც ვგიჟდები მთხოვს რომ ერთად ვიცხოვროთ, მე კი შეშინებული ვეუბნები უარს...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 11 )

მიუხედავად იმისა რომ ახალი გაღვიძებული და ნახევრად გაბრუებული ვიყავი მაინც უსწრაფესი რეაქცია მქონდა, ხელი მომიქნია თუ არა მაჯაში ვტაცე და შევეცადე შემეჩერებინა, ძლიერი იყო, ძალიან ძლიერი... - კი მაგრამ რატომ? -მხოლოდ ამის თქმა მოვახერხე.

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 10 )

- საწოლთან შავ ტანსაცმელში ჩაცმული, შავი ნიღბით პირაკრული უცნობი იდგა, ერთხანს სულთამხუთავივით დამყურებდა, მერე ხელი ასწია და ფანჯრიდან შემომავალი მთვარის შუქზე დანის ბასრი პირი აელვარდა...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 9 )

- ცდილობდა ჩემთვის რაღაც ეთქვა, თავის ენაზე მელაპარაკებოდა, არ მახსოვს რა თქვა, ვერ გავიგე... ჯარისკაცებმა ხელებიდან ამაცალეს მისი უსულო სხეული, დავინახე როგორ შეაგდეს მავთულხლართს იქით გაჩერებული ავტომანქანის ძარაზე სხვა ცხედრებთან ერთად...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 8 )

-ბილს უკონტროლო სიცილი აუტყდა, მეთაურმა სრულიად მშვიდი და უემოციო სახით ამოიღო ქამარზე დაკიდებული ბუდიდან იარაღი, ხელი ასწია და პირდაპირ შუბლში დააჭედა ტყვია, სახეზე ღიმილშეყინული დაეცა მტვრიან მიწაზე ერთადერთი მეამბოხე...