სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 7 )

- მე კი ხელები გამიუხეშდა, -გრძელი თითები აათამაშა ჰაერში, დაჰიპნოზებულივით შევცქეროდი მისი ხელების მოძრაობას, ნელ-ნელა ავაყოლე თვალი ძლიერ დაძარღვულ მკლავებზე და კიდევ ერთხელ შემომიტია მის კანში შეძვრომის და მასთან ერთ მთლიანობად ქცევის დაუოკებელმა

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 6 )

- მირა? მირა გქვია? -ჩაფიქრებული დაჩერებოდა ჩემს მაჯას რომელზეც ჩემი შექმნილი სამაჯური მეკეთა რომელიც ეს ბოლო ხუთი წელი იყო არ მომიხსნია და უკვე ჩემს თილისმად იყო ქცეული...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 5 )

- ის ღამე ჩვენდა სასიკეთოდ საოცრად მშვიდი და თბილი გამოდგა, არავის შევუწუხებივართ, გათენებამდე შევძელი ფხიზლად ყოფნა, ელის გაუნძრევლად ეძინა ჩემს მუხლებზე თავდადებულს...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 4 )

- მაინც აქ ხარ ჩემთან, როგორც არ უნდა სცადო ჩემგან გაქცევა აქედან ვერ ამომშლი, -შუბლზე დამიკაკუნა თითი და ტუჩებზე შემეხო, ხელები მაისურის ქვეშ შემიცურა, ზურგს ნელ-ნელა აუყვა მერე მკერდზე გადაინაცვლა...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 3 )

- საცვალი რომ გაიხადა, თეძოებზე უხეშად რომ ჩამეჭიდა, მისკენ რომ დამქაჩა და ჩემს სხეულს ერთი ძლიერი უხეში ბიძგით შეუერთდა, საკუთარმა განწირულმა ყვირილის ხმამ გამომაღვიძა...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 2 )

- იქამდე ვყვიროდი ვიდრე ხმა არ ჩამეხლიჩა, იქამდე ვყვიროდი ვიდრე მთელი ძალა არ გამომეცალა და უღონოდ არ დავეცი გულაღმა, ახლა უბრალოდ ვტიროდი, უფრო სწორი იქნებოდა თუ ვიტყვი რომ ვბღაოდი...

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 1 )

- სამუშაო ოთახში შევედი მასთან, ფული ვთხოვე... მერე... გინდა გითხრა მერე რა მოხდა? ჩაიხადა, მითხრა მის წინ დამეჩოქა და მოვფერებოდი, რა მოხდა ხმას ვერ იღებ? მეც ასე ვიყავი მაშინ...

მეორე სიცოცხლე (თავი IV)

კოტეჯისკენ მირბოდა, მეტი წასასვლელი არც ჰქონდა. უმწეობის შეგრძნება გულ-მუცელს უწვავდა. როდის გახდა ასეთი მშიშარა? ასეთი დაუცველი. მასზე ბევრად დიდს ეჭიდებოდა და ყოველ ჯერზე მარცხდებოდა. არადა მარცხს მიჩვეული არც ყოფილა, ბოლო დრომდე.

მეორე სიცოცხლე (თავი III)

-ახლა გასაგებია ასე იზოლირებულად რატომ ცხოვრობ,-რამდენიმეწუთიანი სიჩუმე დაარღვია. საწოლის გვერდით იატაკზე იჯდა, ზურგით კიდეს ეყრდნობოდა და გოგონას საბოლოო დაწყნარებას ელოდა.

მეორე სიცოცხლე (თავი II)

-გითხარი ჭკვიანად მოქცეულიყავი, რატომ არ ისვენებ? სანამ რამის თქმას მოასწრებდა კიდევ ერთი დარტყმა იგრძნო. -თუ გგონია რახან ირაკლის მოსწონხარ, ვინმე შეგიცოდებს, ძალიანაც ცდები. აქ არავინ ხარ, საერთოდ არავინ,-თმაში ხელი წაავლო და სახესთან ძალიან