არ შემიძლია,ვერ გელევი ( სრულად)

-ვინ გინდა,რომ იყო? -დედა -რომ არ დაბადებულიყავი საქართველოში დაიბადებოდი... -სად?ალბათ იტალიაში-ჩემივე ნათქვამზე მეცინება. -რა გინდა ცხოვრებაში ყველაზე მეტად? -ვიცოდე ჩემი წარსული. ის,რაც ყველაზე მეტად მოგწონს საკუთარ თავში. -მიყვარს ბავშვები.

დედას შავი გოგო (სრულად)

დედას შავი გოგო (სრულად) ავტ.სვეტა კვარაცხელიასულ ორი თვის იქნებოდა, მეგობარმა რომ მაჩუქა. კუნაპეტ ღამესავით შავი იყო, მბზინავი ბეწვი და ყავისფერი თვალები ჰქონდა. დედაჩემი გადაირია, რა საყვარელი შავი ლეკვიაო. დედას ძალიან უყვარდა ცხოველები,

სევდის-ფერები (სრულად)

"სევდის-ფერები" - ისტორია, რომელიც მოგვითხრობს კაცზე, რომელმაც ყველაფერი დაუშვა. სევდისფერი სიყვარული, ნისლიანი იმედგაცრუება და ტკივილნარევი დასაფლავება. უმომავლო, თეთრი სიბრმავე.

please be mine (სრულად)

შობის ღამეს, მაშინ, როცა უკვე ყველა იმედი და ოცნება განადგურებულია,"ვარსკვლავი ეცემა" და ცხოვრების რიტმულობას აყოლილი მარიამის ცხოვრება წამში თავდაყირა დგება. ერთ მხარეს მისი ოჯახი და მომავალი ქმარია,მეორე მხარეს კი ის ვინც ძალიან უყვარს.

დარჩი ჩემთან (სრულად)

დაჩიმ მოცეკვავეთა ბრბოში ძალით შეიყვანა ნია.შუა წრეში შეჩერდა.ნიამაც შეწინააღმდეგება შეწყვიტა ეგონა გაუშვებდა ხელს და ისიც მოშორდებოდა ამ იდიოტს,თუმცა ბიჭმა მეორე ხელი წელზე მოხვია.უფრო კომფორტულად შემოაჭდო ხელები და კიდევ უფრო ახლოს მიიზიდა.

My love for you is Infinite (სრულად)

თვითვმფრინავი ინჩონის აეროპორტში დაეშვა. უამრავი ხალხი ირეოდა.გოგონა ,რომელიც ამდენი ხანი ელოდა თავისი ოცნების ასრულებას ,როგორც იქნა ახდა. თვითმფრინავიდან გახარებული ჩამოვიდა. არაჩვეულებრივად გამოიყურებოდა:დახეული ტანზე მომდგარი ჯინსი, თეთრი

ვირტუალური მეგობარი (სრულად)

ვირტუალური მეგობარი (სრულად) თავი პირველი ყველაფერი მოულოდნელად, ზაფხულის ერთ ჩვეულებრივ დღეს დაიწყო, თუმცა უკვე მოგატყუეთ, სულაც არ იყო ეს დღე ჩვეულებრივი. 2008 წლის აგვისტოს დასაწყისში ერთბაშად შეარყია სიცხისგან გათანგული თბილისი მოულოდნელმა

მეორადი ბედნიერება [სრულად]

ცოლ-ქმარმა მშვიდად ისაუზმა. ღიმილით გააცილა ქალბატონმა ნუნუმ მეუღლე და ღიღინით დაიწყო სუფრის ალაგება. უკვე 25 წელია ერთად არიან. ერთადერთი შვილი ჰყავთ, ვაჟი, პეტრე, 24 წლის და მას უთმობენ მთელ ყურადღებას. ბატონ ლადოს მთელი დღე გადატვირთული

გრძნობათა კორიანტელი [სრულად]

- მორჩები გვემას? ადგები ფეხზე? როდემდე უნდა იჯდე საფლავებს შორის და ტიროდე? ხომ ხედავ, ცაც შენთან ერთად ტირის. ადექი, გაცივდები. უი, მაპატიე, სულ დამავიწყდა… შენც ეს არ გინდა? ისე გაცივდე, რომ მოკვდე. შე ლაჩარო , თვითმკვლელობა ვერ გაგიბედავს? ადექი

დედა ქალაქი (სრულად)

ვუყურებდი თბილისის ქუჩებს და კიდევ უფრო ვიჟღინთებოდი მის მიმართ ზიზღით. არ მესმოდა აქ როგორ უნდა მეცხოვრა. ერთხელ ხომ გამოვცადე ეს. ერთხელ ხომ გავიცანი თბილისის ნამდვილი სახე... აღარ მინდოდა კიდევ იგივე მეგრძნო... ვუყურებდი მტკვარს, ირგვლივ მოსეირნე