ორი ბილეთი ნიცაში (სრულად)

ორი ბილეთი ნიცაში (სრულად) ავტ:თეკლა იორდანაშვილი“დამაგვიანდა!” – ვთქვი მე და აბაზანაში ისეთი სისწრაფით შევქანდი, მე თვითონ თავბრუ დამეხვა. თმა რა თქმა უნდა, არც კი გამიშრია, ისე შევიკარი, უცბად ჩავიცვი, ერთი-ორი და გამოვვარდი. ქუჩაში ჩემი მეეზოვე

ზამთარაძის საცოლე (სრულად)

ახლაც ისე, როგორც ყოველთვის, ვჭორაობდით ნატა ზედგენიძეზე, რომელიც წინ გვეჯდა, მაგრამ არაფრის აზრზე არ იყო და სულელივით იცინოდა. 10 საათზე სალომეს ძმა, ლევან ერისთავი და მისი მეგობრები მოვიდნენ. ორი ვიცანი, ერთი ვერ – შავგვრემანი იყო, სიმპათიური,

ფრთაგაუშლელი სიყვარული (სრულად)

---ახლა რომ დამიძახო და მითხრა მობრუნდიო მე თავად არ მოვბრუნდები, მაგრამ ეს სამი სიტყვა მუდამ თან გახსოვდეს; ,,მიყვარხარ“ ,, მელოდე“ ,, დავბრუნდები.“

96-იანელები (სრულად)

-ვერ აპატია ეს ღალატი, არადა ნათქვამი ჰქონდა, შენ გარდა ქალი არ მინდაო. ალბათ, ამიტომ უფრო ვერ აპატია, არ გაულანძღავს, ეხვეწებოდა რამე ცუდი მითხარიო, მაგრამ, ამან გაუღიმა და ლოყაზე ხელი მოუსვა. მარტო ის უთხრა: გული ასე არავის ატკინოო და კარი ჩუმად

გამომყვები ქმრად? (სრულად)

- მოკლედ ახლა კარგად მომისმინე, ოღონდ ჯერ დაჯექი და ისე მომისმინე თორე ცუდად გახდები- ღიმილით გადაულაპარაკა და საუბარი დაიწყო. სესილის რომ დაკვირვებოდით მოყოლისას სახეზე ათასმა ფერმა გადაურბინა, უამრავი ემოციაც აღებეჭდა სახეზე საბოლოოდ გაკვირვებული

თუ კი დაბრუნება გიწერია.... --სრულად--

...... ჩემს გადაწყვეტილებაში დარწმუნებულმა, კიდევ ერთხელ გადავავლე თვალი ჩემს ჩალაგებულ ბარგს და საწოლზე წამოვწექი.. ძილი არა და არ მომეკარა.. ასე ვიცი, როდესაც რაღაც მნიშვნელოვანისთვის ვემზადები ყოველთვის მოუსვენრად ვარ.. უკვე რამდენი ხანია

emotions -it's love (სრულად)

დეკემბრის 28 იყო, მე დედაენის ბაღში "book corner-ში" ვიჯექი მარტო, ერთი ფინჯანი ლიმნიანი ჩაისა და ჩარკვიანის "მშვიდი ცურვით" ხელში. მთლიანად ჩაკარგული წიგნში, ვერც კი ვხედავდი ჩემს ირგვლივ მყოფ ხალხს, გარესამყაროსგან სრულიად მოწყვეტილს მესმოდა

წარსულის გადმონაშთი (სრულად)

მძულს დრო..! მისი გაჩერება შეუძლებელია..! მძულს ტყუილი..! ის დიდ ტკივილს მაყენებს... მძულს ცრემლები..! ისინი სისუსტეს ამჟღავნებენ...მძულს, როცა კითხვაზე კითხვით გპასუხობენ. მძულს სიყალბე, რადგან მას ყოველთვის ვხედავ, მძულს სიცილი,როცა მტკივა!

არის ქალბატონო სერჟანტო !! -სრულად-

..... - მათეშვილი, მაიორი უკვე გელოდება - მეუბნება სადღაც ორმოცდახუთ წლამდე უხეში გარეგნობის ქალბატონი, თანაც თავს არ იღებს რაღაც საბუთებიდან.. - დიახ - ვპასუხობ უჟმურად და მაიორს კარზე ვუკაკუნებ. შემდეგ კარს ვაღებ და სამხედრო ჩესტით ვესალმები..

უჟმური უფროსის წესები (სრულად)

- კარგით გმადლობთ, კარგად ბრძანდებოდეთ. ძლივს შეკავებული ბრაზით ამბობს და გათიშულ ტელეფონს იქვე დივანზე აგდებს, შემდეგ კი გაზეთში არსებულ კიდევ ერთ ვაკანსიას სამსახურის თაობაზე კალმით ხაზს უსვამს. ერთ თვეზე მეტია ეძებს სამსახურს, თუმცა ყველა