წაგებული პროცესი (სრულად)

ეს ისტორია მე არ მეკუთვნის... უბრალოდ სხვა საიტზე ვნახე, ძალიან მომეწონა და გადავწყვიტე თქვენთვის გამეზიარებინა...ღმერთო რა პროკურორობა აუტყდა ასეთ ლამაზ და მოხდენილ გოგონას, როგორიც ელენეა? რა ჯანდაბათ გაყო ასეთ მძიმე საქმეში თავი? წასულიყო და

დამიბრუნდი ძვირფასო, მე შენ ისევ მიყვარხარ! (სრულად)

ჭორები პირველ სკოლაში ისე უცებ ვარდება, არაა გასაკვირი ჩემამდეც რომ მოვიდა, მაშინ მითხრეს ზურას შენი კლასელი ელენე უყვარსო და კინაღამ გადავფიჩინდი, რამ მოაწონა ის მახინჯი? ვფიქრობდი, თუმცა თბილისელია სათამაშოდ აშკარად, ნერვები მეშლებოდა ამ არსების

"მომაკვდინებელი სიცხე"(2–ნაწილი სრულად)

ვერც კი შენიშნა,როგორ მიუახლოვდა ნიკას ბინას ცოტახანს ყოყმანობდა დაკაკუნებაზე რამოდენიმეჯერ გადაწყვიტა უკან წამოსვლა,მაგრამ მაინც გამბედა და დაკაკუნა.მალევე გაღო ბექამ კარი არც კი ელოდა ლიდიას იქ ნახვას კილასონია და ცოტა არ იყოს გაუკვირდა

პანსეონატი (სრულად)

როგორ არ უნდოდა იმ ჯოჯოხეთურ პანსიონატში წასვლა.ყველაფერი ძელებური.ხის ავეჯი,ოთახები სადაც მინიმუმ ოთხი გოგონა ცხოვრობს.გოგოები,რომლებიც დახამებულები არიან ბიჭებზე. მანქანის ფანჯარაში გაიხედა და ამოიქშუტუნა.უკვე ნახევრად ჩანდა პანსიონატი.

გოგონა 10000$-ად (სრულად)

-ჩვენ დაგეწევით სტუმრებს უთხრა და ტუჩებზე დამაცხრა -გააფრინე? დაგვაგვიანდება -ცოტა ხანი გთხოვ,სულ ცოტა ხანი მოგეფერები და წავიდეთ -ერეკლე მთელი ცხოვრება გვაქ! -შჩჩჩჩჩჩ....

1+1! (სრულად)

უკმაყოფილოდ გავახილე თვალები და „მოცეკვავე“ ტელეფონს დავხედე. დიდი სიამოვნებით მოვკლავდი მაგდას ჩემი გაღვიძებისთვის -ხოო -ძილისგან დაბოხებული და უკმაყოფილო ხმით დავიწყე საუბარი -რა იყო გეძინა? -კი სხვათაშორის... -რა დროს ძილია გოგო 4 საათია

ტკივილიდან სიყვარულამდე (სრულად)

საბას დიდი ტკივილი აქვს ცხოვრებაში გამოვლილი, დაკარგად ძვირფასი ადამიანი, თუმცა მისი ცხოვრება იცვლება მაშინ, როცა ანა შემთქვევით მიადგება სახლის კარს ..წვიმაში გაჩერებაზე ვიდექი, ავტობუსს ველოდებოდი, უკვე 15წუთით დაიგვიანა, მე კი სულ დავსველდი,

გულის ფეთქვა (სრულად)

პირველად ეს მე ზუსტად ცხრა თვის წინ გავიგე ცხრა თვის წინ გავიცანი ის ადამიანი რომელიც თავდავიწყებით შემიყვარდა რომლის გარაშეც ვერ ვძლებდი ვერ ვსუნთქვავდი .შეყვარებული ყავდა მას მე სხვას დავტიროდი მეგობრულად ვიყავით კარგად მივეჩვიე ყველაფერი ძალიან

პატარა მკვლელი (სრულად)

-ნინა, მოდი, წამალს გაგიკეთებ! - უთხრა ქერა, ხალათში გამოწყობილმა, სრულმა ქალმა საშუალო სიმაღლის, შავ კულულებიან გოგონას რომელსაც არეული თვალები ჰქონდა. შეშინებული შეჰყურებდა ნემსმომარჯვებულ ექთანს. პირველად არ უკეთებდნენ წამალს მაგრამ ყოველ

ნაცნობი (სრულად)

თურმე შეიძლება ყველაზე მეტად სწორედ მაშინ ელოდო ვინმეს, როცა ზუსტად იცი, რომ არ მოვა. და მაინც, სისულელეა, არ მინდოდეს ახლა მის გვერდით.ყველაფერი მოხდა ისე, როგორც უნდა მომხდარიყო და მეც მივხვდ რომ ვერაფერს შევცვლიდი საკუთარი თავის ჩათვლით, უბრალოდ