არბი ომანი (სრულად)

მხრებში გაშლილი არბი ომანი ყინულის კანით სიამაყეს აფრქვევდა. შუაში,საშუალოდ განცალკევებულ ტახტრევანზე მოკალათებულს მუქი წარბები შეეყარა და რისხვისგან აკიაფებულ თვალებს გარშემო აკვესებდა..

აღმოსავლეთის მზე (სრულად)

გაჩაღებულ ომში, სიკვდილის ქვეყანაში გაქცეული პოლკოვნიკის შვილი, სამხედრო პირს იძულებულს გახდის მის უკან დასაბრუნებლად უკიდურეს ზომებს მიმართოს...

ყველაფერი ჩემს შესახებ (სრულად)

ერთი შეხედვით ოცდახუთი-ოცდაექვსი წლის იქნებოდა, მაღალი, სპორტული აღნაგობის, შავი აჩეჩილი თმით, რომელიც შუბლზე ჰქონდა ჩამოყრილი და საოცრად უხდებოდა მის მუქ ლურჯ თვალებს და დახვეწილ ნაკვთებს,

მთავარი დაწყებაა (სრულად)

-იცოდი? ლოლიპოპის წუწნისას ჩვენსავე ნერწყვს რომ ვყლაპავთ?- ამის თქმა არ მინდოდა. გაეცინა.ძაან გაეცინა. მეც გამეცინა. ჩემკენ გადმოწეული ტუჩებზე მომეკრო და თქვა-კიდევ ბევრი მსგავსი ფატქის მოსმენა მინდა შენგან კატო..

სამყაროს კარი (სრულად)

ერთიდან,ათის თქმამდე, თვალდახუჭული ისევ იქ ვარ, სიმწვანეში ჩარგულ ძველისძველ სახლში და,გასაღებს ვარგებ სამყაროს კარს.. სიმშვიდე მოდის..

"ხუთი ბოქლომი" (სრულად)

-ჯერ ბოლომდე არ გასაღებულა!-შეუსწორა რიტამ. მართალიც იყო, არ იცოდნენ,რომ ზუსტად იმ დღეს, ჯერ არ დაწყებულ რომანს თავშივე მოვკვეთე ფეხები.

ნაკრების გული (სრულად)

,,ნუ იტყვი, რომ ქარიშხალი გინახავს, თუ ყველაფერ დედამიწიერს, შენში ერთდროულად არ მოუყრია თავი."

ლიმონიანი "არა" (სრულად)

სანახაობამ მომხიბლა და ვთხოვე ჩემთვისაც მოემზადებინა კიდევ ერთი ფინჯანი, რომ მალე არ გამქრალიყო ყავისფერის სხვადასხვა ტონალობებისა და ყვითლის შეხამება ამ რეალისტური ნატურმორტიდან.

ლამარია (სრულად)

-გევედრებით,გააჩერეთ,ლამარია დამრჩა..-სასოწარკვეთილმა გავხედე ყელმოღერებულ ქალს.. აებნა მზერა.. ვერ მიხვდა.. -ჩემი თოჯინა დამრჩა..ლამარია,წითელ თმიანი თოჯინა..-გული ამომისკდა.. მუხლებზე დავეცი..-გევედრებით..წამოვიყვანოთ..

ლექტორის იარაღი (სრულად)

-მაგრამ ჩემი ვინაობა გაირკვევა_წარბები აწია ლინამ. -მაშინ თქვენ მოიფიქრეთ და დაგეხმარბით, სულ არ ვიცოდი შენი ვინაობა, არც ახლა ვიცი, ანუ ჯაშუში ხარ? სწავლა რამ მოგაფიქრა_გაეცინა თორნიკეს.,