იღბლიანი უიღბლო (სრულად)

მოკლედ, წარმოდგენა არ მაქ აქ რა ჯანდაბა მოხდა, მაგრამ ... მე დღის გმირი გავხდი ... თუმცა სულ არ ვამაყობ ამით, ეს ხომ მოუხერხებლობით მომივიდა.

გვიანი არ არის (სრულად)

ისინი სცენაზე შედგნენ სიყვარულისთვის დამახასიათებელი კულმინაციის სათამაშოდ და ერთმანეთის ბაგეებს უწილადეს წლების მანძილზე შენახული, გულში მოფუთფუთე ნაზი გრძნობები.

სიკვდილი - რეფლექსი წარსულ ტრავმაზე (სრულად)

მზე მიადგა მაკრატელსაც და ზედ სხივები აელვარდა, რომლებმაც მიას ხელისკენ სავით ჯიქურ გასწიეს. ერთხანს გაინაბა მია მამაკაცურ მზის სხივებთან შეხებაზე. მერე მაკრატელი გუბის სიახლოვეს, მზის გულზე დააგდო. ხელები ჰაერს მოხვია და ცეკვა დაიწყო.

ლაჩო - პირველი ნაწილი (სრულად)

წვიმამ აავსო ლაჩოს სახლის ჟოლაბები. - გამომყევი, სარეცხი ჩამოვხსნათ. - შვილს დაუყვირა და წვიმაში გავარდა. პირველი წვეთი ლოყაზე დაეცა, სიწითლისგან გავარვარებულ კანზე მიეფერა და ოდნავ ჩაუცხრო უნებლიედ გამომჟღავნებული მღელვარება. ისე ბედნიერი ჩანდა,

მზესუმზირების სოფელი (სრულად)

მაღალ,ყვითლად შემოსილ გორაკებზე წლების წინ პატარა სოფელი გაეშენებინათ მომთაბარეებს. ლეგენდის თანახმად,სოფლის თავკაცად წოდებულ ვინმე თადეოზს აუკრავს გუდა–ნაბადი და, ცოლშვილით დასახლებულა უსიცოცხლო მიწაზე.

ის, რაც ყველამ არ იცის (სრულად)

-სად მიდიხარ?-გაკვირვებული გადმოვიდა მანქანიდან ნიკოლოზიც -ვერ ხვდები არა? საერთოდ არაფერი იცი არა ამ საქმის შესახებ?-სიმწრით ჩაეცინა გოგოს -რა უნდა ვიცოდე? მხოლოდ იმიტომ რომ შენი დის ყოფილი შეყვარებული ვარ, ხელს ვერ მკრავ-გაეცინა ფალიანს. -უნდა

სულს მოგცემ {II სრულად }

ნებისმიერი ზღაპარი ატარებს ადამიანურ ემოციებს , გვაჩვენებს ჩვენში დამალულ ნათელ და ბნელ ფერებს. იმ არარეალურ გმირში საკუთარ თავს ამოვიცნობთ , რაღაც მსგავსს ვიპოვნით გვეტკინება , გაგვახარებს , იმედს ჩაგვისახავს ან სიმართლეს დაგვანახებს. რეალურ

მეზიზღები არაბულო (სრულად)

ცხოვრება უსამართლოა... ზოგჯერ კი ისეთი სამართლიანი... ჩვენ ადამიანები ვერასდროს მივხვდებით მის დანიშნულებას საბოლოოს. არსებობს უამრავი მოსაზრება და აზრი თუმცა საბოლოო დასკვნა მაინც არავის აქვს თუმცა დამეთანხმებით ეს ყველაზე და ყველაფერზე საინტერესოა.

მე ფრთებს შევისხავ, გპირდები... /სრულად/

"სიტყვებმა ფასი დაკარგეს, ედი. ჩვენ კი ამის შედეგად ერთმანეთი."

აფორიაქებული გრძნობები (სრულად)

ცხოვრება ისე არ გვექცევა ყოველთვის,როგორც ჩვენ გვინდა.მაგრამ ვიბრძვით, ზოგჯერ ვერც ვიბრძვით და ვართ ასე კიდეზე ან უსასრულობაში გადავვარდებით ან კიდევ ეჰ, ან კიდევ ვინ იცის სად...