როცა მეოცნებე კვდება, რა ემართებათ ოცბებს?! /სრულად/

"- ყოველთვის მინდა მე შენს თმების სურნელს ვგრძნობდე... ნეტავ კი დადგება ეს დღე ოდესმე?- მიტივტივდება გონებაში ედის სიტყვები, რომელიც მუდამ ჩემი ცხოვრების თანამგზავრი გამხდარიყო ამდენი წლის გასვლის მიუხედავადაც.- მიყვარხარ, მარიამ..."

ჩემს ცხოვრებას ტკივილი ჰქვია... /სრულად/

"ადრე ძალიან მეშინოდა სიკვდილის... ახლა ყალბი ადამიანების გარემოცვაში ყოფნის მზარავს... როგორ მინდა არც ერთი პიროვნება არ მიდიოდეს შენი სამყაროდან, როდესაც ის შენად მიიღე... როგორ არ მინდა ვუყურო ჩემს ჩამოღვენთილ ოცნებებს, რომლებიც მათ

უშენოდ არ მინდა! (სრულად)

საშინელად, თავყბა მონგრეულად ცხელოდა და თავყბა მონგრეული გადაადგილდებოდნენ ქუჩაში ადამიანებიც. სიცხისგან ნერვებ დაკარგული, ლანძღვით მიიწევდა სახლში იოანა კალანდაძე,ისე ლანძღავდა ზაფხულს თითქოს ვინმე მართლა სულიერი იყო მის გვერდით.ქოთქოთით ავიდა

გატაცება კავკასიონზე (სრულად)

-მე მაინც ვფიქრობ, რომ იმის უარყოფა, რასაც ვგრძნობთ, ნაწილებად გვშლის და ნელ-ნელა კიბოსავით გვკლავს. ერთი შანსი გვაქვს ადამიანებს. მუხლების მოკვეთამდე უნდა ვიბრძოლოთ იმისთვის, რაც გვიყვარს, რადგან ამ სამყაროში ერთადერთი რაც გვეკუთვნის ჩვენივე

პრინცი ამირი (სრულად)

თავიდანვე იცოდა, რომ რაღაც დიდი თავგადასავალი ელოდა, როცა ჩანთა აიღო და ტანსაცმლის ჩალაგება დაიწყო დუბაიში გასამგზავრებლად. აქ აღარაფერი აკავებდა, რადგან ორი ადამიანი, რომელიც მისთვის მთელს სამყაროს წარმოადგენდა სამუდამოდ მასთან იქნებოდნენ. და თუ

მე'ლანდები (სრულად)

შენც ფორმირდები ზოგჯერ ამ ჩემს ცივ სამყაროში ჭუჭრუტანიდან შემოჭრილი თბილი სხივის მსგავსად,თხელი ბაგეებით ღიმილს იხატავ შაქრისფერ პირისახეზე,მეც ხელს ვიწვდი ჰაერში,თითები კვლავ თრთოლვას აჰყავს,გულსსც უფრო გამეტებით ეძგერება ვიღაც და როცა ახლოს

ნისლისფერი (ნაწილი პირველი სრულად)

წვიმდა, წვიმდა და წვიმდა ვერ იტანდა წვიმას მარტო იმიტომ არა რომ თავიდანვე საშინელ და ცუდ ხასიათზე გაყემებს აამდენ იმიტო რომ ამ ამინს საკუთარ ხასიანთს და ბოლო დროინდელ მდგომარეოობასა და ხასიათს ამსგავსებდა და ამასთან აკავშირებდა. აგიჟემდა ის

ელენა {სრულად}

ბევრს უნაწილებდა საკუთარ გრძნობებს, ადამიანებს ,რომლებიც ერეკლესთან იყვნენ დაკავშირებული და რომლებიც ქმნიდნენ ელენას ყოველდღიურობას. უყურებდა იოანეს ბედნიერ, წარმატებულ, მშვიდ ცხოვრებას საყვარელ ქალთან და შვილებთან ერთად ... ბოლოს ელენა მაინც

შენი-ჩემი გრძნობები (სრულად)

" ცხოვრებაში რაც პირველად ხდება ის არასოდეს გვავიწყდება ხოლმე..ხოდა სულ მემახსოვრები...შენ რომ დამივიწყო მე მაინც,სამუდამოდ იქნება ჩემთან,ჩემი-შენი გრძნობები."

ეპოქა რომელმაც გრძნობები შეიწირა /სრულად/

"ყოველთვის მჯეროდა და ახლაც ამის მწამს, რომ გული, ყველაზე დიდი მომაკვდინებელი ორგანოა, რომელიც ან ბედნიერებისგან რიტმს გაგიხშირებს, ან პირიქით.... სასიკვდილოდ გაგიმეტებს."