ორ'სული /სრულად/

"ერთ დღეს ავგუსტი კალისას თავის გრძნობებში გამოუტყდა. უთხრა, რომ უფრო და უფრო უყვარდებოდა, როდესაც ხედავდა თუ როგორ უვლიდა იგი ლურჯ ორქიდიებს. უყვარდა ის სურნელიც, რომელიც საყვარელი ქალის სხეულზე იყო დაბატონებული. სწორედ ამ დროს მოუნდა ავგუსტს, რომ

შენთან საუბრები (სრულად)

ძალიან მეშინია შენი დაკარგვის! მე ვიცი, რომ ახლა მეზიზღები, ისიც ვიცი რომ როგორ კი მომწერ ისევ შემიყვარდები, გავტყდები და დავიფერფლები. და ყოველივე ამისა, მე მაინც გპატიობ, იმას რაც შენ არ დაგიშავებია და მე დანაშაულად მივიჩნიე.

ცეკვა სიკვდილთან /სრულად/

"მართალი ყოფილა, ღამე შენში მიძინებული გრძნობები იდუმალი კარიბჭიდან ჩნდებოდა... თავს გატყდებოდა და გულში ტყვიებს გიშენდა. მეც ასე ვდგავარ, უკაცრიელ სიბნელეში და ამ უსასრულობაშიც, შენს კვალს დავეძებ! ისევ მივყვები შენს ნაფეხურებსა და იმედით გეძებ...

იქ, სადაც შენ ხარ +18 /ნაწ.I - სრულად /

- არ ღირს ბევრ რამეზე თვალის დახუჭვა. თვალს რომ გაახელ, რეალობა იმდენად დამახინჯებული დაგხვდება, რომ თავი შეგზიზღდება. - დაემოწმა მანეკა. არადა დაქალის გამო უდიდეს პატივს სცემდა პოლს. მგონი, მაგის თქმა დაგაგვიანდა...

you 18+ /სრულად/

"-დდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდდ""

ერთგული გულშემატკივარი /სრულად/

-ოო, რა კარგი გოგო ხარ. საუკეთესო ადგილი გიშოვია. -ვიციი. მე ზუსტად სადაც ვზივარ, იმის მოპირდაპირედ იქნები. ხელს დაგიქნევ ხოლმე. -გადმომძახე, კესო, გადმომძახე. -ნწ, დეპეშას გამოვატან რომელიმე მორაგბეს.

სად მიფრინავენ ჩიტები?!

მზე ისევ მთვარემ ჩაანაცვლა, ჩემი და იმ თეთრკანიანი ბიჭის გვამები მორგში მოათავსეს, ვერავინ ამოგვიცნო, ვერავინ მიხვდა რომ ჩვენ ვერგაფრენილი ჩიტები ვიყავით....

თამ'ბაქო /სრულად/

"- რატომ გადახვედი ბოროტების მხარეს, თამ? - სისხლშეპარული თეთრი პლევრა მიანათა ზურგზე და მწვანედ გაიყვანა ხვრელი ქალის გულის გავლით. - იმიტომ, რომ პეჩენიები აქვთ."

მეწამედი (სრულად)

მცხუნვარება შესუსტებული მზე დასავლეთის კიდისაკენ მიცურავდა ღრუბლების გულის გავლით.შორეულ ჰორიზონტად განფენილი ცის ზოლი ისე იყო შეფერადებული თითქოს ნარინჯისფერი ნიაღვრები ეშვებოდა იმ მხარეს,მიმობნეული წითელი ფთილების ნაგლეჯები კი სისხლისფერი ვარდების

და ამად ღირდა (სრულად)

არის წუთები ოდესაც ყველაფერი თავზე გექცევა, გინდა მიწა გასკდეს და შიგ ჩაგიტანოს, მაგრამ ეს სურვილი სურვილად რჩება, ისევე როგორც სხვა შენი ნატვრა რომელიც აქამდე გინატრია. ესე მოხდა ლიზას ცხოვრებაში, მაგრამ უკვე მეორედ..