ნინა (სრულად)

პატარა იყო როდესაც დედა დაკარგა, მამინაცვალმა მასზე იძალადა და რულიად მარტო დარჩა ამ ცხოვრების პირისპირ. უამრავი ტკივილი გადაიტანა, ბევრჯელ დაეცა მაგრამ მაინც არ დანებდა და ცხოვრებას ახალი ფურცლიდან აგრძელებდა თავის დასამკვიდრებლად.

შენელებული გულისცემა (სრულად)

-სულ როგორ ცანცარებ ბიჭო._გამაყუჩებლებს დიდი რაოდენობით აღარ უკეთებდნენ და საკმაოდ მძაფრად გრძნობდა ტკივილებს ირაკლი. -ამ ცხოვრებას სულ სერიოზული თვალით მტერმა უყურა, როგორ ხარ?

კრიმინალის სიყვარული. სრულად

-მიყვარხარ ლევან აბრამიშვილო. ძალიან,ძალიან მიყვარხარ. -მე უფრო მიყვარხარ.გაუღიმა ბიჭმა და გაფითრებულ ტუჩებში აკოცა.ნუცას შერცხვა და გაწითლდა. -ჩემი მორცხვი გოგო.-გააბრაზა კიდევ ერთხელ ბიჭმა,მერე ძლიერად ჩაიხუტა

ალისფერი ადენიუმი [სრულად]

რამდენიმე წამი თავს დავცინოდი, მართლა მეგონა მის თავზე ცეცხლი? ავდექი. თითოეული ნაბიჯი თხემით-ტერფამდე აურაცხელ ნერვს მიტოკებდა. სიგარეტის ასაღებად რომ დავიხარე, არ მეგონა, კიდევ თუ შევძლებდი გაშლას. თუმცა შევძელი. ფანჯარა გამოვაღე და სიგარეტს

დეკემბრის ცა (სრულად)

-როგორ ფიქრობ ამჯერად რას გიმზადებს?-ეჭვნარევი მზერით გახედა წითურ გოგონას რომელსაც სახე უნათებდა. -რაღაც საოცრებას!-ამოიჩურჩულა და სახე კიდე უფრო გაბადრა,იცოდა ანდრია არც ამჯერად იქნებოდა ერთფეროვანი და რაღაც გიჟურს მოიფიქრებდა. -იმედია დღეს

ჯადოსნობა შობის ღამეს (სრულად)

ფილტვებში ხარბად გადაუშვა მიტოვებული ქალაქის ჰაერი. ვერ იშორებდა წყეული ყვავილების სურნელს ცხვირის ნესტოებთან რომ ეთამაშებოდნენ ეშმაკურად. არადა ყვავილი არსად ჩანდა, მათი სეზონი კარგა ხანია გაფრენილიყო. ან როგორ შეიძლებოდა? მიდთაუნის მიწას ფერადი

ტყუილით მოპოვებული ბედნიერება. სრულად

-მეც მიყვარხარ. -ხვალამდე.. -ხვალამდე ჩემო დედოფალო.- დაემშვიდობა ბიჭი. -ღმერთო დამეხმარე და ძალა მომეცი გავუძლო ამ ტვირთით ცხოვრებას, -დაიჩურჩულა და უკვე წამოსული ცრემლები მოიწმინდა. მერე კი გზას დაადგა ფეხით ახალი ცხოვრებისაკენ

ხმადაკარგული-სიტყვებით... (სრულად)

მიყვარს დღეების ეს მონაკვეთი. მუსიკის ხმის მიღმა სიჩუმის სმენა ვისწავლე. ნისლჩამოწოლილი ჰაერის მსგავსი მზერით ცას ვუყურებ და მეჩვენება რომ ბუნების მიერ შექმნილი ეს ფერადი ტილო:ყვითელ წითელი ფოთლებით, მწვანე ხასხასა ბალახებითა და უნაპიროდ გადაჭიმული

მარადიული სიყვარული (სრულად)

თბილისის 1-1 სკოლაში მეთორმეტე კლასში სწავლობდ ერთი ძალიან მიმზიდველი და საყვარელი ბიჭი სახელად ლუკა. ის იყო შავგვრემანი,მაღალი და ნავარჯიშევი. მას ჰყავდა შეყვარებული სახელად მარი რომელიც მისი კლასელი იყო. იმ კლასში ასევე სწავლობდა გოგონა,რომელსაც

ჯანდაბა თქვენს თავს! (სრულად)

მე ვგრძნობდი, ვიღაცა სხვა მიყვარდა. განა ერთი? ორი, სამი ან თუნდაც ოთხი. სული კი მქონდა ცარიელი, მაგრამ გულში ყველა ადგილი შევსებულიყო. საღამოობით, ფანჯრიდან მზის ჩასვლას გავყურებდი. თოვლი დამდნარიყო და მისი ნათება ზოგჯერ ცეცხლისფრად ელავდა. მემგონი