ფერადი (სრულად)

თორმეტი წლის იყო მწვანეთვალება ბოშა ბიჭი რომ აეკიდა და აღარ მოეშვა. უცხო ხალხს ვერ იტანდა. არ მოსწონდა რომ უყურებდნენ, ელაპარაკებოდნენ ან ეხებოდნენ. ამიტომ ნაბიჯს აუჩქარა. თითქმის მირბოდა, ისიც გაჯიუტდა და რადგან ნიტა იმ დროისთვის ოდნავ პუტკუნა იყო

უუფლებო სიყვარული II (სრულად)

როგორც იქნა კლუბიდან გავედი და მანქანამდე მივედი,როცა მკლავზე ძლიერი მოჭერა ვიგრძენი.. ძლიერი ბიძგისაგან რომ არ წავქცეულიყავი ცალი ხელით გულზე მიმიკრა,მეორეთი კი მანქანის გასაღები უხეშად წამგლიჯეს..

უუფლებო სიყვარული I(სრულად)

სასმელმა ძალიან იმოქმედა.. ამდენი ერთად არასოდეს დამილევია,თანაც გადაღლილზე.. თითქოს ყველაფერს შენელებული კადრივით ვხედავდი.. როგორც იქნა კლუბიდან გავედი და მანქანამდე მივედი

ყველაზე კარგი გრძნობა (სრულად)

ყველაზე კარგი გრძნობა საკუთარი თავის პოვნაა. არა ამ შემთხვევაში უკეთესი იქნება თუ ვიტყვი საკუთარ თავთან დაბრუნება...წარმოიდგინეთ რომ რამდენი დეკადის განმავლობაში უბრალოდ გაყინული იყავით, მოწყვეტილი ამქვეყნიურ ყოფას და ცხოვრებას,რომელიც

საბედისწერო ქმედებები (სრულად)

ერთი კვირა ელოდებოდა დედაჩემი იმ “პრადას” ჩანთას. ჩემ და საუბედუროდ, მაინც და მაინც მაშინ ჩამოვიდა ამანათი, როდესაც დეფილე ჰქონდა. მთელი დღე გაწამაწიაში იყო. ჩანთაზე რომ გაიგო, კინაღამ კივილი დაიწყო. თვითონ ვერ ასწრებდა, ატელიეში იყო წასასვლელი,

მუდო და მისი ღიმილის მიზეზი (სრულად)

მარტო მიაბიჯებდა თბილისის ქუჩებში,ხელები გულზე დაეკრიფა და ცდილობდა არ ეტირა,გული ჰქონდა მოკლული, ტკიოდა ,მაგრამ ვერ შველოდა ..რა იყო მიზეზი?-სიყვარული,თუ მოწონება ?-ამას ბოლოს გადავწყვეტთ ,ერთად ....

უარესობიდან უკეთესობამდე (სრულად)

წელზე ხელი მომხვია, სასწაული კოცნა დამიწყო ხელები კისერზე შემოვხვიე, ის მთელი ძალით მეხუტებოდა სასწრაფოდ სახლში წავედით და ყვლეფერი იქ გავაგრძელეთ ჯერ კაბა გადამაძრო მერე კისერში ნაზი კოცნა დამიწყო კისრიდან...

იცი, დღეს ჩახუტების დღეა.. ( სრულად)

ჩემი ბედნიერება ერთი თბილი ჩახუტებაა, ყოველთვის და განსაკუთრებით - ჩ ა ხ უ ტ ე ბ ი ს დ ღ ე ს !!!დილით ადრე გამეღვიძა, შვიდის ნახევარი იყო თვალები რომ ვჭყიტე . ზანტად ავდექი, ჩემს ,,მოგონებების ყუთს“ ხელი დავავლე

სიყვარულის ბალადა სვანურად (სრულად)

-მიდი დაარტყი! ერთი ამოსუნთქვით მიაძახა მწვრნელმა მეტრეველს და აგათონიკეც დაჰყვა, მის ,,ბრძანებას“. ბატონი ნიკა არ შემცდარა. ბიჭმა ბურთს მთელი ძალით დაარტყა და ძელის დახმარებით კარებში შეგორდა. ლიპარტელიანს სახეზე წითელმა ალმურმა გადაჰკრა. ,,როგორ

სანუკვარი სიმშვიდე (სრულად)

აკანკალებული.. აღელვებული.. ტანჯვაგამოვლილი.. განადგურებული მივუყვები არეული ნაბიჯით გზას.. საყრდენგამოცლილი კედლებს ვეჭიდები და,