ტანჯვისთვის დაბადებული(მეთერთმეტე თავი)

-ბარბარე წამომემყვი! საკმაოდ მკაცრი ტონით მითხრა და მეც უხმოდ გავყევი მას. იმ ოთახისკენ მივდიოდი, სადაც,როგორც მითხრეს უნდა აღსრულებულიყო წინასწარმეტყველება და აღმსდგარიყო სამაელი ამის ასაკეთებლად კი ჩემი სისხლი

ტანჯვისთვის დაბადებული (მათე თავი)

-სეთიანებმა. ესეც სექტაა,რომლებთაც ეგვიბტური მითოლოგიური ღმერთის სეთის სწამთ ახლაც. სწორედ სეთის და კიდევ აპოფაისის, და რას მიერ არის დამალული წინასწარმეტყველების მესამე ნაწილი და ცნობილი არც მეორეა ის სამმა მთავარანგეოზმა დამალა. მერე ნაწილიც

ტანჯვისთვის დაბადებული (მეცხრე თავი)

ვიღაც ელენე ძალიან ლამაზი ქალბატონი იყო.გრძელი ქერა თმით, ცისფერი თვალებით, სწორი ცხვირი, საშუალო სიმაღლის და ძალიან გამხდარი. ქათქათა თეთრი ფრთებით, რომელიც ზურგზე გადაჰფენოდა, ძალიან ლამაზად გამოყვანილი ნაკვთები ჰქონდა და მსუბუქი მაკიაჟი ესვა.

ტანჯვისთვის დაბადებული (მერვე თავი)

ვფიქრობდი დედაზე, მარიამმზე და ჩემს არცისე კარგ ცხოვრებაზე,რომელიც ძალიან მომენატრებოდა. ნეტავ სად წაიყვანეს მარიამი? ვკითხე საკუთარ თავს. მარცხნივ გავიხედე და დავინახე სანტიაგო მომიჯდა და მის გვერდზე ლუკა იჯდა. ჩემს ნამტირალ სახეზე გაეღიმა

ტანჯვისთვის დაბადებული (მეშვიდე თავი)

დაბრია კი სიყვარულით პასუხობს-ბატონო? და მისკენ იხრება საკოცნელად. სამაელს ლოყაზე აკოცა, თავისი შავი ფრთებით დაახლოებით 10 მეტრის სიმაღლის ჭერზე აფრინდა და იქიდან შავი ვარდები ჩამოიტანა,რომელიც სამაელს გაემზადებინა მისთვის. ახლა ასე ლაღად და

ტანჯვისთვის დაბადებული (მეექვსე თავი)

საერთოდ არ შეცვლილა, ისეთივე იყო როგორც ჩემს კოშმარებში. ისეთივე შემაძრწუნებელი, ამავდროულად ისეთივე ლამაზი. ათლეტური ტანი ჰქონდა, მისი თვალები კი კუნაპეტ ტყეს მაგონებდა, თან ნათელი სახე ჰქონდა თანაც ბნელი.

ტანჯვისთვის დაბადებული ( მეხუთე თავი)

დერეფანში სამი დაცვა იდგა, ლუკამ მათ თავი დაუკრა და შემდეგ წინ გაგვიძღვა.დარბაზში ხალხი ირეოდა, წყვილები ცეკვავდნენ, ბრიტნი სპირსის "your body"(cat dealers) იყო ჩართული. მეც მიყვარს ეს სიმღერა და ცეკვა დავიწყე, ლუკაც და მარიც ამყვნენ,

ტანჯვისთვის დაბადებული (მეოთხე თავი)

სააბაზანოში შევედი,კბილები გამოვიხეხე,ხელ-პირი დავიბანე და შენდეგ გამოვიცვალე.გამოვედი თუარა,დედა შემეფეთა კინაღამ შევეჯახე. -ოჰ საყვარელო,როგორ გეძინა?მკითხა დედამ.კიდევ გამახსენდა გუშინდელი ამბავი,დამბურძგლა.დედას კი თვალები უნათებდა,თითქოს რაღაც

ტანჯვისთვის დაბადებული ( მესამე თავი)

ბნელი ღამე იყო, ოთხი საათი, ცივი და სუსხიანი. ლოგინში დავწექი, ამჯერად დედას ნათქვამზე ვფიქრობდი, თან არ მინდოდა „ის“ დამსიზმრებოდა და დაძინებასაც არ ვაპირებდი. აქეთ-იქით ვბორგავდი, ვერ ვისვენებდი. საბანი კარგად გადავიფარე, ცოტა შემცივდა. თვალი

ტანჯვისთვის დაბადებული (მეორე თავი)

მარიამის სახლიდან გამოვედი. მთელი გზა ჩემს სიზმარზე ვფიქრობდი, ნეტავ რისთვის ვარ დაბადებული, რა მისიისთვის, მართლა წამიყვანს? ვეკითხებოდი ჩემს თავს.ამ ფიქრებში ერთ მანქანას წინ გადავუხტი.-ფრთხილად შვილო