უგულო პრინცესა (თავი 1)

15 წელი დიდი არაფერია, მაგრამ როცა მოისმენთ ჩემს ისტორიას მიხვდებით, რომ იმაზე ბევრი გადავიტანე ვიდრე ჩემმა ტოლმა ბავშვებმა და კიდევ უამრავმა უფროსმა. 15 წლის წინ დავიბადე, დედამიწაზე.. ნეტავ რატომ სხვაგან არა? :// 10 წლის წინ დავკარგე მამა.. ის

უგულო და ბაბნიკი #11 (დასასრული)

...იცით ბევრს ეშინია...მათ ეშინიათ ცვლილებების...ახლა ვიქრობ და ვხდები,რომ ცხოვრება ისეთი მ****რი არაა როგორიც მეგონა,მაგრამ ამის აღიარება მათთვის ვინც მიეჩვია ყოველდღიურობას,ძნელია...მათ არ უნდათ არაფრის შეცვლა...ისინი ხელებს წევენ და

უგულო და ბაბნიკი #10

-ნელა,ბიჭო ნელა(მესამე)-მაცადე შეჩ**ა(პირველი) -მიდი აი იქ დააწვინე და კარებზე დააკაკუნე(მეორე)_ფრთხილად მიაწვინა კარებთან და სწარაფდ დააკაკუნა...წამში მოწყდა ოთხივე ადგილს,მაგრამ მესამე ბოლო კიბეზე დაგორდა,და ყველა წაიყოლა,ბოლოს ოთხი აყლაყი ძირს

უგულო და ბაბნიკი #9

ალკოჰოლი... ცრემლები... და ორი გატეხილი გული... ...კუპიდონები სტიროდნენ მიჯნურებს,ეხვეწებოდნენ მათ გულებს დაეთმოთ სხვისთვის სიამაყე,მაგრამ არა,არა და არა...გგონიათ იმ დღეს დარჩა ნატასთან ერთად?რათქმაუნდა არა,შუა ღამეს წამოხტა, ნატა მიაგდო და თბილისი

უგულო და ბაბნიკი#8

-სახლში,ყრუ ხარ?_დაუყვირა ნიას,გაბრუნდა და უკან მოუხედავად დატოვა სახლი,ყველა გაშეშებული დ აგაოცებული უყურებდა,მიმავალ ტასოს,ვერავინ ხვდებოდა რამ გამოიწვია მისი ასეთი გარდასახვა,ამ დროს თმებ აბურძგნული ბექაც გამოვიდა ,უკან კი ნატა გამოყვა,როდესაც

უგულო და ბანიკი #7

...დილით ბექას ხმამ გააღვიძა და ეს არ იყო ალერსით ნათვქამი სიტყვები როგორიცაა“დილამშვიდობისა პრონცესა“ ან „გაიღვიძე ჩემო ლამაზო“,ვიღაცას საშინელი ზიზღით ელაპარკებოდა,წელს ზემოთ შიშველი ოთახშო ბოლთას სცემდა,ხელებს უმუსამრთოდ იქნევდა და ცდილობდა

უგულო და ბანიკი #6

...ერთი კუნძული იყო,რომლსაც გრძნობების კუნძულს ეძახდნენ,ერთხელ ამ კუნძულმა ჩაძირვა დაიწყო,თითოეულმა გრძნობამ უშველა თავს,მაგრამ დარჩა ერთი გრძნობა,ყველაზე სპეტაკი,გამაგიჟებელი და ღვთიური გრძნობა,ეს სიყვარული იყო...კუპიდონები,ყვიროდნენ „თავს უშველე

უგულო და ბაბნიკი #5

...ყველაფერი უეჩვეულოდ კარგად იყო,ბექა ყოველდღე ახარებდა სხვაადსხვა საჩუქრებით,მთელი საქართველო მოატარა და ამ ულამაზესი ქვეყნის მთელი სილამაზე აჩვენა ტასოს,ერთი შეხედვით ბედნიერი იყო,რომ რაღაც კარგი ხდებოდა მის ცხოვრებაში,მაგრამ ის აზრო,რომ

უგულო და ბაბნიკი #4

...იმ დღის შემდეგ ერთი კვირა გავიდა და ბექაც აღარ გამოცენილა,რომ გითხრათ ტაოს ნერვიულობდა დაა დგილს ვერ პოულობდა,მოგატყუებთ...მისი დღის განრიგირ ერტფეროვანი იყო,სკოლა, მასწავლეებლი,სახლი და ესე ყოველდღე,ერთადერთი ნია იყო ვინც ცოტა

უგულო და ბაბნიკი #3

მაღვიძარა გაბმული რეკდა,ბოლოს მობეზებულად დაარტყა ხელი და თვალები წვალებით გააახილა,ნაცრისფერი,მაქმანებიან ფარდების მირმა მოღრუბლული ღრუბლები ცანდა და ოთახ საგრძნობლად აბნელებდა,გაახსენდა,როგორ უყვარდა ასეთი ამინდეი ადრე,მაგრამ ეგ ადრე ახლა ყველა