უკუღმართი ბედი [თავი მეთოთხმეტე]

ბათუმიდან დაბრუნების შემდეგ თითქმის ყოველდღე სასეირნოდ დადიოდნენ... უფრო მეტ დროს უთმობდნენ ერთმანეთს, ვიდრე გასული ორი წლის განმავლობაში... დაუთბათ ურთიერთობა, ალბად ყოველივე ეს სიყვარულმა განაპირობა..! დანიელს, რომ კიტხო სიყვარული რა არისო?!

უკუღმართი ბედი... [თავი მეცამმეტე]

-ნაგლი.._თავისთვის ჩაიბურტყუნა აილენმა, ვითომ თავისთვის თორემ, დანიელმა მშვენივრად გაიგო. მიხვდა, რომ სალათის მარტო ჭამა უკულტურობასთან უფრო ასოცირდებოდა ვიდრე აილენისთვის შეშურებასთან

უკუღმართი ბედი [თავი მეთორმეტე]

-ვიცოდი, პირველივე დღიდან ვიცოდი, რომ ერთმანეთი შეგიყვარდებოდათ.._ქალის სიტყვებზე ერთმანეთს გადახედეს, აილენმა დარცხვენილმა დახარა თავი და ქვეშ’ქვეშ დაუწყო ენის გდება დანიელს.. რომ ეუარათ აბა მათი საქციელი რას უნდა ნიშნავდეს?!

უკუღმართი ბედი [თავი მეთერთმეტე ]

-დანიელი.._სიხარულისგან ხმაც კი აუკანკალდა.. სწრაფად მიტრიალდა სასურველი მამაკაცისკენ და მთელი ძალით მოეხვია.. მაინც რას უშვერება ერთიციდა არსებას ამოდენა კაცი.. როგორ შეიძლება მის ერთიმუჭა გულში დანიელის ნაირი კაცის „ჩატევა“. თუმცა არც ეს ყოფილა

უკუღმართი ბედი [თავი მეათე]

აილენის გამოჩენამ დაინიელის ცხოვრებაში ყველაფერს ფარდა ახადა, მისი შავ-თეთრი ცხოვრება გაამრავალფეროვნა და ნათელი ფერები შესძინა.თითქმის სულ არ გადის სახლიდან როცა აილენი სახლშია. ეს გოგო მის ცხოვრებაში ყველაზე დიდი საჩუქარია,.პ.ს. ყველას დიდი

უკუღმართი ბედი...[თავი მეცხრე]

ყოველთვის, ნერვები ეშლება თავის უბედობაზე..ნერვები ეშლება,თავის თავზე. ყველა ხათა’ბელაში თავს, რომ ყოფს. განა გამტყუნებს კაცი ამ ჩერჩეტ გოგოს?! რას უძვრებოდა იმ თავზე ხელაღებულ ბიჭს, თითქოს მისი დიდი ხნის ნაცნობი ყოფილიყო.ვერც დანიელს გაამტყუნებ?!

უკუღმართი ბედი...[ თავი მერვე ]

მთელი დღე მოწყენილი უსმენდა თავის ლექტორებს. დიდი არაფერი მომხდარა გარდა გაცნობისა.. ყველას ყურადღებით გადაღლილმა და მოწყენილმა არიცოდა რაექნა და რით გაეყვანა დარჩენილი დრო. სულ იმ ხეპრე დანიელზე ფიქრობდა.. სულაც არიყო ლექციების განწყობაზე. ეხლა

უკუღმართი ბედი... [თავი მეშვიდე ]

-მზად ვარ.!_სამზარეულოში შესულმა რუსკას და დანიელის წინ დატრიალდა.. მართლაც, რომ ღირდა ამდენხანს სარკის წინ ტრიალი.. -მეტად ვერ გადაიპრანჭე?_მისიტ მოხიბლულმა დანიელმა ხაზი გაუსვა სახის კონტურებს და ეჭვნარევად აათვალიერა. -ამას ნუსმენ შენ, ძალიან

უკუღმართი ბედი... [თავი მეექვსე ]

როგორცკი ვახშამს მორჩნენ მაშინვე აალაგა მაგიდა.. რუსკამ კი დაუშალა მაგრამ, შენ დაისვენეო და არდანებაასაძინებლად ქალს.. ქალმაც ტკბილი ძილი ურურვა ორივეს დ ათავისი ოთახისკენ წავიდა. თეფშები უნდა მოევლო როცა, უკნიდან შეხება იგრძნო.. ადგილზე შეხტა,

უკუღმართი ბედი...[ თავი მეხუთე ]

სავადმყოფოში მიიყვანეს თუ, არა მაშნვე საკაცეზე გადასვეს აილენი.. ნერვიულად გააყოლა თვალი საკაცეზე მწოლიარე აილენს და თვაისი დიალოგი გაახსენდა... ნეტა რაღა ამ გოგოს მისჩერდა ასე გამეტებით.. თითქოს ქალი არ ყოლია ჯერ’ო ისო სთხოვდა ეკოცნა მისთვისს.