უნებლიე მოწმე (თავი მეთოთხმეტე)
-ასე ხო?-ბრაზმორეული შეტრიალდა და იქვე მყოფ დანას დასწვდა-არ წახვალ ხომ? იცოდე ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ როდესაც გაბრაზებული ვარ-ეუბნება და თან ნელი ნაბიჯებით უახლოვდება-ყელს გამოგჭრი და მერე შენს ნამდვილ გვამს დავიტირებ-ცდილობს სიმკაცრე შეინარჩუნოსუნებლიე მოწმე (თავი მეცამეტე)
-ხმა ამოიღე,ლაზარე ნუ მაგიჟებ -უფრო სწორად შენ გარდა არავინ გადარჩენილა-უთხრა და თავი ჩარგო -მეხუმრები ალბათ-ზღვას ისევ თვალი მოავლო და ცრემლს გადმოსვლის საშუალება არ მისცა-ვერ იქნება სიმართლე. ისინი ცოცხლები არიან-დაიყვირა და წამოხტა. გაიქცა თითქოსუნებლიე მოწმე (თავი მეთორმეტე)
-მაპატიე ,ძმაო .ვერ შევძელი მისი დაცვა. ახლა რა გავაკეთო? როგორ ავუხსნა ეს ყველაფერი? უნდა მიხაროდეს რომ ძმისშვილი მეყოლება? აღარ ვიცი არაფერი. როგორ შევუვსო საყვარელი ადამიანების დანაკლისი? მირჩიე რამე. ძალიან გთხოვ. დამეხმარე-აქვითინდა და თავიუნებლიე მოწმე (თავი მეთერთმეტე)
-რა თქმა უნდა, ნანახი გეყოლებათ. თქვენთან მუშაობდა და აღმოჩანდა ,რომ არაერთი დანაშაულიც აქვს ჩადენილი -მაგ დანაშაულებებსაც იმედია მე არ მომაწერთუნებლიე მოწმე (თავი მეათე)
-მას შენ უყვარდი გაიგე?უყვარდი-დაუღრიალა და როდესაც მისი გაჩერება ვერ მოახერხა სახეში მსუბუქად გაარტყა.-დაწყნარდი ,გთხოვ-ხმა დაირბილა და საწოლზე ჩამოსვა.უნებლიე მოწმე (თავი მეცხრე)
-ჩემო ლამაზო, ვიცი ,რომ ძალიან გიჭირს ,მაგრამ ისიც ვიცი ,რომ ამ ყველაფერს გაუძლებ-თბილად უთხრა და მოეხვია-მე შენთან ვარ იცოდე-ვინც მასე დამპირდა ყველამ დამტოვა-სახეზე ცრემლი უნებართვოდ ჩამოუგორდაუნებლიე მოწმე (თავი მერვე)
-არ შეიძლება ეს სიმართლე იყოს.ნოე ცოცხალია,არ მომკვდარა. არ შეიძლება ასე დამთავრდეს ეს ყველაფერი-სლუკუნებდა ლილიანა და იატაკზე გაშოტილი ანას ეხუტებოდა.ცდილობდა ტირილით შეემსუბუქებინაუნებლიე მოწმე (თავი მეშვიდე)
-ვერ გავიგე ,კი თუ არა? დაფიქრება გჭირდება ამ უბრალო თხოვნაზე?-გეწყინა?-სიცილით უთხრა და ისევ მისკენ დაიძრა-გეხუმრე ,სულელო. რა თქმა უნდა გამოგყვები. შენ უარს როგორ გეტყვი რამეზე-ყურთანუნებლიე მოწმე (თავი მეექვსე)
-აქ როგორ მოვხდვი არ მახსოვს-თავზე ხელი მოიკიდა -ნოემ ამოგიყვანა ხელში აყვანილი-ეშმაკურმა ღიმილმა გადაურბინა სახეზე -მართლა?-გაეღიმა ლილიანასაც მაგრამ მალევე შეასწორა სახეუნებლიე მოწმე (თავი მეხუთე)
-რა საყვარელია-თქვა ნოემ და სამზარეულოში მყოფ , მოკლე შორტებში გამოწყობილ ლილიანას შეავლო თვალი. გრძელი ,კოსად აკრული თმა და აკეცილი მაისური მასში სასიამოვნო გრძნობებს იწვევდა. სიამოვნებდა ნარნარით მოსიარულე ლილიანას ყურება-ხომ არტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.