მარტოსულობის უპირატესობა-დასასრული(თავი 20)

ჩვეული დინებით მიდიოდა ჩემი ცხოვრება სანამ კიდევ ერთი ცვლილება არ მოხდა. ოთხშაბათი-19 აგვისტო.. ანიმ მომწერა,ლიზ როგორ ხარ გოგო? ლიზა:კარგად შენ? და გაკვრივებული სმაილით გავაგზავნე შეტყობინება,ცოტა არ იყოს უჩვეულო შეტყობინებას გავდა. ანი:მეც

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 19)

ბედნიერებაა,როდესაც ოჯახი შეკრულია და ისევ სითბო და სიხარული სუფევს. პირადად ჩემთვის პოზიტივია ჩემი ოჯახი. ცოტახნის შემდეგ ლუკამ დამირეკა.. ლუკა:ლიიზ,როგორ ხარ? ლიზა:კარგად ლუკააა,ამ წუთებში მითუმეტეს,ძალიან გახარებული ვარ.. შენ როგორ ხარ?

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 18)

როგორც ჩანს ადვილი არ ყოფილა ეს ყოველივე,რუსკასთვის და ლევანისთვის ეს საკმაოდ დიდი სტრესი იყო და ამავდროულად ტკივილიც,განსაკუთრებით რუსკასთვის. თუმცა ტკივილის გარეშე კი შევიცნობთ სიხარულს?!

მარტოსულობის უპირატესობა(თავი 17)

ძალიან რთული საყურებელია როცა დედა შვილს არ ელაპარაკება,შვილს რომელსაც დედასთან ლაპარაკი უნდა და ვერ მიდის,სიტყვა დედასაც ვეღარ ეძახის. ხომ წარმოგიდგენიათ რა ცუდი სიტუაცია ტრიალებს ჩემს ოჯახში.ამას ვერასდროს წარმოვიდგენდი,რომ ეს ყველაფერი ჩემს

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 16)

თუმცა სადამდე გაგრძელდებოდა ეს ნეტარება,ცოტახნის მერე წავიდა ლუკა,გადაძვრა ისევე აივნიდან.სახლში მისვლისას მომწერა,არ მეძინებოდა,ჩვენს ურთიერთობაზე ვფიქრობდი,ვფიქრობდი რაც დღეს მოხდა და იმაზე თუ როგორი იქნებოდა ჩვენი მომავალი და ა.შ,არც მეტი არც

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 15)

ერთი შეხედვით ყველაფერი მარტივია,მარტივია თითქოს და ეს ყოველივე(შეყვარებულობანა),მაგრამ როდესაც ამ ყველაფრის მონაწილე თავად ხდები,უკვე სხვაგვარად ფიქრობ. ვფიქრობდი,მინდოდა გამეგო ვნანობდი თუ არა მასთან ურთიერთობას,ვფიქრობდი გამეწყვიტა მასთან

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 14) (შეაფასეთ)

ლუკა აგვიანებდა,ცხელოდააა,ნაყინი ვიყიდე.. ჩემს მდუღარე სულს ცივი სალბუნი ესიამოვნა.ცოტახანში ლუკაც გამოჩნდა. ლიზა:რატომ დააგვიანე ასე ლუკა? ლუკა:აუ რავი რაა,ძმაკაცს შეყვარებული გაებუტა და რაღაცეები მივუტანეთ შერიგების პონტში,ძაან გვთხოვა და აღარ

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 13)

დედა ჯერ კიდევ არ იყო მოსული,ჩემს ოთახში ავედით და ჭრილობა დავუშავე,პატარა ბავშვივით ყვიროდა და წესიერად არც მაცლიდა ჭრილობის დამუშავებას(იცინის). ლიზა:ლუკა,ბოდიში. ლუკა:ბოდიშს რისთვის მიხდი? ლიზა:იმისთვის,რომ არ უნდა წამეყვანე და არც მე უნდა

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 12)

სიმართლე გითხრათ არც დედას მოეწონა მისი საქციელი,მისი ქუჩური,ჟარგონული გამონათქვამები.სასტუმროში მისვლისას ჩემს ოთახში ავედი,ლუკას მოუწერია,მაგრამ ვერ გავიგე შეტყობინების ხმა.დავურეკე და ხვალინდელ დღეზე ვილაპარაკეთ.. ლუკა:ხო ლიზ, სად იყავი

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 11)

გამიკვირდა, რომ არაფერი მკითხა ზედმეტად.. მეგონა რომ ჩამეძიებოდა და მკითხავდა რაღაცეებს,მაგრამ არა. ლუკა:ხოო,არ მინდა ზედმეტად კითხვების დასმა,ასე რომ არაფერს გკითხავ. ვიცი რა ძნელიც იქნება ეხლა შენთვის,მაგრამ მე ვარსებობ ეხლა შენს ცხოვრებაში და არ