უშენოდ

დეკემბრის მზესავით უცაბედად გამოჩნდი და ამაზე მალე გაქრი.. ჩემი წარმოდგენები თბილისის თოვლთან ერთად გალღვა.. მეუბნებოდი, ყველაფერს მირჩევნიხარო და მეც მჯეროდა. მართალია, ზოგჯერ ეჭვი მეპარებოდა, მაგრამ მაინც პატარა ბავშვივით მიხაროდა.

უშენოდ არ მინდა! (სრულად)

საშინელად, თავყბა მონგრეულად ცხელოდა და თავყბა მონგრეული გადაადგილდებოდნენ ქუჩაში ადამიანებიც. სიცხისგან ნერვებ დაკარგული, ლანძღვით მიიწევდა სახლში იოანა კალანდაძე,ისე ლანძღავდა ზაფხულს თითქოს ვინმე მართლა სულიერი იყო მის გვერდით.ქოთქოთით ავიდა

"უშენოდ"

იცი, არის წუთები, როცა არ გინდა იფიქრო, მაგრამ მაინც ფიქრობ, გინდა არ გტკიოდეს, მაგრამ მაინც გტკივა. გინდა გაიცინო, თუმცა ცრემლები გერევა თვალებზე, ხმა გეცვლება და ამის დასაფარად ცდილობ ხმა არ ამოიღო. მინდა ახლაც ჩემს გვერდით იყო, როგორც შარშან,

მე, უშენოდ...(ნაწილი 15) დასასრული

მიყვარხარ. -მიყვარხარ. თითქმის ერთდროულად წამოიძახეს. სრულყოფილი ბედნიერება თუ არსებობს ალბათ ახლა გრძნობდნენ ისინი და ღმერთს მადლობას უხდიდნენ რომ ყველაფრის მიუხედავად ერთმანეთის ცხოვრებაში გამოჩნდნენ.

მე, უშენოდ... (ნაწილი 14)

-რომ მოგიტაცა იმ დილით დათა იყო მოსული ჩემთან და ყველაფერი მომიყვა. მითხრა რომ პირველივე დანახვისას მოეწონე და ახლა სიგიჟემდე უყვარხარ. და შენს გამო კრიმინალსაც კი ჩაიდენს ოღონდ მის გვერდით იყო. მერე მთხოვა რომ შენი მეჯვარე ვყოფილიყავი ქორწილში.

მე, უშენოდ...(ნაწილი 13)

გილოცავ შენი შიშები გამართლდა. არც მე ვიცი ეს ამბავი როგორ უნდა მივიღო და ახლა რა უნდა გავაკეთო.გილოცავ მალე მამა გახდები - უკუსვლით წავიდა ნაკაშიძე და დაღმართზე დაეშვა

მე, უშენოდ...(ნაწილი 12)

მარიამი მისკენ გამოიქცა და ყელზე ჩამოეკიდა. სიგიჟემდე უყვარდა დათას სურნელი. სასიამოვნო არომატი, რომელიც ცხვირში ურცხვად უძვრებოდა და მთელ სხეულს ედებოდა. ქმრის მკლავებში მოქცეული მარიამი გაყურსული იდგა და მის გულისცემას უსმენდა.

მე, უშენოდ...(ნაწილი 11)

ახლა ისეთი სასურველი და მიმზიდველი ხარ, ჯანდაბა მარიამ ასე ნუ მიყურებ- ერთი ხელით ვისკის ბოთლი გამოართვა ცოლს და მეორე ხელით ძლიერად ჩააფრინდა კისერში. მისკენ მიიზიდა და ტუჩებზე გაშმაგებული დაეძგერა

მე, უშენოდ...(ნაწილი 10)

შეიძლება შევცდი ასე, რომ დავიწყე შენთან ურთიერთობა, მაგრამ უკან რომ დამაბრუნა ისევ იგივე გავაკეთებდი, იმიტომ რომ სიგიჟემდე მიყვარხარ მარიამ, სიგიჟემდე და ამ სიყვარულს დასასრული არ აქვს, მზად ვარ შენთვის მოვკვდე თუ შენთვის აუცილებელი იქნება

მე, უშენოდ...(ნაწილი 9)

საშინელმა თავის ტკივილმა გამოაღვიძა დილით ახვლედიანი. უცნაურ სიმძიმეს გრნძობდა მარჯვენა მკლავზე, თვალები გაჭირვებით დააშორა ერთმანეთს და მის სხეულზე აკრულ მარიამს ინტერესით დააკვირდა.