ფერადი ფიფქების დაცემა ნაწილი - მეოთხე

უეცრად და მარტოსულად, გარეთ თვალი მოჰკრა მასზე უფრო ტანჯულ სულს. მივიდა მასთან. მის გვერდით დაჯდა — წამიც არ იყო გასული, რომ უეცრად აორთქლდა.

ფერადი ფიფქების დაცემა ნაწილი - მესამე

უმოწყალო, მარტოსულ უცხო მიწაზე, ბრწყინვალებას მხოლოდ მაშინ იპოვი, როცა ირწმუნებ, რომ ის მუდამ შენთანაა. სხვაგვარად, მარტოსული ადამიანი ვერასოდეს იგრძნობს ბრწყინვალებას.

ფერადი ფიფქების დაცემა - ნაწილი მეორე

ვდგავარ და ვიყურები, თითქოს იმედის მოლოდინში. ნაბიჯს ვდგამ, მაგრამ თითქოს უსასრულოდ უკან მივდივარ. იქნებ უნდა დავრჩე იქ, სადაც ვარ — არც კი გავიფიქრო წინ წასვლა, თორემ ის, რაც მქონდა, სანატრელი გამიხდება?

ფერადი ფიფქების დაცემა - ნაწილი პირველი

გაგანია, თოვლში ჩაძირული ვარ. ველოდები ვინმეს — იმას, ვინც ჩემს ხმას გაიგებს და ამ დაწყევლილ თოვლიდან ამომათრევს. მაგრამ, როგორც ჩანს, სიკვდილის გარდა არავინ მოდის ჩემ გადასარჩენად.

ფერადი ფიფქების დაცემა

როდესაც დავიბადე, მუდამ მქონდა შეგრძნება, რომ სადღაც რაღაც მეძახდა. ვერასდროს ვხვდებოდი, რა ხმა იყო ეს... დროთა განმავლობაში ყველაფერი თანდათან დამავიწყდა — ისიც კი, ვინც მეძახდა. ის ხმა უბრალოდ გაქრა...

ფერადი სათამაშოები

ბავშვობის მოგონება რომელიც სევდიან რეალობად იქცა, როცა ვიზრდებით ჩვენი ფერადი სათამაშოები ქრებიან ჩვენს ცხოვრებაში. ნივთები წმინდა ღირებულებას იძენს, როცა ბავშვი ხარ. ისტორია არის ადამიანზე რომელმიც საკუთარი ბავშვობის მოგონებებით თამაშობს.

ფსიქიატრიული: ფერადი ფანქრები /სრულად/

"- წამლის მიღების დროა.- თქვა ერთ-ერთმა მედდამ, რომელსაც როგორც სხვა ექიმებისავით, საშინლად გულისამრევი თეთრი ხალათი ეცვა. თვალებს შეშინებული აცეცებდა. ეტყობოდა, რომ ახალი იყო. ალბათ ეშინოდა კიდევაც ჩემი."

ჩვენს სახლში ფერადი პეპლები ცხოვრობენ

ასე იყო პირველის პეპლის გამოჩენამდე, რომელიც სადანღაც მოფრინდა .. წითლად კაშკაშებდა... გაოცებულები ვუყურებდით შავ სიცარიელეში წითლად მოელვარე ნამცეცა პეპელას. მერე ყველა ემოცია ერთად მოვიდა. ჯერ შეგვეშინდა,ძალიან შეგვეშინდა

ფერადი (სრულად)

თორმეტი წლის იყო მწვანეთვალება ბოშა ბიჭი რომ აეკიდა და აღარ მოეშვა. უცხო ხალხს ვერ იტანდა. არ მოსწონდა რომ უყურებდნენ, ელაპარაკებოდნენ ან ეხებოდნენ. ამიტომ ნაბიჯს აუჩქარა. თითქმის მირბოდა, ისიც გაჯიუტდა და რადგან ნიტა იმ დროისთვის ოდნავ პუტკუნა იყო

ფერადი მოგონებები

–თათა არის პირველი ადამიანი საიტიდან, ვისაც შევხვდი პირადად. აჟიტირებული ვიყავი ისე მომეწონა. მანამდეც გვქონდა მიმოწერა, მაგრამ მისმა პირადად გაცნობამ უკეთ დამანახა მისი ყველა მხარე. ძალიან თბილია, მოსიყვარულე და კეთილი. ნიჭიერებაზე აღარაფერს