შავ - თეთრი ქალაქის,შავ - თეთრი უბანი (სრულად)

დილით ბელამ ბლინები გააკეთა. სამზარეულოში უსაშველოდ კარგი სურნელი ტრიალებდა და ერთი სული მქონდა ოთახიდან იქამდე რამენაირად მივსულიყავი. თმები როგორც ყოველთვის მაღლა ჰქონდა აწეული,პატარა გოგოს ჰგავდა,ისევ ცხრამეტი წლის “ბელაჩკა” მგონია. მაშინ ასე

ქალაქის ცაცხვებმა იცოდნენ

მე ვტიროდი. კატო არა. გავიფიქრე, აუცილებლად ისევ ჩამოვიდოდი და ამ უცნაურ, უნიჭიერს ადამიანზე სიუჟეტს მოვამზადებდი. დავპირდი კიდევაც.

ქალაქის ხმაურში ვეძებ შენს სიჩუმეს !

თითქოს შეერია გრძნობა არემარეს, როგორც წარმოსახვის უტყვი აგონია, ყურში უცნაური ექო ჩამჩურჩულებს იმას, რაც არ ვიცი და რაც არ მგონია! სიცივე ძვლებამდე უთუოდ მიაღწევს, ნამდვილად შემრცხვება იმის, რაც ვიკადრე! უბრალოდ მინდა, რომ ისეთად მიცნობდე,

საშიში ქალაქის, გარყვნილი წყვილები .

გარყვნილო ლედ–ებ–ო _კოკაინი _ბაიკერი _ადრენალინი _ჩუს გოგონი!! _ტედი და სოფი , მელანი და ჯეკი , კეიტი და ტობიასი . _6 დედა 5 მამა _გაცნობა _ციხის პაემნებზე ** ტედი და სოფი _ტედი , გაცვეთილ ჯინსებში– ბაიკით _სოფი, ლურჯ ტოპში და ფერად ჯვარში

...(მე მეზიზღება ამ ქალაქის)

მე მეზიზღება ამ ქალაქის ყველა ქუჩა და პროსპექტი, ამ ქალაქის თითოეული მილიმეტრი , თითოეული ცოცხალი და არაცოცხალი არსება . მე მეზიზღება თითოეული წუთი, რომელიც ამ ქალაქთან მაკავშირებს,თითოეული გრძნობა და მოგონება . მე მეზიზღება ბავშვობის (არამარტო