ათასი ფენის ქვეშ (4)

მას შეეძლო ყველაზე თავაზიანი და ყურადღებიანი ყოფილიყო მაშინ როცა წინა დღეს ნაგავივით მოგექცეოდა და გაგრძნობინებდა რომ არაფერს ნიშნავდი მისნაირი იდეალისთვის.ის გავდა ყველაზე ბნელ და ღრმა ჭას მე კი მასში ისე

ათასი ფენის ქვეშ (3)

სხეული რომ ერთიანად გაქვს დაჭიმული და ცდილობ გაანალიზო როგორ აპირებ ცხოვრების გაგრძელებას,იქ ჯერ კიდევ ვიმალები,იატაკის სიცივეს ვეხიზნები და თვალებს ვხუჭავ რომ ვერაფერი დავინახო,იქნებ წამიერად მაინც მოვახერხო დავიწყება,საკუთარ ქვეცნობიერში ჩამალვა...

ათასი ფენის ქვეშ (2)

როგორც კი მაღვიძარა თავი საშინელ პირველ ბგერებს გამოიმეტებს ჩემი ძილის მფარველი ღვთაებისთვის, მზის სხივები თვალებზე თითებს მიჭერენ და მაიძულებენ ფართო ხედვით შემოვევლო ოთახს. საწოლის კიდიდან ფეხებს ვაშიშვლებ და იატაკის სითბოს,რომელსაც მზის სხივები

ათასი ფენის ქვეშ (1)

ასე რატომ გამაღიზიანა რომ ჩემზე იცის ? ან მისმა ტონმა რატომ შემაშინა ? ან რატომ მქონდა პანიკური განცდა თითქოს გამომეკიდებოდა? ისევ იქ ვბრუნდები საიდანაც დავიწყე ? არა ! შეუძლებელია რამე იცოდეს ჩემზე

თბილისის ცის ქვეშ... თავი10

-გამიჭირდება მაგრამ გავძლებ.-გაეცინა.უეცრად ჰაერში აღმოვჩნდი,მერე კი მის მუხლებზე.-კარგი რა მათეე.ისედაც მცხელა და ვერ ვისვენებ.-გაჩუმდი და ფილმს უყურე.-ურექციოდ მიპასუხა და ეკრანს მიაჩერდა.თან თმაზე

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 9

უკანასკნელი ვინც ამ ეპატზე ამ საწოლს და ამ ოთახს დაეპატრონება ეს მე ვიქნები და არც კი იფიქრო რომ ამაში ვინმე შემეცილოს.-შენ ვინ ხარ,მგონი უკვე ვნანობ... გაეცინა და ტუჩებზე წამეტანა,მაგრამ გადავაბრუნე,ზემოდან

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 8

-ვიქნებით,აი ნახავ ვიქნებით,შენ თუ მომცემ ნებას,ამჯერად ვერსად გამექცევი,ამჯერად ყველაფერი ჩემს ნებაზე იქნება.ახლა კი წადი დაისვენე,კარგად გამოიძინე,არაფერზე იფიქრო,უბრალოდ კარგად გამოიძინე.ტუჩებში მაკოცა და სახლის კარი გამიღო,შიგნით შემომყვა,თავისი

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 7

-სამი წელია სექ..ი არ მქონია და აბა რა გეგონა რომ ამაღელვე?ახლა მოგიწევს ჩემი დაწყნარება და დაკმაყოფილება გამეცინა და მოქმედებაზე გადავედი.არც ის ყოფილა ომოქმედოდ,ხელები ძლიერად მომხვია წელზე და მკერდი დამიკოცნა.მერე მუცელზე ჩავიდა,მთელ სხეულზე

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 6

-წავედი უკვე გვიანია,წამოვდექი,ისიც გვერდით ამომიდგა. -ნუ მიყურებ ასე ერთი გზა გვაქვს.არ გაცილებ.გამიღიმა ეშმაკურად,როგორ ახერხებდა ყოველთვის გაღიმებას მიკვირდა.. -ნია,,,-შემაჩერა სახლის კართან,როცა მივედით.-მინდა ასეთი საღამოები კიდევ

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 5

-რა უნდა გავარკვიოთ ადამიანო რააა?ის რო საქმიან შეხვედრაზე ვიყავი სამსახურიდან, მომავალმა პარტნიორმა ზრდილობა გამოიჩინა და სახლში მანქანით მომიყვანა ტაქსით არ გამომიშვა,უბრალოდ ზრდილობა გამოიჩინა,გესმის?ან რატომ გიხსნი საერთოდ?რა უფლება გაქვს?შენ