ჩემი გულის ქურდი .(VI თავი -დასასრული )

-ალე მალე რა , ვაგვიანებთ .-მე , ანდრეა და დემე მივდიოდით ანდრეას მშობლებთან . ანდრეას მამა და მამაჩემი პარტნიორები იყვნენ ამიტომ მათ კარგად ვიცნობდი . -მოვდივარ ...-ოთახის კარი მივხურე და ქვემოთ ჩავედი. -წავედით .-ანდრეამ დემე ხელში აიყვანა და

კედების ქურდი (სრულად)

ყოველ კვირას ყიდულობდა, აღებული ხელფასიდან ფულს ცალკე დებდა, აგროვებდა და ყოველ კვირაში ახალ, ორიგინალ კედებს ყიდულობდა, 2 წელზე მეტი აგროვებდა კედებს...165 ცალი შეაგროვა Nike-ები, ყველა ორიგინალი, ყველანაირი, ახლა კი...ახლა კი გაგიჟებული დაიარება

ქურდი გრძნობებით

როდესაც ვიხსენებ ზუსტ თარიღს თუ როდის დაიწყო ყველაფერი, მიჭირს გახსენება, მაგრამ მახსოვს ჩემი დამოკიდებულება ყველაფრის მიმართ. აგრესია მშობლებთან, პრეტენზია აბსტრაქტზე, კრიტიკა ჩემ მიმართ და ყველაფერი დატრიალებულად კარგი, ანუ ცუდი. ცოტა გაურკვევლად

ჩემი გულის ქურდი (V თავი.)

ყველაფრის ახსნა მინდოდა მაგრამ მან არ მომისმინა . ჩაჯდა მანქანაში და წავიდა. სახლში შევედი , ჩემი ნივთები ავაგროვე , ინას დავემშვიდობე და ტაქსი გამოვიძახე... მივედი ალექსას სახლში და დავაკაკუნე ...კარი ტასომ გამიღო. -ანდრეა? აგვიხსნი რა მოხდა ? -

ჩემი გულის ქურდი .

-აუ რომელი ავირჩიო ? - ალბად 100 მაღაზია მოვიარეთ მაგრამ ვერსად ვერ იპოვა ის რაც სურდა . ერთი კაბა დიდი ქონდა , მეორე პატარა , მესამე გრძელი და ა.შ. -ტასო დავიღალე , იყიდე და წავიდეთ . - ძალა გამოცლილმა ტასოს შევხედე .-ოო მოიცა რა . ისე ქალბატონო

ქურდი ვარ....

ყველაზე გულწრფელი და გულახდილი ქურდი.... დავდივარ და ვიპარავ აპრილის წვიმებს... ვიპარავ ყველაფერს და ნელ–ნელა ვაწყობ გულს... ზღვას ნაპირი მოვპარე... ცოტა სითბო და სიყვარული მოგპარე... დღეს მაინც რომ მეყოს....

ჩემი გულის ქურდი (III თავი)

-ალექსა... სალაპარაკოდ გცალია ?- კლასიდან გამოსვლამდე ანდრეამ დამიძახა . -კი... -წამო მაშინ კაფეში გავიდეთ .

ჩემი გულის ქურდი (II თავი)

-შენ სულ გადაირიე ? ავალიანმა მაგიჟებო შენ კიდე რა გააკეთე ?! გაიქეცი , ალექსა ,გაიქეცი ! -კლუბიდან გამოვვარდი , ტასოც გამომყვა . -ანასტასია , მე გავგიჟდი ?! აბა რა მეთქვა ,,მეც’’ ? რატო წამომიყვანე აქ ?! -ანდრეამ მთხოვა და მაგიტომ . - ტასომ თვალები

ჩემი გულის ქურდი .( I თავი )

მე მქვია ალექსანდრა ,ვარ 17 წლის .ვსწავლოდ მე-12 კლასში .მამაჩემის სამსახურის გამო ბევრი სკოლა მქონდა გამოცვლილი ამიტომ სკოლის პირველი დღე არ მანაღვლებდა. 12 წლის ასაკში დედა გარდამეცვალა ამიტომ მამა მზრდიდა ,რომელიც თავისი სამსახურის გამო დიდ დროს

სიზმრის ქურდი (სრულად)

ესეც ასე, როგორც იქნა დავასრულე.ეს პირველი ნაწილის დასასრულია. თუ იქნებიან მსურველები დავწერ მეორე ნაწილსაც. ძალიან გთხოვთ შეაფასეთ! გამიზიარეთ თქვენი მოსაზრება ისტორიასთან დაკავშირებით. დიდი სიყვარულით