ელფერის სასახლის ქურდი (სრულად)

მწვანე ხასხასა მინდორში რუ მიედინებოდა. მასში ოქროსფერი, მწვანე, წითელი თევზები ჯგუფებად დაცურავდნენ. უეცრად გოგონას შიგ ქვა ჩაუვარდა, თავისი ერთადერთი ზურმუხტის ქვა და ყველაფერი წამში შეიცვალა.

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 19) დასასრული

ამდენი ხანი ქმრად არ მაღიარებდი და ახლა უფრო მეტი მოგინდა, ვიდრე ჩემთან ძილი?! _ რააა?! _ დაიყვირა უცბად ქალმა და სწრაფად წამოდგა. კაბა გაისწორა და კაცს შეხედა: _ მე სასახლეში მივდივარ! კაცმა ისევ გაიცინა: _ იქ დიდი ძაღლია... _ აქ კი მხეცი! _ მიუგო

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 18)

ელფერი, მიყვარხარ... _ მოესმა ქალს და იმავვე წამს ტუჩებზე კაცის კოცნაც იგემა. _ ვიცი, არ გჭირდები, ვიცი 100 წელი რომც გავიდეს, მაინც არ შეგიყვარდები... ვიცი, ვერ მიტან! ვერც ჩემს კოცნას იტან! გძულს და გეზიზღება! გეზიზღები, რომ პირველი კოცნა ჩემი იყო

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 17)

ელიმ ხელები შემოიწყო თავზე და თვალები ახლაღა აეხილა: აი თურმე რატომ ამბობდა მძულხარ და ჩემი მტერი ხარო! თურმე ამ სასახლის გამო...

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 16)

ფერიიი... ფერიიი... რატომ მესროლეე... სასახლიდან გაგდება რომ გიხსენე, იმიტო?.. რატომ, ფერიი... რატომ გძულვარ და გეზიზღები... რატომ მომკალი... რატომ მესროლე... _ ესმოდა ფერის და პირზე აიფარა ხელი. ცრემლები გადმოუგორდა და როგორც კი კლარა ზურგისკენ

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 15)

_ რა გიბრძანა?! _ მომეკალი ან ჩემთვის დამეტოვებინე! სასახლეში კი აღარ გამოჩენილიყავი! _ ფული აიღე და გამიშვი! სასახლეში აღარ დავბრუნდები! დამანახვე ის ფული! _ ვერ მოგკლავთ, მაგრამ ვერ გაგიშვებთ, რომ გაიგოს, გაგიშვით, ჩემს ოჯახს საფრთხე დაემუქრება!

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 14)

გმადლობთ, რომ დედოფალი მომაცილეთ, ასე უფრო ადვილად შემიძლია ვუცქირო თეთრ დედოფალს! _ ცდებით! მას თავისი მეფე ურჩევნია!

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 13)

_ ნუთუ დანახვისთანავე, როცა გულში რაღაც უცხო ვიგრძენი, მაშინ მომეწონა? _ დასევდიანებულმა ამოიოხრა და თავი დახარა.

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 12)

ახლა დამშვიდდი და წყნარად მოიქეცი, როგორც ბედნიერი ქალი, რომელიც მალე დააღწევს ჩემს ტყვეობას თავს და რამდენიმე კვირაში სრულიად თავისუფალი იქნება! როგორც კი სასჯელს მივიღებ, შეგიძლია შენი გზით წახვიდე! _ თქვა და ქალს ხელი გაუშვა.

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 11)

_ წუხელ ისე თბილად საუბრობდნენ ერთად, შეყვარებულები მეგონა... _ თქვა და მოფარიკავეებს გახედა. _ ამიტომაც მოხდა ის ინციდენტი?! _ იკითხა და გაეცინა. _ დიახ, ბოდიშს გიხდით... _ არა უშავს, შეყვარებული კაცი ეჭვიანია... პირველად გაიგონა ასეთი სიტყვები