ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (სრულად)

ყველაფერს აქვს დასაწყისი და რასაკვირველია აქვს დასასრული, მაგრამ არის მომენტები როცა არ შეგიძლია დასვა წერტილი, უბრალოდ ამისთვის მიზეზი არ გაქვს და სადღაც გულის სიღრმეში გჯერა, რომ წერტილის დასმა არ იქნბა სწორი და გინდა იმ ერთს მიუმატო ორი და აქ

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (Xთავი-დასასრული)

დღეს მამიკოს ვნახავთ მე და ჩემი წერტილი .. ისე აქტიურბს დილიდან ალბათ გრძნობს მოსალოდნელ შეხვედრას... თვითფრინავში დრო ისე გაიწელა ვეღარ ვისვენებდი, ბევრჯელ ვცადე დაძინება მაგრამ ხან ბავშვი არ ისვენებდა ხან მე...ბევრჯერ დავხატე გონებაში ის სურათი

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (IXთავი)

- მარტო ყოფნას არ დაგაცდიან რა( ვიკო) - ეგ კი არა დედაშენი გადაირევა რო დაგინახავს - გაუვლის რა- ფეხზე ხელი ჩამოუსვა ანასტასიას და თვალს არ აშორებდა გოგონას რომელიც ფათიფუთით ცდილობდა მოეშორებინა ჭუჭყი

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (VIIIთავი)

3 სრულდებოდა თვალები ზანტად რომ გაახილა დიდი ფანჯრებიდან შემოსულმა სითეთრემ თვალი მოჭრა და რეფლესის გამო თვალები დაეხუჭა... საწოლზე დადებულმა ორმა ყუთმა მისი ყურადრება მიიპყრო და ჯერ პატარა ბანტიანი ყუთი გახსნა...შიგნით ძალიან ლამაზი საათი იდო

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (VII თავი)

თავის ტკივილმა გამომაღვიძა მანქანაში ვიჯექი უკანა სავარძელზე მიწოლილი. გაჩერებულ "კაპოტ " ახდილ მანქანაში ორი სხეული მოძრაობდა ოღონდ არ ჩანდნენ, მერე სარკეში ჩავიხედე თვალები ჩაწითლებული და დასიებული მქონდა ქუთუთოებთან თითები მივიტნე და რაღაცამ რომ

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (VI თავი)

- სტას სად ხარ ჩემთავს გაფიცებ? - გიასთან ვარ - ვინ გია ? - სურამელაშვილი - ო მართლა სად ხარ? - სალონში ვარ სად ვიქნები - აუ მალე მოდი რა - რატო?- ეშმაკურად გაუპო ღიმილმა ბაგე - ვნერვიულობ - რატო ნერვიულობ კიარ ვთხოვდები რა გჭირს

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (v თავი)

- დილამშვიდობისა - პანიკაში რატო არ ვარდები?ან რატომ არ მეკითხები აქ რა მინდა? - რადგან მოხვედი ესეგი მოგენატრე... ყურთან ახლოს მიიწია და ჩასჩურჩულა- ვცდები?

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (IV თავი)

-კარგი რა, რატომ ადექი?-ხელში აიყვანა და კვლავ საწოლში დააბრუნა ... -წყალი მინდოდა -მე იქ არ ვიყავი ?!აღარ ადგე ექიმმა თქვა უნდა იწვესო... -შეგიძლია წახვიდე უკეთ ვარ..-წუხანდელი ღამის მოგონება ამოუტივტივდა და ცივად მიმართა..

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (III თავი)

ვიკო ცოტა მოშორებით იყო ანასტასიასგან მისკენ გაემართა ქვემოთ დაიხარა ნიჟარის ასაღებად ანასტასიას ეგონა ხელში ამიტაცებსო და ერთი შეჰყვირა - რა გაყვირებს ? - ამ მეგონა... აღელვებისგან სიტყვა გაუწყდა ვიკო მიუხვდა და ფეხებში ხელი მოჰკიდა და ზურგზე

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (II თავი)

- არ მინდა გაყოლა გაგიყვანოს შენ აქედან როგორ წახვალ. -არ მინდა გაყვანა ჩემითაც გავალ...-ანასტასიამ თვალები გადაუტრიალა მაგრამ რიტამ ლოყები დაუკოცნა და ჩასჩურჩულა ჭკუითო... ძალიან ბევრი კაბა მოიზომა ვიკოს დაარბენინება აქეთ-იქით,მაგრამ არც ჩვენი