ცის არტ ყელა ( ნაწილი 15)

ამოიოხრა, წამით ელენეს თვალებს მიაპყრო მზერა, თითქოს ქვაში გაიარა და გააცოცხლა დედის თვალები.. ბოლოს ძალა არ ეყო და მისი საფლავის გვერდზე ერთი კაცისთვის დატოვებულ ცარიელ ადგილზე დაეშვა.

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 14)

ვერცკი ვმეტყველებდი და მაინც მიზეზებს ვეძებდი, სოფო კი ისტერიულად მიკიოდა და ოთახიდან მაგდებდა.. მე ერთი კუთხე მქონდა ამოჩემებული, ცხოვრებისგან დასჯილი ბავშვივით

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 13)

ვიგრძენი. ანუ სიზმარი არაა. მოიცა სამში სექსი მოგწონთ და მესტუმრეთ? ახლა რა ვქნათ დავჩექინდეთ, ნინია, სალომე და ვაკო არიან ნინიას ტკბილ სახლში და წვავენ კალორიებს სამში?

ცის არტ ყელა (ნაწილი 12)

როგორი იყო ვაკო ჯაყელი.. არვიცი. უამრავი ფერი იყო მასში. უამრავი ემოცია.. ტკივილის, სიხარულის, სევდის, ვნების, სიყვარულის თავშესაფარი იყო. ბიჭი რომელიც ყველას უყვარდა, მაგრამ თავად აშინებდა სიყვარული. ამბობდა რომ ვუყვარდი, ამტკიცებდა,

ცის არტ ყელა (ნაწილი 11)

გვრიტებოოო, არარის გაღება საჭირო,აჰ ჯაყელო ჩაიგორე არა ეს ჩემი ანგელოზივით გოგო ლოგინში და ჩაიგდე ხელში მისი უბიწოობა.ვინღა მოგიყვანს გოგო ახლა ცოლად ამ გაფუჭებულ ქალს

ცის არტ ყელა ( თავი 10)

- ვაკო ჯაყელო , ჩაგრულთა მცველი გახდი? ჩვეული ამაზრზენობით იცინოდა და ცდილობდა სახლში შემოსულიყო. ვაკომ არაფერი უპასუხა, ხელი მოჰკიდა და კარი გაიხურა. ცივი წყლის თავზე დასხმას ჰგავდა, უცებ გამოვფხიზლდი და კარს მივვარდიი,

ცის არტყელა (ნაწილი 9)

-ულამაზესია, გულწრფელად წამოვიყვირე და მადლობა მოვუხადე. ახლა ვაკოს ჯერი იყო.სახეზე არაფერი ეტყობოდა,საერთოდ არ ჰქონია რეაქცია-ოხ ჩემი გამძლე ბიჭი-მივეჩვიე-ცოტა დამანჭე სახე,თორე ცოდო ვარ,მრცხვენია ისეთი

ცის არტ ყელა (ნაწილი 8)

უამრავი გამოტოვებული ზარი დამხვდა ვაკოსგან.. უამრავი სმს-ი , ზოგი ბრაზით იყო სავსე, ზოგი სიყვარულით ... თავში სრული ქაოსი ტრიალებდა, არ ვიცოდი რა მინდოდა და რას ვაპირებდი.. არ ვიცოდი რა ხდებოდა ჩემს თავს.

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 7)

ჩავიცვი, ოთახი მივალაგე, თმა ავიწიე და გარეთ გამოვედი. ხელ-პირის დაბანვის შემდეგ, მისაღებში შევედი. - გაიღვიძე ბებია? არ გაგაღვიძე, ვიცი როგორც ხართ მიჩვეულები ქალაქში, თქვენთან მამალიც შუადღისას იღვიძებს.ყავას ხო დალევ ?

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 6)

სუფრა გაშალეს ვჭამეთ, ბაბუა დალევას მაძალებდა, როგორც სჩვევიათ კახეთში, მაგრამ ერთი ჭიქაც ვერ დავცალე და აქაც ბებიამ მიშველა. - კაი ახლა დაიღალნენ ბავშვები დაწვნენ ვახტანგ. - გაგიშალეთ ბებია, წადი დაისვენე შვილო.