ისევ შემიყვარე... თავი (21) ნაწილი (2)
მგონი რაც კი უბედურება არსებობდა ჩემთვის გაუმეტებია ბედს,სასაცილოა უბრალოდ,განა რა დავაშავე ასეთი?თუმცა ცხოვრება ხომ ბუმერანგია?ცოტაც დაიცადე,სულ ცოტაც...ცხოვრება ბუმერანგია დღეს შენ ტირი ხვალ ის ატირდება,არ მახსოვს ეს ფრაზა სად ამოვიკითხე,თუმცაისევ შემიყვარე... თავი (20) ნაწილი (2)
გვიანი იყო სახლში რომ წამოვედი,დათომ და თემომ გამომაცილეს და გზაში ათასი რჩევა-დარიგებით შემამკეს. სახლში გაყინული შევედი,აკანკალებულმა გავიძრე დუტი და საკიდზე ამოვკიდე,ფეხსაცმელები იქვე მივყარე და ფეხები ფუმფულა ფეხსაცმელებში ჩავყავი.სამზარეულოშიისევ შემიყვარე... თავი (19) ნაწილი (2)
ყველაფერი წარმავალია ქვეყნად,სამუდამო არაფერია,ყველაზე ბედნიერი მაშინ ხარ,როცა გრძნობ,რომ სიყვარული შეგიძლია,როცა გული გერჩის და ფეთქავს,არ აქვს მნიშვნელობა ეს ცალმხრივია თუ ორმხრივი,უბრალოდ გიყვარს და ამით ბედნიერი ხარ,სიყვარული დიდი ნიჭია,რომლითაცისევ შემიყვარე... თავი (19) ნაწილი (2)
ახლა ისევ ახალი პრობლემა,საიდან უნდა მოეტანა ამდენი ფული? აბა მანქანას ცოტა დასჭირდებოდა? თან 2 მანქანა ჰქონდა გასაკეთებელი.ისევ დაიწყებდა თამაშს და ათას უბედურებას. სახლში რომ დავბრუნდი გიამ მახარა ახალ წელს რუსეთში გიშვებთ შენ და ნათიასო,ეგონაისევ შემიყვარე... თავი (18) ნაწილი (2)
-მე შენთვის გეუბნები დედიკო,იმას არ ვამბობ რო აკო ცუდი ბიჭია,უბრალოდ მინდა კარგი მომავალი გქონდეს,ხომ იცი მე და მამაშენს ყველაფერი თქვენთვის რომ გვინდა?არასოდეს არაფერი დაგკლებია ყოველთვის ყველაფერი გქონდა რაც გინდოდა,გექნება იგივე ალეკოსთანაც?ისევ შემიყვარე... თავი (18) ნაწილი (2)
-ხო ვიცი,მაგრამ ახლაც მე ვუყვარვარ-ისევ სიცილით გვიპასუხა მე და სალომემ ერთმანეთს გადავხედეთ,ახლა ამას სახეს ავახევო,მაგრამ ვანიშნე გაჩერებულიყო,ან რა აზრი ჰქონდა მასთან რამის გარჩევას? ისედაც ყველამ კარგად ვიცოდით როგორ ეტრფოდა გიგა ელენს. ხმა არისევ შემიყვარე... თავი (17) ნაწილი (2)
დედას დავემშვიდობე და ავდექი,ყველას ეძინა,არც ბუხარი ენთო,ისე ციოდა წამეყინა ფეხები.აკანკალებული ავედი დაბლა,ბუხრის დანთების აზრზე არ ვიყავი,ან საიდან მეცოდინებოდა.ბიჭებს პირველ სართულზე ეძინათ,ფეხაკრეფით შევედი მათ ოთახში და დანელიას დავეჯაჯგურეისევ შემიყვარე... თავი (16) ნაწილი (2)
როგორც აღმოჩნდა ძილი არც არავის უნდოდა,რაღაცნაირად გაბრუებული და გამოშტერებული ვიყავი,არც არაფრის ხალისი მქონდა,თითქოს ისევ მეძინებოდა,ბედნიერება სვერ ვგრძნობდი,ზოგადად ადამიანი როცა იღლება ბრძოლით,თუნდაც მიაღწიოს საურველ შედეგს ის უკვე აღარაფრადისევ შემიყვარე... თავი (15) ნაწილი (2)
მთელი ღამე გვერდი-გვერდ მჯდომებმა გავატარეთ,ვიხსენებდით ძველ დროს და ორივეს გულიანად გვეცინებოდა,წყენას ვერ ვივიწყებდი,გულში მაინც ხინჯად მრჩებოდა წარსული,თუმცა როცა მას რომ ვუყურებდი მაინც ვგრძნობდი იმ დიდ სიყვარულს,რომელიც მის მიმართ მქონდა.რაც არისევ შემიყვარე... თავი (14) ნაწილი (2)
ზურგზე მომიგდო და ოთახში ამიყვანა,საწოლზე წამომაწვინა,პლედი გადამაფარა და იქვე მდგარ ხის სკამზე ჩამოჯდა,მიუხედავად იმისა რომ მთვრალი ვიყავი,მაინც შემეძლო საღად აზროვნება და საერთოდაც არ ვნანობდი იმას რაც მას ვუთხარი,არ ვაპატიებ,არ ვაპატიებ,არტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.