აირჩიე შენი გზა (ნაწილი 3)

გიორგი ცოტაც და ბრაზისგან თიხთუხს დაიწყებს,მაგრამ დაჩის წინ ამას არ იმჩნევს.დაჩი კი მშვიდი გამომეტყვწლწბით დგას მის წინ და აღელვება სულაც არ ეტყობა. -დაჩი აქედან დაახვიე,ნენე ჩემი ცოლი არის -გარკვევით აუხსნა გიორგიმ და წარბები აპრიხა ზევით

აირჩიე შენი გზა (ნაწილი 2)

ბუტბუტით კითხულობს ნათია ქმარს და თქვს აქეთ იქით ატრიალებს.პირს აცმაცუნებს სიმშრალისგან და წუხს-ნათია დამშვიდდი -მაშოს მისი ხელი უჭირავს და ეფერება თვალებ დანამული,შჰყურებს დეიდას და გული ეწვის მისი ტკივილის გამო

აირჩიე შენი გზა (ნაწილი 1)

ნენეე!-ყვირილით მირბის კიბეებზე მაშო და ოთახის კარებს ქაჯივით აღებს,ქოშინით საწოლის კიდეზე ჯდება და სიცილს ტეხს -სულელო რა იყო-სარკის წინ თავმომწონედ დგას ნენე და მაკიაჟს ისწორებს, -რა ლამაზი ხარ დეიდაშვილო

უფალმა გამომიგზავნა შენი თავი მძიმე წუთებში.ვთვლი რომ უფლის საჩუქარი

და აი საბრძოლო დღეც გათენდა,წამით გუშინდელმა ღამემ შემხსენა თავი,რატი..რას წარმოვიდგენდი თუ ოდესმე ასე დამიდგებოდი გვერდით,ავდექი სარკეში რომ ჩავიხედე საშინლად გამოვიყურბოდი,თვალები დამსიებოდა,სახეზე საშინლი დაღლილობა მეღბეჭდებოდა,სასწრაფოდ

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (40)დასასრული)

ისტორია დასრულდა და ძალიან გამახარებთ თუ ყველა დაწერთ საკუთარ აზრს კომენტარის სახით - როგორი იყო ეს თავი? მოგეწონათ თუ არა? საერთოდ რას ფიქრობთ ისტორიაზე, ჩემს „ნაწერებზე“, მოკლედ ყველაფერი მაინტერესებს - ძალიან დიდ

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (39)

რამდენიმე წუთში აეროპორტის წინ გავჩნდით, მთელი ზედა სისხლით მქონდა დასვრილი და საშინლად გამოვიყურებოდი, ყოველი მოძრაობისას კი აუტანელ ტკივილს ვგრძნობდი. - სისხლად იცლები, მოკვდები ბიჭო ეს ******* მოკვდები. ( ვაკო ) ვაკოს

უფალმა გამომიგზავნა შენი თავი მძიმე წუთებში.ვთვლი რომ უფლის საჩუქარი

მოძალებული ფიქრებისგან გადაგლილი ემოციებით არეულდარეული ვიყავი,ყველაფერი ყელში ამომივიდა,ძალიან სუსტი ვარ იმისთვისრომ ცხოვრების მძიმე გაკვეთილებს გავუმკლავდე,იქამდე მივედი რომ ამ შუაღამეს ქუჩაში გამოვედი და ერთერთ სკამზე ჩამოვჯექი,მინდა გავექცე

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (38)

ჯადოსნური მომენტია, როდესაც შენს საყვარელ ადამიანთან ერთად იღვიძებ - რამდენიმე წუთი უაზროდ ვუყურებდი მის სახეს და ცვეტში ვტკბებოდი მისი სილამიზით, ბავშვივით დავუწყე ფერება, ნელი მოძრაობით შევეხე ჯერ თვალებს შემდეგ კი

მე შენი სითბო შემიყვარდა

'მე შენი სითბო შემიყვარდა' - ეს მსურდა მეთქვა, გთხოვ მომიტევე სტროფებისთვის არევა რითმის. არც კი ვფიქრობდი ისე ვიწყე გრძნობების წერა, შემომეწერე ჩემებური - საოცრად მშვიდი.

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (37)

- ძალიან დიდი მნიშნველობა აქვს თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ მხოლოდ მაგის მიხედვით გადავწყვეტავ ჩავიდე თუ არა. შეწუხებულმა შემომხედა და წუწუნი გააგრძელა.- ეს კაბა უნდა გავიხადო და რაიმე კომფორტული