სამყარო შენი თვალებით (ნაწილი 3)

გონს რომ მოვედი  ალბათ უკვე შუაღამე იქნებოდა.გადაწეული ფარდებიდან სუსტად,მაგრამ მაინც აღწევდა ლამპიონების ნათება.ოთახში მხოლოდ ღამის სანათი ენთო.წამიერად გამახსენდა მომხდარი და სხარტად წამოვჯექი.მაშინვე თავბრუ დამეხვა და საშინელი თავის ტკივილი

სამყარო შენი თვალებით (ნაწილი 2)

--ევაა... ევააა__ სადღაც შორიდან ჩანესმოდა ვიბრაციასავით ჩემი სახელი,მინდოდა პასუხი გამეცა მაგრამ ჩემი გონება უარს აცხადებდა ყველანაირ რეაგირებაზს

სამყარო შენი თვალებით (ნაწილი 1)

ეს არის ისტორია იმაზე რად შეუძლია სიყვარულს გაქციოს.

მე შემიყვარდა შენი ღიმილი.....

მე შენში მომწონს ღიმილი მორცხვი, როცა ბაგეს ხსნი ლამაზად ჩუმად, და შენი სახე გაბრწყინებული, ყურში რომ გეტყვი, მე შენით ვსუნთქავ...

შენი სახლისკენ გამექცა ფიქრი

შენი სახლისკენ გამექცა ფიქრი, მაგრამ ვერაფრით ვერ დავეწიე

შენი 'მე' (1ელი მე)

მე ველოდები როდის იპოვი შენში იმ მდოგვის მარცვალს, და იმ დროისთვის მე ჩემი მთებით დაგელოდები.

შენი 'მე' (დასაწყისი)

პარადოქსები... ანუ როდესაც შენი 'მე' გაცნობს თავის ''შენ''ებს..

შენი ღიმილი მაბედნიერებს

და თუ დაგკარგე რას ვიზავ? არვიცი ვერ ვგონებ შენს თვალებს ვფიცავარ ახლა მხოლოდ ერთი აზრია ჩემში

შენი ჩრდილი

შემოდგომის საღამო იყო,აი ისეთი თბილი სიო რომ ჰქრის და სახეზე გელამუნება პატარა ბავშვივით თითქოს ხელი რომ ჩაგკიდა და მიგარბენინებს სადღაც თავისი წრფელი ღიმილით.. -მივდიოდი,მაგრამ სად?

მინდა ტუჩებით ვიგრძნო შენი გულის ფეთქვა!

გამბედაობას ვიკრებ, ხელს ვიწვდი და მარცხენა ლოყაზე გეხები, ცერა თითს სიცილისგან ქუთუთოებში ჩამალული თვალის გასწვრივ გისვამ და ჟრუანტელი მივლის. ოჰჰ.. როგორ მინდა ახლა მეც დავხუჭო თვალები, შენთან უფრო ახლოს მოვიწიო და ხარბად შევისუნთქო შენი სურნელი.