შენ შემაყვარე!(სრულიად)

ელენე ნადირაშვილი ნინა ჭიაბრიშვილთან ერთად ცხოვრობს ერთ ბინაში, ზაფხულის ერთ დღეს ისინი წავლენ ქობულეთში ელენეს ნათესავ დეასთან რომელსაც პატარა ნიკუშა ჰყავს, იქ გაიცნობს ერთ ბიჭს, რომელსაც იმდღის შემდეგ ბევრჯერ შეხვდება, და უფრო მეტიც სამუდამოდ

ნეტავ შენ თუ გიფიქრია ამაზე

არმინდა ერთ მშვენიერ დღეს შემთხვევით შევხვდეთ და მითხრა რომ მოგენატრე, რომ ნეტა ყველაფერი ახლიდან დაიწყოს და რომ ერთი შანსი კიდევ არსებობდეს. არმინდა თვალებში მიყურო და გულიდან ამომგლიჯო კუთხეში შეფუთული გრძნობა რომელიც არასდროს დამვიწყებია თუმცა

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (დასასრული)

ხელებგაშლილი ისე მოაბიჯებს გეგონება სამი დღე მე არ დამერეკოს ჩემი თავისთვის. -შენ აქ რას აკეთებ?-ვცდილობ სახე გავასწორო. -საყიდლებზე გამომიშვეს-თავს ოდნავ გვერდით ხრის.

ანტონ... შენ ხომ გესმის, ანტონ?

ანტონ - აიდა მორალესის კიდევ ერთი მოკლე მოთხრობა. აიდა გამოირჩევა მოულოდნელი ფინალებით, ჩახლართული ისტორიებითა და შეგრძნებებით. მეტის სანახავად, დაგვიმეგობრდით

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (15)

-დღეს ნორმალური წყვილივით ვიქცევით-ხელს მიწვდის -მახსოვს-ხელზე ვეჭიდები. მანქანის კარს მიღებს,ოჰ გულმა არ დაგვარტყას ამდენი ჯენტლმენობისგან. ღვედს ვიკრავ და ისიც საჭესთან სკუპდება

შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ?!#7

- საკმაოდ კარგად მართავ მანქანას.- რამოდენიმე წუთიერი დუმილის შემდეგ ალექანდრემ ლეას თვალი გააპაა. - კი .... ვცდილობ ..... ვცდიოლბ ის ცრურწმენა დავარღვიო , რომ ქალი ვერ მართავს საჭეს. - ლეამ გაიცინა და მანქანა შეუმჩნევლად შეანელა. გზა მეტად ოღრო

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (14)

-ახლა რას იზამ აქედან გადამაგდებ თუ კიდე დაგრჩა რამე სათქმელი-საკუთარი აკანკალებული ხმა უცხოდ ჩამესმის.ქვედა ტუჩს კბილებს შორის იქცევს და თავს აქნევს. მაჯაზე შეშვებას და სინდისის ქენჯვნას ერთდროულად ვგრძნობ,კარისკენ ბრუნდება. -ბაჩი-თავისით ამოდიან

შენ!

და შენ წყარო ხარ მწყურვალთა გზაზე ზაფხულში ცივი და გაყინული მე დერვიში ვარ შენ გზაზე მყოფი ნაცემ-ნაგვემი და გარიყული

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (13)

ვგრძნობ როგორ ეხება ჩემი მარჯვენა მხარი მის მარცხენა მხარს,კაი კატო არ ვიმჩნევთ. -ველურო-ფიქრებიდან გამოვყავარ -აფთარო-მეღიმება -გინდა საიდუმლო გაგიმხილო?-შეთქმულივით ჩურჩულებს -მიდი განმანათლე-ვკბენ. ხედს მიშტერებული ჰაერს ღრმად ისუნთქავს და პირს

შენ არსად ხარ!

მე ლომონი ვარ, ყვითელი ფერის ლიმონი, რომელიც ყოველ დღე შენს ჩაის ამშვენებს. ხოლო ჭიქა კი ჩემი სხეული, რომელზეც შენი თითები დათარეშობენ და მითხარი გაქვს უფლება დაგვიანების?ცეკვას ვიწყებ, შენს არომატს ვგრძნობ სულ ერთადერთხელ ვიგრძენი შენი სიახლოვე და