შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 29)

მისი ნაკვერჩხალივით ცხელი ტუჩები შეეხო ჩემს ტუჩებს! კოცნაში მეც ავყევი,მერე მისი ხელები ვიგრძენი ჩემს სხეულზე, ხალათის ქამარი შემიხსნა და ოთახის სიღრმეში გადააგდო. ყელზე მკოცნიდა და თან შიშველ ზურგზე მისვავდა ხელს.

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (18)

რა თქმა უნდა თბილისიდან წასვლას არ ვაპირებდი, მაგრამ ის რის ჩადენასაც ვაპირებდი, ალბათ ზუკა არასდროს არ მაპატიებდა... ნელა მოვიწმინდე ცრემლები ტელეფონი ავიღე და აივანზე გავედი..მიუხედავად იმისა, რომ ღამის

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(6)

ყველაფერი უცებ შეიცვალა.გაბრიელი განსაკუთრებული სიფაქიზით და სინაზით აკვირდებოდა ლიზას თითოეულ ნაკვთს.ყოველივე თმის ღერს დაკვირვებით ათვალიერებდა.მის ნისლისფერ თვალებში ჩაიძირა.მისი ვარდისფერი ტუჩები

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (1-17)

გამარჯობათ! გარკვეული მიზეზების გამო ვეღარ შევდივარ ჩემ ძველ გვერდზე (mariam_mariam), ამიტომ გადავწყვიტე ახალი შემექმნა და ბოლო ისტორია გამეგრძელებინა, თუ ვერ მოვხერხე და ძველი გვერდი ვერ განვაახლე, ამ გვერდზე ვიქნები... -რაზე ფიქრობდი?! ფიქრებიდან

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (16)

თაზო შემხვდა... ამის თქმა იყო და მთიანად გავშრი... -მერე? ძლივს მოვაბი თავი სათქმელს და ანერვიულებულმა გავხედე.. -ეს მხოლოდ დასაწყისიაო და გაიარა... -კარგი არაუშავს არავის არაფერი არ უთხრა ამის შესახებ მითუმეტეს ბიჭებს.. ანერვიულებულმა ვუთხარი და

მრ გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(5)

-უნდა წავიდე-უცბად მოსწყდა გაბრიელი ლიზას -რაიყო გიკბინე? -ლიზა ცოტა დასერიოზულდი არ შეიძლება? -ნწ ასეთი ვარ და არავის დაუძალებია რომ მოგწონდე პაკა-ვითომც არაფერი თქვა ლიზამ და ბოლოს ჩუმად დააყოლა-ასეც ვიცოდი. -რა იცოდი?

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 28)

-მე არ მინდოდა ეს ყოველივე გაგეგოო,მაგრამ ვერც გატყუებ... მე ქიმია გავიკეთე, მე კიბოს ვებრძვი! ეს სიტყვები სასიკვდილო დარტყმასავით იყო ნაკაშიძესთვის,ის ყველაფერს ელოდა,ყველაფერს ამის გარდა....

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (15)

სადარბაზოში შესვლა და ნაცნობ სხეულზე აწეპება ერთი იყო.... -ვა მარი როგორ ხარ? ძველი ნაცნობივით ჩამეხუტა და ცოტა არ იყოს არ მესიამოვნა.. -ამმ მარიამი და არა მარი, კარგად შენ როგორ ხარ? უცებ შევუსწორე და ანერვიულებულმა გავხედე გაბრაზებულ ზუკას...

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(4)

ლიზა ფრთხილად წმენდდა წითელ ბლანტ სითხეს გაბრიელს ტუჩებიდან,თან ფხუკუნებდა.ეცინებოდა იმაზე რომ უკვე იკბინებოდა კიდეც და ვერ ხვდებოდა რატომ არ ბრაზდებოდა მის ასეთ თამამ ქცევაზე რაც რამდენიმე წუთის წინ მოხდა. -ნახე?უკვე ვიკბინები კიდეც-სიცილით თქვა

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(3)

მხოლოდ ახლა დააკვირდა გაბრიელი ლიზას.იქნებ ის სულაც არ იყო უბრალოდ გასართობი თოჯინა.ხვდებოდა რომ ასე ადვილად მას ხელში ვერ ჩაიგდებდა.მისი ცეცხლისფერი თმები და ნისლისფერი ქამელეონი თვალები პირდაპირ აოცებდა.მისი თავისუფლება ხომ საერთოდ აგიჟებდა.მისი