შენ ჩემი გახდები?!..... (თავი 3)

ეს პირველი კოცნა იყო,ნინუცას პირველი კოცნა.ვნება მორეული კოცნიდა ალექსი ნინოს წითელ, დაბერილ ტუჩებს,ნინო უძალიანდებოდა,მაგრამ დაღალა მალევე გაძალიანებამ და მანაც დაუკოცნა ტუჩები ნაკაშიძეს....ალექსი,მეტსადამეტს ითხოვდა ნინოს ტუჩებისგან,ხან ზედა ტუჩს

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 2)

ცხოვრება ვერაგია,ვერაგიამეთქი ხომ ვამბობ,მაგრამ ამისთვის ყველა მკიცხავს.... არავინ იცის რას მოუტანს ის ისედაც ტკივილისგან დასნეულებულ ადამიანებს.ასე მოხდა ნინუცა გედენიძის ცხოვრებაშიც,ისეთი რამ მოუტანა ვერაგმა ცხოვრბამ რასაც ვერასდროს

ჩემს ქორწილში შენ იქნები პატარძალი! (სრულად)

ჩემს თავს ვეკითხები, თუ ბოლოს როდის ვიგრძენი თავი ყველაზე კარგად, როდის გამეცინა ყველაზე გულიანად და როდის ვგრძნობდი თავს ყველაზე ბედნიერად. თუმცა ყველა ამ კითხვაზე პასუხი ერთია: მაშინ როდესაც შენთან ერთად ვიყავი.“

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (10, დასასრული)

ან, ისევ ძველ თემას ვუბრუნდები... ხვალ შენ თეთრ კაბას ჩაიცმევ, ანგელოზი ხარ და ფრთებს შეისხამ, და მე ამ ბედნიერ დღეს ვერ ვიქნები შენთან... ვერა ფიზიკურად, თორემ ახლა მეც ისევე მიცემს გული, მირბის და მიხტის, მწიწკნის და მაწამებს, როგორც შენ და რადგან

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 1)

ცხოვრება ერთი დიდი მოულოდნელობაა,როცა არ ელი მაშინ შემოტრიაალდება შენსკენ და დაიწყებს შენი მიმართულებით სწაფ,მშფოთვარე და მღელვარე დინებას,მაგრამ საინტერესოა მოგიტანს კი ეს დინება ადამიანს რაიმე სასიკეთოს?! თუმცა შესაძლოა ცოტახნით გაგაბედნიეროს

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (9)

- იმიტომ, რომ უკანასკნელმა გარემოებებმა იქონია გავლენა! - მაშინ, ჩუმად ვიქორწინოთ... - ისევ ჩურჩულზე გადავიდა, თითქოს კვლავაც კონფიდენციალურ ინფორმაციას გასცემდა. - ჩუმად? - ეცინებოდა ისევ, სახე კი უაზროდ ენამებოდა ცხელი ცრემლებით.

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (7,8)

ბევრი ყოყმანის შემდეგ, თხელი ჟაკეტი შემოიცვა და უთქმელად დაეშვა კიბეებზე. შეზარხოშებულ ხალხთან არ ჰქონდა ახსნა-განმარტებების ჩამორთმევის თავი. რამდენიმე სართული შეუჩერებლად ჩაირბინა და გასასვლელს მიახლოებულმა, ოდნავ მოუკლო ტემპს.

ჩემს ქორწილში შენ იქნები პატარძალი! (დასასრული)

სახლში მიშომ მიმაცილა და შემდეგ წავიდა.კარებშივე გავიგე კამათის ხმა,ცოტა არიყოს შევკრთდი.ფეხს ავუჩქარე და სასტუმრო ოთახში შევედი. -მამიკო რა ხდება?-ვკითხე მამას და მზერა მის გვერდით მდგარ ქალზე გასავიტანე რომელიც ძალიან მგავდა,მე.ეს თვალები სადღაც

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (24)

დღევანდელი დღე კატასტროფული სასწაულებით დაიწყო ჯერ ლუკა შემდეგკი ვაკო, მისმა ასეთმა რეაქციამ იმის გაგებაზე, რომ ჩემს ცხოვრებაში ვიღაც გამოჩნდა ძალიან უცნაური იყო, ფიქრებში გართული ვიყავი როდესაც ტელეფონის ხმა გაისმა, ეს

აღიარე, შენ ხომ გიჟდები ჩემზე! (3)

–ჰაჰ,ესეც კიდე ჩემნაირი–ვფიქრობდი ჩემთვის.მართლა რა საშინელია მარტოობა ახლა მივხვდი,უაზროდ გამოკეტილი პალატაში მარტო თან ღამეს.არ მეგონა და რა მშიშარა ვყოფილვარ.ოდნავი განძრევაც კი მაშინებდა.თითქოს ჩავთვლიმე და ჰაჰ ვინ გაცადა დემე