ბატონი შეშლილი *1*2*3*

-ბალიში კარადაშია თბილი პლედიც, ტახტი მისაღებ ოთახში. ტკბილ ძილს გისურვებ -რატომ მეგონა რომ შენს გვერდით დაწოლის უფლებას მომცემდი -სააბაზანო ჩემი ოთახის გვერდითაა -თავს გამოყენებულად რატომ ვგრძობ ? -გასვლისას შუქი ჩააქრე

ბატონი შეშლილი *2*

-აქ რას აკეთებ სულ შეიშალე -ლექციას ვუსმენ ვერ ხედავ -მეკი მგონია რომ ჩემს სანახავად მოხვედი - ერთი მეორეს ხელს არ უშლის

ბატონი შეშლილი *1*

- შეგიძლია შეშლილი იდიოტი საყვარელოთი ჩაანაცვლო -კიდევ რამდენი ნომერი გაქვს? -საკმარისი ყოველდღე შენი ხმის გასაგონად -მასე თუ გააგრძელებ გაკოტრდები - ეგრე თუ ღელავ შეგიძლია ჩემი ნომრის დაბლოკვა შეწყვიტო

შეშლილი ფიქრის ხმა

არ ვარ სამკურნალო, მინდა და გიჟი ვარ! ჯერ არ შევშლილვარ, ჯერ მახსოვს ვინცა ვარ! მინდა ამნეზია, დროებით სიგიჟე, ეს მინდა მხოლოდ და რატომ მთხოვთ სიდინჯეს?!

შენი შეშლილი ლექსები

აავსე ლექსი ჩემეული მკრთალი აისით. აივსე თავად, პატიებას ნუ მთხოვ! შეგინდე! და სანამ შენს ლექსს კვლავ დემონებს გადაულოცავ. გაიხსნე, რომ ჩემი სუნთქვა მსხვერპლად შეგწირე.

შეშლილი მარტი

ეს ულევი ფიფქები მოდის და მოდის, არ ვიცი თოვა შეწყდება როდის.

შეშლილი და მანიაკი (თავი მეორე)

თვალებს ვახელ და ყურებში საშინელ შუილს ვგრძნობ, ნელა ვიაზრებ და თვალს ვაჩვევ გარემოს.. თეთრი კედლები, წამლების სუნი და აპარატი გამაყრუებელი ხმა. რთული არ ყოფილა იმის მიხვედრა რატომ და როგორ მოვხვდი აქ. უფრო რთული უკანასკნელი საათები წინ მომხდარის

შეშლილი და მანიაკი (თავი პირველი)

სერიოზულად შევშინდი, ქაღალდი მოვკუჭე და იქვე კიბეებზე ვისროლე. კარს გასაღები ძლვს მოვარგე და სახლში შევიკეტე.ყველაფერი იქვე მიყვარე და სამზარეულოში შევვარდი წყლისთვის. უკან მოტრიალებულს მაგიდასთან მჯდარი უცნობი დამხვდა

შეშლილი მერი "თავი მეექვსე"

ისევ ძველ კალაპოტს უბრუნდებოდა ცხოვრება. გაირკვა ვინ იყო მერიზე თავდავიწყებით შეყვარებული ბიჭი.მერი გამოკეთდა და კარგად იყო. დანიელმა ისეთი სიურპრიზი მოუწყო რამაც მისი ცხოვრება თავდაყირა დააყენა. დაუტოვა არეული ფიქრები და გაურკვეველი გრძნობები.

შეშლილი მერი "მეხუთე თავი"

ექიმი დამწუხრებული სახით გამოვიდა პალატიდან. კლინიკური სიკვდილი ჰქონდა და არავინ იცოდა როდის მოვიდოდა გონს. ან გამოვიდოდა თუ არა მდგონარეობიდან. რამდენიმე სიტყვა და სრულიად განადგურდა დუმბაძეების ოჯახი