სიმშვიდემდე შეშლილი(6)
-რატო უნდა გატყუებდე ...ვიღაც სტუმარი იქნებაო და სასურველია ყველა იყოთო ნუ არ მოგკლავენ,მაგრამ ...მოკლედ წავედი მე მოვიდა ლექტორი იმედია საღამოს გნახავ ბოლოს გადავწყვიტე წასვლა ,მართალია ვერ ვიტან ამდენჯერ გადაწყვეტილების შეცვლას და ყოველთვის ცუდადსიმშვიდემდე შეშლილი(5)
კარი ზუსტად ცხვირწინ მეხურება და ლამის ვეჯახები . წინ ხელი მხვდება და ადგილზე ვეყინები მისი სუნთქვა რომ მეფრქვევა ყელზე -მკურნალობისთვის გასამრჯელოს არ ითხოვთ ექიმო?სიმშვიდემდე შეშლილი(4)
-გისმენთ - თავი არ წაიქციოოო სიხარულიძეეე მყარად იდექი იცოდე. გაუღიმე,თვალები უჟუჟუნე აი ასე.თითქოს არ განაღვლებს,თითქოც გული არ მიგდის მისი შეხებისას, არც მკერდი მოძრაობს ასე სწრაფად და არც გულისცემაა ასეთი ხშირი -რამე უნდა გეთქვათ? იცით მე ლექციასიმშვიდემდე შეშლილი(4)
გაღიმებულმა მშვიდად დავიწყე წერა, პირველი საკითხის დასრულების შემდეგ გვერდიდან ჩურჩული მომესმა , დახმარებას მთხოვდნენ. გადავხედე და კარნახი დავიწყე. ორი წინადადება არ მქონდა ნათქვამი ჩემი გვარი რომ გავიგე ...ისე გაისმა სიჩუმეში ლექტორის ხმასიმშვიდემდე შეშლილი(3)
-ნახვამდის პატივცემულო ... -ნახვამდის მარიამ ! - ამ მარიამს როგორ ამბობს... შემომხედა? ჯანდაბა ეს თვალები ... როგორი შავია და თან როგორი ნათელი. შავია და ბნელი ა რუნდ აიყოს? ამისი თვალები რატომ ანათებს რა უნდათ? დერაფანში გავრბოდი კი არ მივდიოდი.სიმშვიდემდე შეშლილი(2)
-კარგია ყველანი რადგან ხართ... პირდაპირ გამოკითხვაზე გადავალ! - კალამს დებს და დგება. თვალს ავლებს ბავშვებს და ისე უცებ გადმოაქვს ჩემზე მზერა თითქოს ზუსტად იცოდა სადაც ვიყავი - მარიამი დაიწყებს - ბავშვების ღრმა ამოსუნთქვა და სიბრალულით სავსე მზერასიმშვიდემდე შეშლილი
-მგონი გადაგვაგდო ... - ვიღაც ამბობს და კარის დახურვის ხმაც წყდება სმენას. შემდეგ ყველა ერთად ისუსება და მძიმე ნაბიჯების ხმა ისე კარგად მესმის მგონი ყური იატაკზე მიდევს . მეც ვინებე შებრუნება და....ო ღმერთოფსიქიკურობის შეშლილი მარში (12)
რაღაც უცნაური სიმღერების მოსმენა დავიწყე. არასდროს ვუსმენდი ქართველთა შემოქმდებას,მაგრამ იმდონემდე მომეძალა დეპრესია რო ვუსმენ შემდეგი შინაარსის სიმღერებს: „იძინებ იმედით არ გაგეღვიძოს ვერ შეამჩნიე როგორ წავიდა ყველა არ არის ძალა და ალბათ არცფსიქიკურობის შეშლილი მარში (11)
ამ დროის მანძილზე ვერაფრის დაწერა მოვახერხე. ვერაფერი გამახსენდა. საერთოდ არ მაქვს ძალა ოთხკედელშუა გამომწყვდეული თეთრ სივრცეში ვფიქრობ ჩემს ცხოვრებაზე,იმ მომენტზე როცა ერეკლე გავიცანი და მინდა რომ დავაბრუნო ყველაფერი უკან რადგან აღარ შემიძლია ამისფსიქიკურობის შეშლილი მარში (10)
რატის წასვლის შემდეგ ყველაფერი არეულ ფაზაში გადადის, ვრჩები მარტო საწოლში სულ მთლად შიშველი და ვტირი... არ ვიცი რატომ ,მაგრამ ვტირი იქნებ ეს არის ბედნიერება ? ვეკითხები ჩემს თავს და მეცინება ამ ოცნება დრამაზე, შემდეგ ვიწმენდ ცრემლებს და მხიარულიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.