გრძნობები შიშის გარეშე (11)

დილით გაღვიძება ჩემი სტიქიაა, შვიდ საათზე უკვე მღვიძავს,ლოგინში დიდხანს ნებივრობა არ მიყვარს ამიტომ ყოველთვის მალე ვდგები, დღესაც მიუხედავად იმისა რომ სხვის სახლში ვიყავი მალე ავდექი, საქმე არაფერი მქონდა ამიტომ არაფერი დაშავდებოდა თუ სახლს

გრძნობები შიშის გარეშე (10)

-ახალი ოჯახი? გაკკვირებულმა ვკითხე და მეც მისი ჟესტები გავიმეორე, მანქანიდან გადავედი დიდი წითელი აგურებით ნაშენები გალავანი სახლს გარშემო შემორტყმოდა,საკმაოდ დიდი ზომის იყო, მის უკან კი საერთოდ არაფერი მოჩანდა, ფაქტიურად რომ ვთქვათ ეს გალავანი

გრძნობები შიშის გარეშე (9)

-დეა, მე ჩვენი ცხოვრების მხოლოდ ნახევარი მოგიყევი, ახლა კი ჩემი ცხოვრების ყველაზე მძიმე მონაკვეთის მოყოლას დავიწყებ, 12ე კლასში ვიყავი, როდესაც ზურა პირველად დაიჭიეს,2წლიანი თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯეს,ყველაზე საშინელი მომენტი მაშინ იყო, ერეკლე

გრძნობები შიშის გარეშე (8)

სიკვდილი- აი რა მინდოდა მაშინ, მხოლოდ სიკვდილი, რათა გავქცეოდი ამ მეტად მტკინვეულ რეალობას, მინდოდა წარსულში დაბრუნება. იმ ბოლო დღეს ვიხსენებდი როდესაც ბებიას მაგრად ჩავეხუტე, ვგრძნობდი რომ მას ვეღარ ვნახავდი, ვგრძნობდი რომ სამუდამოდ ვშორდებოდით და

გრძნობები შიშის გარეშე (7)

-ლოდინი კართან უზრდელობაა, მადლობელი დაგრჩები თუ წახვალ. დავუყვირე ერეკლეს რომელიც ზუსტად ვიცოდი რომ იქ მიცდიდა. ნახევარი საათი ჯინაზე ვიყავი სააბაზანოში და გეგმებს ვაწყობდი,გაქცევის გეგმაში შესწორებები შევიტანე,სიმართლე რომ ვთქვა ჩემი გაქცევის

გრძნობები შიშის გარეშე (6)

"ტყუილად ამბობენ სიკვდილი ყველაფრის დაბოლოებააო, სიკვდილის შემდეგ იწყება სიცოცხლე" პირველი რაც ვიგრძენი იყო ტკივილი, აუტანელი ტკივილი მარცხენა ფეხში, მეწოდა, მინდოდა თვალები გამეხილა და მენახა ჩემი ფეხი, მაგრამ წამწამები იმდენად იყვნენ ერთმანეთზე

გრძნობები შიშის გარეშე (5)

დილით ხმაურმა გამაღვიძა,მთელი სხეული მტკიოდა,ფეხები საშინელ დღეში მქონდა, არც ხელები გამოიყურებოდა უკეთესად,მთლიანად დაგლეჯილი და გადატყავებული მქონდა, გაფითრებული და გაყინული ვიყავი, ამ ყველაფერს სურდოც დაემატა, არც აქამდე მიმართლებდა, მაგრამ ახლა

გრძნობები შიშის გარეშე (4)

"როცა გგონია რომ ბედი არ გწყალობს, გახსოვდეს ცხოვრება ყველაზე განსაკუთრებულს გიმზადებს" ეს სიტყვები ყოველთვის მაძლევს იმის უნარს რომ გამოვკეთდე და მძიმე წუთები გადავიტანო მანქანა ჩესკენ ნელა მოიწევდა, ისე ნელა რომ მას კუც კი მოასწრებდა -კარგი რა

გრძნობები შიშის გარეშე(3)

თვალების გახელისთანავე ტანში ჟრუანტელმა დამიარა,ისეთი შეგრძნება დამეუფლა თითქოს ვიღაცა მგუდავდა, მაშინვე ყელზე ვიტაცე ხელი, მინდოდა გადარჩენისთვის მებრძოლა, შეშინებულს კივილის დაწყება მომინდა მაგრამ ხმას ვერ ამოვიღე. -არ მომკვდარვარ? პირველი კითხვა

გრძნობები შიშის გარეშე (2)

იმ საღამოს მშობლების თხოვნით ყველამ ერთად ვივახშმეთ, ოღონდ რესტორნის მაგივრად კაფეში სადაც ჰამბურგერები მივირთვით -არ შეეიძლება სადმე რესტორანში წავიდეთ და რამე წესიერი ვჭამოთ? დედამ გვკითხა -არა, რას უწუნებ ამ საჭმელს? მამამ სიცილით უთხრა და