მარტოობის შიში

ალბათ, მიტოვებაზე რთული, მიტოვების გადაწყვეტილების მიღებაა. იმის გაცნობიერება, რომ რაღაც მორჩა. დამთავრდა. კი არ დამთავრდა, შენ ამთავრებ და მხოლოდ შენსას კი არა, იმ ადამიანის ცხოვრებასაც ცვლი, აქამდე მუდამ გვერდით რომ გედგა.

შიში

საკუთარი თავი, ცხოვრება, სხეულ, აზრები, გონება მეზიზღებოდა და ზუსტად ამდენამდე მიყვრდა. მქონდა ყველაფერი რაც ბედნიერებისთვის იყო საჭირო: ორი ხელი, ორი ფეხი, ორი თავლი, ოჯახი, მეგობრები, საქმე რომლითაც ყოველ დღე ვკავდებოდი, მაგრამ ეს ყველაფერი

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/21 დასარული}

მისაღებ ოთახში კი ისეთი ჟრიამული დახვდა ნანოს, რომ სოხაძის სახლში ერთ დროს წარმოუდგენელიც და შეუსრუებელი მისაც იყო, თუმცა მომავალში ყოვედღიურობად ქცეული ფერები..

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/20}

-აი რა მაკლდა! -რა ვარ გოგო მე?.. -ჩემი ბიჭი ხარ.

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/19}

სებას კისკისი იმდენად გულწრფელი იყო, ვერ გაუძლო ცდუნებას უმცროსმა დადიანმა და შიშველ წელზე მოჰხვია ხელი. -საოცრება ხარ....

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/18}

და-ძმა, ვინაიდან და რადგანაც ჩვენი, ერთ ოჯახში ყოფნა მეტისმეტია, მამაჩემი თავის ბიძაშვილს შეეცოდა და ანა, ჯინაში გაუცვალა, რომ ცოტა სიდინჯე გვესწავლა, მაგრამ რაც გამოვიდა კი ხედავ. -ანამ და ჯინამ იციან?..

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/17}

-ნიკა, მისი ნახვა მინდა! სხეულზე მოხვეულს გვერდულად ახედა დიდი, ლამაზი თვალებით, რომელზეც მონატრების, სითბოსა და სიყვარულის ცრემლები ლივლივებდნენ.. -იცის. -რა იცის?

შიში

დღე დღეს მისდევს,ღამეს ღამე, ემოციას ცრემლის ზღვარი, ფიქრებს ნელა ნელა ვიხმობ, მეშინია მე ავდარში.

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/16}

სასამართლო დარბაზიდან გამოსული, ბედნიერი თათა, ეხვეოდა ჯინას და მადლობებს უხდიდა. ჩვეული სიდინჯითა და მომხიბვლელი ღიმილით უსმენდა მათ ანასტასია, შემდეგ თემოს კმაყოფილმა მიმართა:

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/15}

ბავშვი გამოართვა და მოწვეტით აკოცა თომას, რომელმაც უხერხულად გაიცინა, ბავშვთან ერთად მიიხუტა გოგონას სხეული, საფეთქელზე აკოცა და ნიცამაც მოგვიანებით გაიაზრა ახვლედიანის მზერა და როგორ მალევე გაეცალა მათ.. -მაპატიე, არ..