მზის ჩასვლა (ოცდამეორე თავი) დ

-ბექა. დაიყვირა მან და სახლისკენ გაიქცა. თუმცა დათომ და ლიზამ მათი შეჩერება შეძლეს. ლუკა და ზურა რამდენიმე პოლიციელთან ერთად სახლში შევიდნენ. ცეცხლი ძლიერდებოდა. ზემოთა სართული ჩამოინგრა . ლუკამ და ზურამ ბექას

მზის ჩასვლა (თავი ოცდამეერთე)

-აბა, მშვიდობიან ფრენას გისურვებთ. დაგვირეკეთ როცა ჩახვალთ.-კარგი ლუკა აუცილებლად. უთხრა ლიზამ და მეგობარს მაგრად მოეხვია.ყველაზე დიდხანს მაინც მამასთან იყო ჩახუტებული. უჭირდა კიდევ ერთხელ განშორება, მართალია დროებით

მზის ჩასვლა (თავი ოცი)

ზამთრის არდადეგებიც ამოიწურა. ნინა და ბექა თბილისში უნდა დაბრუნებულიყვნენ. რა თქმა უნდა დათოს ისევ გაუჭირდა მათი გაშვება იძახდა ზაფხულამდე რა მოიცდისო. ნინასაც უჭირდა წასვლა , ძალიან შეეჩვია თავის პატარა და-ძმას.

მზის ჩასვლა (თავი მეცხრამეტე)

ლიზა პალატაში იწვა და ეძინა. ბექას მისი ხელი ეჭირა. ლიზამ თვალები გაახილა, ირგვლივ მიმოიხედა, ჯერ ერ მიხვდა სად იყო და წამოდგომა სცადა, მაგრამ ბექამ არ მისცა ამის საშუალება.-არ შეიძლება შენთვის ადგომა, დაწექი.-რა მოხდა?აქ რატომ ვარ?

მზის ჩასვლა (თავი მეთვრამეტე)

-ახლა რა უნდა ვქნა, მას მოკლავენ . მე ვნახე, მისი ხმაც გავიგე. -დაწყნარდი, ლიზა , ლიზა ლიზამ აღარ იცოდა რას აკეთებდა, მუხლებზე დაეცა და გონება დაკარგა, ბექამ ხელში აიყვანა, მანქანაში ჩასვა და საავადმყოფოში წაიყვანა.

მზის ჩასვლა (თავი მეჩვიდმეტე)

იყო, პირველად მიდიოდა უცხო ქვეყანაში მამის გარეშე, თანაც უკვე ქმართან ერთად, ჯერაც ვერ გააცნობიერა, რომ უკვე გათხოვილი იყო. ცხოვრების ახალი და სიურპრიზებით აღსავსე ეტაპი იწყებოდა.ძალიან გაუჭირდა ლიზასთან და მამასთან დამშვიდობება. დათოსაც უჭირდა.

მზის ჩასვლა (თავი მეთექვსმეტე)

ნინას ეგონა აღელვებისგან გული ამოუვარდებოდა. თავს იკავებდა , რომ სიხარულისგან არ ეყვირა. სიტყვები უკვე ზედმეტი იყო. ბექას ჩაეხუტა. შემდეგ ორივე ჩამოსხდნენ და აი დადგა ნინასთვის ის ჯადოსნური წამიც, მისი პირველი კოცნა, მათი ტუჩები შეეხო ერთმანეთს.

მზის ჩასვლა (თავი მეთხუთმეტე)

ბექა ვერც კი წარმოიდგენდა თუ ნინას ის უყვარდა. მას საერთოდ არეულობა გამოიწვია მის ცხოვრებაში. ბექასთვის მხოლოდ ერთადერთი სიყვარული არსებობდა, ეს ლიზა იყო, მაგრამ ეს იყო უბრალოდ მიუწვდომელი, აუხდენელი ნატვრა, რომელსაც ისე უნდა მორიდებოდა, როგორც

მზის ჩასვლა (თავი მეთოთხმეტე)

-ეკას ველაპარაკე, ჯავახიშვილების მოახლეს. უთხრა ირინამ მიხეილს და მობილური მაგიდაზე დადო. -რაო მერე, რა გითხრა? -იმ სტატიის გამო დიდი ამბები ამტყდა. ლიზა სახლიდან წასულა, დათო თურმე მთელი დღეა კაბინეტიდან არ გამოსულა. -რას ამბობ. მშვენიერია.

მზის ჩასვლა (თავი მეცამეტე)

-ლიზა, ახლა ვერაფერს გეტყვი, გთხოვ დაწყნარდი, აქ დამელოდე და არ ინერვიულო. ცუდი არაფერია. -სად მიდიხარ? -მოგვიანებით აგიხსნი, ახლა უნდა წავიდე.