ჩემი ხარ,მხოლოდ ჩემი(6 თავი)

დამთავრდა ჩვენი დასვენება ახლა საშინელება იწყება-სკოლა.დავემშვიდობეთ ყველანი ერთმანეთს.მე დემე, სალო და ლუკა ერთად წამოვედით დემეს მანქანით დანარჩენები ერთად. -აუ სალ იწყება ჩვენი წამება(გადავხედე სალოს)

ჩემი ნიკუშა (7)

მაშინ თავისი გრძნობები საბოლოოდ დამიდასტურა. მალე მან ჯიბისკენ წაიღო ხელი, ვხვდებოდი ეს კარგს არაფერს ნიშნავდა, უცაბედად ნიკას ხელებში ვერცხლისფერმა დანამ გაიელვა. - გეგონა გამოძვერი და აქ ვერ მოგაგნებდი ? აქ ამიტომ გადმოხვედი ხო ? გგონია აბორტს თუ

შენ ჩემი გახდები.... (თავი 11)

როგორ მიყვარდა ზამთარი,ჩემსავით ცივ-თბილი-სუსხიანი,მშფოთვარე,ბობოქარი,განსხვავებული და სპეტაკი...მაგრამ ისე მტკიოდა სული და გული, ზამთარი და მთვარიანი ღამეც კი ვერ მიამებდა ოდნავადაც ტკივილს...ჩემი ''სულის ნაწილიც'',რომ დავკარგე,მაშინაც არ

ჩემი ერთი ცალი ხარ! (9)

გამოვედით ოთახიდან ჩვენც და ბიჭებთან მივედით.ლაშა და ბექა რომ დავინახე საუბრობდნენ მივხვდი,რომ ბექამ ყველაფერი მოუყვა და ცოტა დავიმორცხვე ლაშამ შემომხედა და გამიღიმა -ნუ სულელობ მოდი ჩემთან ჩამეხუტა და მაკოცა. -ლაშ ყველაზე საყვარელი ხარ.

ჩემი ნიკუშა (6)

მივაბიჯებდი,თითქოს მომხდარს ვერც ვიაზრებდი.ყველა მე მიყურებდა, არ მინოდა ვინმეს ტვირთად ვქცეოდი, არც ნათესავები მინდოდა და არც მეგობრები.ყველა მეზიზღებოდა. უცებ მოვიფიქრე ჩემს დაქალ ლიზასთან დარეკვა, იქნებ ბინის მოძებნაში სწორედ ის დამხმარებოდა.

შენ ჩემი გახდები..... (თავი 10)

უეცრად ყველაფერი ფერს იცვლის,ცხოვრების მდინარე კალაპოტსს და დინების მიმართულებას....ეს ყოველივე ისე უეცრად ხდება თვალსაც ვერ ახამხამებ...მერე გინდა ამ ცხოვრების არასწორი დინების მქონე მდინარეს, დინების მიმართულება შეუცვალო,მაგრამ ხელს

ჩემი ნიკუშა (5)

დედაა, დედა რომელიც იმ მომენტში მძულდა, კაცთან ერთად ვერანდაზე იჯდა ვიღაცის მკლავების ქვეშ,მის ხელს ეხებოდა და ნებივრობდა. მივხვდი რომ ერთადერთმაც სამუდამოდ გამწირა და მე 18წლის ორსული სრულიად გარიყული დამტოვა.. ნუთუ მამას შემცვლელი ასე მალე იპოვა ?

ჩემი ერთი ცალი ხარ! (8)

მაშინვე ლილეს ვთხოვე ბექას მისამართი გაეგო ჩემთვის. ბექასთან ავედი სახლში.მთელი გზა სიტყვებს ვუყრიდი თავს და ფრაზებს ვაწყობდი როგორ დაველაპარაკებოდი და ავუხსნიდი სიტუაციას.ზარი რამდენჯერმე დავრეკე,მაგრამ არავინ გამიღო,ცოტა ხანს კიდევ მოვიცადე,თუმცა

ჩემი ნიკუშა (4)

ერთ დილასაც ავდექი,პირი დავიბანე წყალი გაყინული იყო და თითქმის მომეყინა მთელი სახე, გრძნობის უნარი დამაკარგვინა. აბაზანიდან გამოსულმა ფანჯარაში დავიწყე ყურება, თოვლი ორიოდედ მანც გაზრდილიყო, აღარ მინდა დავიღლე!! ვთქვი ჩემთვის და საათს შევხედე..

ჩემი ერთი ცალი ხარ! (7)

ვცდილობდი თავი შემეკავებინა,რომ არ მეტირა ქუჩაში.როგორც კი მივედი სახლში კარი გავაღე და ძირს მოვიკეცე.მტკიოდა ყოველი წამი რომელიც ბექასთან ურთიერთობაში დავკარგე.ადრე ყოველთვის პრინციპული ვიყავი და ახლა რა მჭირდა ემოციებსაც ვეღარ