ჩემი ქიმიის მასწავლებელი IV თავი

-ეეე გიო მოდი კანფეტი არგინდა?-ირაკლისკენ გავიხედე როცა გამომძაახა და წარბები შეათამაშაღიმილი მომეფინა სახეზე მის შემოთავაზებაზე. მანანა სულ გადამავიწყდა იმის ფიქრში თუ რა სიამოვნება მელოდა წინ. ნათიას მოვუბოდიშე და ცოტახნით გოგონებთან ტბასთან ახლოს

შენ ჩემი ცოლი ხარ.ნუთუ არ გახსოვს?(1)

დილა გათენდა, და დაიწყო ჩემი დღეც.. სახლში სამი პირდაღებული ღლაპი მიზის, ჩემი ვაჟები რომლებიც ძალიან მიყვარს.ცოლმა 4წლის წინ მიმატოვა,ერთი მაგისიც.ცოლი რო გაგიბოზდება კაცს განა,კაცი გქვია?? მაგრამ ჩემი კაცობა სულაც არ მაეჭვებს... -ჰეიი ადექით

თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 2თავი

რაღაც სიზმარს ვხედავდი. გაურკვევლობა იყო.ყველაფერი ნისლით იყო მოცული. გარდა იმისა,რომ ვტიროდი სიზმარში,არაფერი არ მახსოვს. ცუდი წინათგრძნობით გამომეღვიძა.თვალები მონდა სველი. ძილში მიტირია. საათს დავხედე,8საათი იყო.ეგრევე ნიას დავურეკე,დაბადების

ჩემი ხარ (7)

მე წავედი ვიბანავე(ნათი) -არა თაკოც გეყოფა.. წყლიდან ამოვიდა და გვერდით დამიჯდა -შენ რა ეჭვიანობ პატარა -მეტი საქმე არ მაქ რა ...და დავეჭყანე -მაშინ მოდი ჩემთან.. ამიყვანა და წყალში ჩამაგდოო -კარგი რა ხომ გთხოვე არა -იყავი ჩემთან. ....წელზე

ჩემი ახალი კლასელი (4)

მთელი ერთი თვე ვცდილობდი კატოსგან თავის შორს დაჭერას , ნამდვილი ტანჯვა იყო ჩემთვის, მაგარამ ირაკლის და ლაშას ნამდვილად ვერ გავუტეხავდი , გარკვევით ამიხსნეს რომ კატოსთან არაფერი არ უნდა მქონოდა არასდროს , მაგარამ გრძნობების მორევა იმაზე ძნელი

თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე

-სიყვარული რა არის? -ერთი დიდი ზღვა არის, შეხვალ ვეღარ გამოხვალ, ეს ოხერი ღრმა არის საოცრად რთულია იმ სიყვარულის ისტორიის მოყოლა,რომელსაც მე ვაპირებ.სიტყვები არ მყოფნის,თუმცა მინდა ყველამ გაიგოთ და ყველამ ისე ახლოს მიიტანით გულთან,როგორც

ჩემი მაშველი(11)

პალატიდან გავიდა. მე კი ტირილი დავიწყე.ცოტახანში ექიმი შემოვიდა. არ შემიხედია მისთვის. მოვიდა და მომესალმა.- გამარჯობა ქალბატონო თინათნ. მე ირაკლი ვარ თქვენი ექიმი. აბა თავს როგორ გრძნობთ?- მკითხა სასიამოვნო ხმით. ახლაღა შევხედე მას და პირველი რაც

ჩემი ახალი კლასელი (3)

მანდატურებს კლასში დამრიგებელი შემოყვა რომელიც თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა ბრაზისგან , სკოლის პირველ დღესვე ჩხუბი მართლაც ზედმეტი იყო. -აღარ შემიძლია პირველი დღეა ხალხო რა ვერ გაიყავით? თქვა გაბრაზებულმა დამრიგებელმა ... ასეთმა შეკითხვის ფორმამ კი

ჩემი მაშველი(10)

მთელი 3 წელი ვეძებე მაგრამ ვერსად ვიპოვე. ალბათ გათხოვდა. ალბათ ბავშვი უკვე 2 წლის არის. ნეტავ ისევ ისეთია? უღმერთოდ მენატრება. მინდა რომ მისი შავი თვალები ისევ ვნახო. მაგრამ როგორც ჩანს ამ ოცნებას არ უზერია ახდენა. უკვე ყველა იმედი გადაწურული

ჩემი ახალი კლასელი (2)

საკმაოდ ბევრი ვიბოდიალეეთ როგორც ყოველთვის , ირაკლისთან და ლაშასტან ერთად ბოდიალი ალბათ არასდროს მომბეზრდებოდაა. მონატრებულები ერთმანეთს ზაფხულის იმ ამბებს ვუყვებოდიით ტელეფონით თქმა რომ დაგვეზარა და კარგად ვხალისობდით ჩვენს მიერ ერთად თუ გაკეტებულ