ჩემი ლამბერსექსუალი [6]

ლონდონი ისევ ისეთი იყო,წვიმიანი და მოღუშული.თითქმის წელიწადზე მეტია,რაც იქ ვცხოვრობდი და იშვიათად მქონდა ნანახი მზე.მეც ბუნებით რომანტიკოსი ყოველდღე სიხარულით ვხვდებოდი ნისლიან ქალაქს. ბავშვობაში მახსოვს დედა მეუბნებოდა,რომ შემოდგომაზე დაბადებულები

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 22)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...!ბიჭო დემეტრემ გაუფრთხილდეს იმას ვინც მისთვის ძვირფასია თორე სხვა დაასწრებსო!-როცა მივხვდი რაზეც... უფროსწორად ვისზეც იყო

ნატალი (8)

ანა რომელიც სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა, აღარ გახსოვთ ასე მალე დაივიწყეთ? !ის ნაბ*** სასტავიც დაივიწყეთ ხო ვინ ცხოვრება დამინგრია?!ჩემი ფერია მომტაცეს და მე რა გავაკეთე?არაფერი, საერთოდ არაფერი!თქვენს გამო დავთმე თქვენს გამო!

ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 4

"ეს ლუკა იყო,იგი ჩემს ცხოვრებაში გამოჩნდა ყველაზე არასასურველ დროს. არ ვიცოდი რა იქნებოდა და საშინლად ვიბნეოდი. მეგონა ჩემი გადაწყვეტილება მტკიცე იქნებოდა ალექსანდრესთან დაკავშირებით მაგრამ ყველაფერი მაეჭვებდა..."

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 21)

-მიყვარხარ პატარავ!-მე კი უბრალოდ გამეღიმა, თურმე მარტო მე არ ვყოფილვარ გიჟი ამ დედამიწაზე ღმერთმა ერთი გიჟი გააჩინა ჩემთვვის! -მეც-ამოვიჩურჩულე ისე რომ ჩემი ხმა მე ძლივსღა მესმოდა. -რა თქვი?!-თავი მაღლა ამაწევინა და გაღიებულმა ჩამაშტერდა თვალებში.

ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 3

ვნახე და ასეც აღმოჩნდა.მერე გამახსენდა დედაჩემი და მამაჩემი რომ მოდიოდნენ და სასწრაფოდ გადავურეკე საბას ნომრიდან ჩამირიცხეთქო.ცოტახანში მოვიდნენ ჩემები და ბალანსიც შეივსო.ჩემი მკითხაობა იმაზე მიმეწერა თუ არა თავიდან დაიწყო.

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 20)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...! ასე 1 საათი ვიქნებოდით ბათუმ გორაზე, სიცივე ვიგრძენი და გამაჟრჟოლა, დემეტრემ მისი მოსაცმელი გაიძრო და მე მომაფარა.

ნატალი (7)

რა დიდი მიხვედრა უნდოდა რომ სანდრო იყო?!მაგრამ საიდან იცოდა რაჭაში რომ ვიყავი ?!აქ რომ ჩამოვიდეს?! არა არა აქ რა უნდა! მომენატრა ?! ჰო ნეტავ ახლა აქ იყოს,რომ ხელები მოვხვიო და გულში ჩავიკრა.ერთხელ მაინც შევხედო ახლა მის მკაცრ სახეს და გაბრწყინებულ

ვუყვარდი?არ ვიყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 2

"თვალებს გავახელდი ალექსანდრეს მესიჯი მხვდებოდა , დასაძინებლად მივდიოდი ისევ ალექსანდრე მემშვიდობებოდა. ყველაფერი ძალიან კარგად იყო სანამ მეგობრობაზე მეტი არ ვიგრძენი. საშინლად დაბნეული ვიყავი და მიჭირდა იმ ბიჭთან "ძმობა" ვინც აშკარად მიყვარდა..."

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 19)

სრულ შოკში მყოფმა საუბრის და განძრევის უნარი დავკარგე, აღარ ვიცოდი რა მექნა, ანდა რა მეთქვა, ერთ ადგილს მიჯაჭვული ვიყავი და ათასი ფიქრი მიტრიალებდა თავში.