ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 13)

ლელუკა მალევე მოვიდა, ვიჭორავეთ და დროც მალე გავიდა, დაღამებული იყო დალელუკა აღარ გავუშვი. შუა საუბარში ბიჭების ხმა გავიგონე, კარები გაიღო და 7 აყლაყი ერთმანეთის მიყოლებით შემოლაგდა სახლში, იცინოდნენ და როცა დაგვინახეს მხოლოდ მაშინ

ნატალი (4)

-არა ეგ არა!უბრალოდ საავადმყოფოში მოგვიწევს წასვლა!სანდრომ ხელი წინ გამოწია და შიგ პატარა შუშა დამანახა.არა რა იდიოტია თუ იცოდა რაღას წამომიყვანა? ვაიმე ნატა რა დებილი ხარ გოგო?! ახლა დავახწიო თავი და მეტი არაფერი მინდა.საავადმყოფოც მოუნდა ბიჭს,

ჩემი გემრიელი ნაწილი1

რა ჩავიცვა?თმა როგორ გავიკეთო?ჰეიმიცა რაგჭირს ანა,პირველადვარ ესე რო ჩასაცმელზე ვდარდობ გადმოვაგდე ტანსაცმელი ჩავიცვი შავი მოტკეცილი ჯინსი მუხლზე გახეული,გრძელი'ჩაბჩურა'მაიკა,კედები თმა გავიშალე და გავედი ოთახიდან

ნატალი (3)

ვგრძნობდი მის სურნელს და ძალას, რომელიც არ მიშვებდა და მთელი არსებით ვყავდი დამორჩილებული.მე გაშეშებული ვიდექი და ვცდილობდი ჩემი თავისთვის წინააღმდეგობის გაწევას. მიუხედავად იმისა, რომ მსიამოვნებდა მისი ჩახუტება, მისი სუნთქვის შეგრძნება,მაინც

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 11)

ოთახიდან გამოსულმა ლექსო რომ დავინახე სიხარულისგან მეცხრე ცაზე დავფრინავდი, მივვარდი და ჩავეხუტე, ნუ როგორც წესი ვიბოდიალეთ და ვიმაიმუნეთ, ჩვენი საუბრის დროს დემეტრე ადგა და გავიდა მის ოთახში, იქედან გამოვიდა თუ არა ლექსოს

ასეთია ჩემი სიყვარული - "ნიკუშა დადიანი"(4)

რამოდენიმე დღე გავატარეთ წყნეთში ბავშვებიც შემოგვიაერთდნენ , ყველა ცდილობდა თავი მარტო არ მმეგრძნო , სულ მამხიარუულებდნენ , დიდ სიყვარულს ვგრძნობდი მათგან .. განსაკუთრრებით კი ნიკასგან , არცერთი წამით არ დავუტოვებივარ მარტო , ვვგრზძნობდი , როგორ

ნატალი (2)

უკვე ჩემი დაგარქვი და ახლავე გეტყვი მერე რამე გაუგებრობა რომ არ იყოს!დაივიწყე ყველა ვინც მოგწონს ან გიყვარს!იასნია უკვე გავარკვიე რომ არავინ გყავს და მე პირველი და უკანასკნელი ვიქნები შენთვის მაგრამ მაინც.სახლიდან ფეხი არ გაადგა 9 ის მერე

როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 11 თავი)

წვეულება გამემართა და გადავწყვიტე ალექსანდრესთან მივსულიყავი და მეთქვა. -ალექსანდრე!! ფავიყვირე. -რა იყო გოგო! თურმე სააბაზანოში იყო და შხაპს იღებდა. ტილოს ამარააუუ რაღაც უნდა გთხოვო. -რა გინდა? -აუ, იცი მალე.. -ხო, ვიცი.. -რა იცი აბა? -ის, რომ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 11)

დილით კარზე ბრახუნმა გამაღვიძა, საათს დავხედე და როცა დავინახე, რომ საათის ისრები 7-ს უჩვენებდნენ კინაღამ გავგიჟდი, ფეხზე წამოვვარდი, ნახევრადმძინარემ იქვე მიგდებულ სპორტულს დავსწვდი და ამოვიცვი, ოთახიდან გავედი და კარები გავაღე, კარებში კი

ჩემი ლამბერსექსუალი [4]

-ვწუხვარ.-ხმაჩახლეჩილმა თქვა ცოტნემ და მკერდზე მიმიხუტა.მეც ჩემი სუსტი ხელები წელზე შემოვხვიე და უფრო მეტად ამიტყდა ტირილი. -იცი სახლში როდესაც მიმაცილე რაღაც იმედი გამიჩნდა.იმდენი იმედით გაჟღენთილი სიტყვები მითხარი,რომ ვერაფრით წარმოვიდგენდი სახლში