ჩემი მაშველი(6)

1 კვირა გავიდა იმ ამბის შემდეგ. გარეთ თითქმის არ გავდივარ, არც ვჩამ. დედა ყველაფერს აკეთებს იმისთვის რომ მე ასე არ ვიყო მაგრამ არ გამოსდის.გგონიათ ვნანობ რაც გავაკეთე? არა არ ვნანობ რადგან მე ნიკა შემიყვარდა. ხო აი ასე უნამუსოდ, 1 კვირის გაცნობილი

ჩემი გემრიელი (მეოცნებე) ნაწილი1

ამ ცხოვრებაში ყველაფრის მოძებნა შეიძლება სიყვარულის და სიკვდილის გარდა,ისინი თვითონ მოგძებნიან როდესაც დრო მოვა.იმედიმაქვს როცა დრო მოვა სიყვარულის მომადგება და მომიკაკუნებს კარზე.მოვდიოდი წვიმიან ამინდში ნელა,ვუსმენდი სიმღესებს და

ნატალი

დიტო გაგუა 21 წლის სწავლობს ბიზნესზე და თავისი პატარა ბიზნესიც აქვს.ნუ ზე სიმპო ბიჭია და ამასთანავე ზე ბაბნიკიც აი გუშინ რომ ნია უყვარდა დღეს კატო უყვარს და ხვალ ნინა ეყვარება.გოგოებიც გიჟდებიან მასზე და მოკლედ არის თავის პონტში, მაგრამ აი აქ

ასეთია ჩემი სიყვარული - "ნიკუშა დადიანი"(3)

დრო მიდიოდა .. ძალიან დავახლოვდით ყველანი , სულ ერთად დავდიოდით , დათის დაბადების დღე 21 დეკემბერი , მერე ანკასი 25 ყველგან ერთად ვიყავით .. და ჩემი გრძნობებიც ჩვეულებრივ იზრდებოდა .. არცერთი ღამე არ დამთავრდებოდა დადიანზე ფიქრის გარეშე და არცერთი

ჩემი ლექსები

1.ია შევკარი კონად ლამაზად, ფურისულებმაც დახარეს თავი. ვარდმა კოკორი აახასხასა, და უცაბედად მოვარდა ქარი. და გრძნობაც ჩემი ქარიშხალს ჰგავდა, ვიდრე კამკამა პატარა წყაროს. ყველამ იცოდა რომ მე მიყვარდა, მას კი არ სჯერა „_პატარა ხარო!...“

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 10)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...! დილით ადრე ავდექი. სკოლისთვის მოვემზადე და პირველ სართულზე ჩავედი, დემეტრე ტელევიზორს უყურებდა და ყავას სვამდა.

ჩემი მაშველი(3:4:5)

თვალები რომ გავახილე იმდენი ხალხი მედგა თავზე მეგონა რომელიღაც ცნობილი ადამიანი ვიყავი.- თიკო ხომ ჯარგათ ხარ?- მკითხა შეშინებულმა ლიკამ.- კი ლიკა, ჯარგათ ვარ.- დავამშვიდე მე. ხალხმაც ამოისუნთქა და ნელ-ნელა დაშლა დაიწყო.- ცურვა თუ არ იცი წყალში არც

ასეთია ჩემი სიყვარული - "ნიკუშა დადიანი"

ჩემი ისტორია გრძელდება !! მეორე დილით სკოლაში წავედი , დილით გაღვიძება არ მიჭირს , დათისთან ერთად ვვარჯიშობ ხოლმე ადრე , ამიტომ რო მოვდივარ ეგრევე ვბანაობ , ჩანთას ვალაგებ , ყავას ვსვავ (რომელლიც ჩემი განუყრელი ნაწილია) და სახლიდან გავდივარ ..

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 9)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...!თამუნასთან:როცა დავინახე როგორ სწვდა დემეტრე გიორგის საყელოში გადასვლა გადავწყვიტე, მაგრამ როცა გავაანალიზე ჩემ ამ ქმედებას

ჩემი მაშველი(1:2)

ვზივარ მანქანაში და ფანჯრიდან გავყურებ მორბენალ ხეებს. ოხხ როგორ არ მიყვარს ეს ზაფხულობით ზღვაზე წასვლა. უცნაურია ხო? მაგრამ რა ვქნა არ მიყვარს და? უი დამავიწყდა გაგეცნოთ. მე თინათინი ვარ იგივე თიკო,თინი,თინა და ა.შ. მაგრამ მეგობრები რატომღაც ლოლ