სანდრო (თავი 4)

-რა უნდა ჩაიფიქრო? უფრო ახლოს მოვიდა, ჩემი სახე ხელებს შორის მოიქცია და თვალებში მომაჩერდა.-ბედნიერება. ჰო ბედნიერება.-კარგია...მეც ბედნიერება,ოღონდ შენთან ერთად.ტანში დამიარა

გაცვეთილი ფრაზები

ყოველთვის როცა ადამიანებს რამეს ვულოცავ, ხაზგასმით ბედნიერებას ვუსურვებ ხოლმე, ხო სწორედ ბედნიერებას რადგან, სწორედ ის არის ის ჯადოსნური სიტყვა რომელიც ერთად იტევს ყველაფერს.

შენ, მე გამაგიჟე (თავი 5)

დილით ისევ მაღვიძარა მაღვიძებს, გოგოებს ვურეკავ და შემდეგ საღამურებით მივტანტალებ ჩემი ძმის ოთახში. როგორც კი შევდდი ლოგინში ჩავუწექი და ჩავეხუტე. ისიც ღიმილით ჩემსკენ გადმობრუნდა და ჩამეხუტა.

ცის არტ ყელა (დასასრული)

- იმ დღეს ალავერდის ტაძარში მივდიოდით, იმ დღეს ჯვარი უნდა დაგვეწერა, უფლის წინაშე უნდა მეღიარებინა ჩემი სიყვარული.. ვერკა, დათი და ნიკა მოგვყვებოდნენ უკან , ეს დღე შენთვის სურპრიზებით

3 ლ'ექსპრომტი

მე მეშინია მარტო დარჩენის,ხალხში გარევა მაშინებს მეტად,ეჰ, ჩემი თავი ძნელად სარჩენი და თავი ჩემი დადიან ერთად.როგორ მიყვარდა როცა მღეროდი,და მერე მორცხვად მზეს რომ დახრიდი,და მე ყვავილის ერთი ღეროსთვის

რა არის ბედნიერება და რაშიმდგომარეობს მისი არსი?!

ბედნიერების მთავარი მიზანია ცხოვრება, და ცხოვრების მთავარი მიზანია ბედნიერება. ცხოვრებაში უნდა იყო ბედნიერი და ცხოვრება გაგხდის ბედნიერს. უნდა დაუკვირდე თოთოულ ცხოვრების დეტალს, და უნდა შეინახო გონებაში ეს დეტალები, იმიტომ რომ ცხოვრება დიდი

მომე ნა ტრა

როცა შენ გხედავ ჩემი გული აძგერებით ცემს შენს ნახვას მე შევადარებ მილეუულს მთვარეს უბრალოებით გადმოჰყურებს ყველას ზემოდან და მის შუქ ვეშ განვიცადე მე შენი კოცნა

გოგონა ნიღბით [ნაწილი მერვე]

რას მოიმოქმედებ იმის გამო, რომ გაპატიო, არ გაპატიებ და იცი რატო? გუშინ წერილი მომწერე, რომ გიყვარდი, ქალი რომელიც უყვართ სხვების ნალაპარაკევის გამო, მითუმეტეს როცა იცის, რომ ეგ ეგრე არ იყო, მხოლოდ იმიტომ, რომ გაბრაზდა არ მივარდებიან და არ ცემენ

იმ საღამოს წვიმდა

-ვერანაირი შარმი ვერ დავინახე.-ვუთხარი მობეზრებულად და გასასვლელისკენ დავიძარი. -ეჭვი არ მეპარება,ძვირფასო,შენ ხომ ამ კუთხით არასდროს უყურებ ბიჭებს.-სიცილით მითხრა კატომ და უკან გამომყვა. თუმცა ამ ჯერად ცდებოდა

გარდაცვლილი პოეტისგან

ეს სიცივე, ეს სიჩუმე, ცხელი ჩაი, წვიმა. პოეზიამ ეს ინატრა, პოეზიის სხივმა. რომანტიკა! ეს ინატრა პოეზიის სიმმა. მარტოობა! აქ იდარდა ჩემი სულის ბინდმა.ჩემი ცივი გამოხედვა აღარავის სწყინდა, უიმედო სიყვარული დარდს და ვარამს მგვრიდა. ამ გრძნობათა დიდი