ჩემი დემონი (8თავი)

უკვე ერთი კვირაა სამსახურიდან წამოვედი, ფული მეყოფა 1 ან 2 თვე მერე აღარ ვიცი რას ვიზამ, ისევ ყველაფერმა იმედი გამიცრუა, მთელმა სამყარომ, აქ დარჩენა არ მინდა მაგრამ ვცდილობ, გამუდმებით მიზეზს ვეძებ ამისთვის, ჯერჯერობით ვერ მიპოვია,

ჩემი დემონი (7თავი)

თეთრ ოთახში ვიღვიძებ, მგონი სავაადმყოფოა, შეშინებული ვიყურები აქეთ-იქით, გარშემო არავინაა, თავი მისკდება და სისუსტეს ვგრძნობ, წამოდგომას ვცდილობ, მაგრამ არ გამომდის, ბოლოს ვნებდები უუნარობას და მძიმედ ვწვები ჩემს ადგილას, თვალებს ვხუჭავ, ტვინში .

და ალბად, სადღაც, ოდესმე, გერქმევა ჩემი

2017 წლის 15 სექტემბერი 11 კლასი და ახალი და დაძაბული წლის დასაწყისი,მეგობრების,უახლოესი ადამიანების ნახვა და მონატრების მოკვლა,ყველაფერი ჩვეულებრივად მიდიოდა მაგრამ როცა ის დაინახა ძველი გრძნობები კვლავ განახლდა,მისით აივსო, მისით დაიწყო

ჩემი დემონი (6თავი)

ორი დღე დარჩა ჩემთან ლილე, ამ დღეებში განსაკუთრებით ბედნიერი ვიყავი, ბავშვი პოზიტივს მმატებდა და ზოგადად ყველა პატარა ასეა, მათ ჯერ არ იციან ცუდი რას ნიშნავს, მათთვის ცხოვრება უდარდელია და მხოლოდ იმაზე წუხდებიან როცა ვერ წყვეტენ რომელი თოჯინით

ჩემი დემონი (5თავი)

უკვე შაბათია, უძილობა ისევ დამეწყო მგონი პარასკევს ვერ დავიძინე, მთელი ღამე თვალებგახელილი ვიჯექი და ჭერს ვუყურებდი, რამოდენიმეჯერ ავდექი და ტირილი დავიწყე, არ ვიცი რა მატირებდა, ალბათ უძილობის გამო ზედმეტად ავნერვიული და გრძნობებისგან დაცლა

ჩემი დემონი (4თავი)

თავს ვუქნევ და სამზარეულოში გავდივარ, წყალი უკვე ადუღებულიყო, ჩაის ვაკეთებ, 1 კოვზი შაქარით და 1 ნაჭერი ლიმნით, ისე რომ არც ვეკითხები როგორი უყვარს, ვაპირებ რომ გავუტანო, მაგრამ თვითონ შემოდის, ორივე ჭიქას იღებს და ეზოსკენ მიდის, მეც ჩუმად მივყვები,

ჩემი დემონი (3თავი)

3თავი უკვე 1 კვირაზე მეტი გავიდა რაც აქაურობის რემონტს მოვრჩი და ბედნიერებით ვტკბებოდი, ეზოში ჰამაკიც დავკიდე, მაგრამ ცოტა ხანში მარტოობით მოვიწყინე და ვიფიქრე რომ რაღაც ახალი მჭირდებოდა, ამიტომ სამსახურის მოძებნა დავიწყე, ჟურნალებიც და ინტერნეტ

ჩემი დემონი (2 თავი)

ის დაბრუნდა, მაგრამ სხვანაირი, გარეგნობით და ქცევებით. უფრო მაღალი და გამხდარი მეჩვენა, თვალების გარშემო ჩაშავებოდა, აი ისე უძილობის გამო რომ გვემართება, მაგრამ ეს მას რის გამო ქონდა დაზუსტებით ვერ გეტყვით. უკვე საღამო ხანი იყო, ჩემი ყვავილები უფრო

ჩემი დემონი (1თავი)

ჩემი დემონი 1 თავი ყველაფერი მაშინ დაიწყო როცა გადავწვიტე მარტო ცხოვრება, რადგან უკვე 27 წლის ვიყავი! ფულის გროვება დიდი ხანი მქონდა დაწყებული და როგორც კი შემიგროვდა სახლისთვის საკმარისი ერთ-ერთ გარეუბანში ვიყიდე სახლი და მისი რემონტი დავიწყე, ერთი

ჩემი ბიჭები

სახლში წასვლის დროა,საათი შვიდს აჩვენებს.. თუმცა სულაც არ მიხარია.. ქალაქში გაზაფხულს მარტი მაიცნ ებრძვის და მაინც მოღუშა ზეცა,მეც ხასითში გადამივიდა...მონატრება უფრო გამიმძაფრდა..ისე მივედი სახლამდე ვერც გავიგე,ვფიქრობდი თუ როგორი მე ვიქნებოდი მე