მე, ჩემი ქმარი და კაცი წარსულიდან. (სრულად)

იქნებ აღარც არის ჩემზე გაბრაზებული თუმცა ვფიცავ არც კი მახსოვს რითი გავაბრაზე. ხვდებით? მე აღარაფერი მახსოვს იმ გიჯური სიყვარულიდან რაც მქონდა...მე შევიცვალე, ჩემგან სხვა პიროვნება ჩამოყალიბდა ბუნებრივად მოხდა ყველაფერი. არც კი ვიცი რისი თქმა მინდა,

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი მეექვსე)

სწრაფად მოვემზადე და უცებ ჩავირბინე კიბეები. გიორგის ჩემოდნები უკვე მანქანაში ჩაეწყო და მელოდა. -არ გშია გვანც? -არა გიო არ მინდა არაფერი. -მართლა არაფერი მინდოდა ძილის გარდა. -კარგი მაშინ გამოვა კლარა და წავიდეთ.

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 37)

-ცხოვრებას გაუბოროტებიხართ და შეუცვლიხართ, ადრე კეთილი იყავით. -როდის ადრე? -4 წლის წინ... სანამ ალექსანდრე ნაკაშიძის ცოლი იყავი და მას სიცოცხლეს არ გამოასალმებდით!.. სისხლმა ტვინში ამასხა.

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი მეხუთე )

კახეთში რამოდენიმე დღე კიდევ დავრჩით. გიორგი დიდად არ მაწუხებდა, თვალში არ მეჩხირებოდა. ცდილობდა წყნარად და სათუთად მომქცეოდა, ამან შედეგიც გამოიღო. აქამდე თუ მისთვის შეხედვისაც კი მრცხვენოდა ახლა ველაპარაკებოდი

შვიდი მილიარდი სახიდან მხოლოდ შენია ჩემი ფავორიტი(მეოთხე თავი)

ყველას გაგვიხარდა მათი ამბავი. ვიცოდი რო ერთად იქნებოდნენ მაგრამ ესე მალე თუ განვითარდებოდა მოვლენები არ მეგონა. ვიცოდი რო დემტრე თათულის გულს არასდროს ატკენდა, რადგან მის თვალებში ვხედავდი როგორ უყვარდა თათული.

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეოთხე თავი)

აზროვნების უნარი მხოლოდ მაშინ დაუბრუნდა როცა სახლში მივიდნენ. გვანცა შეშინებული თვალებით იყურებოდა თითქოს რამე საშინელება ელოდა, ეშინოდა მისი მშობლების რეაქციის. - გვანცი შენს მშობლებს არ დაურეკავ?

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 36)

დღეები გადის და გვგონია თითქოს ცხოვრებაც დალაგდება, მის კეთილ სურპრიზებს გამოგვიგზავნის და რაღაც ახალი მშვიდი ერა დაიწყება ჩვენი სიცოცხლის, თუმცა ყოველი ჩვენი ფიქრი უბრალო ფუჭი ოცნება, ნელ-ნელა ვხვდებით, მაგრამ არ ვაღიარებთ ჩვენს თავთან ოპტიმისტურ

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მესამე თავი)

-შენ გიორგი ხარ?? - გაკვირვებულმა დაუსვა შეკითხვა ოთახში ახალ შესულ გიოს -კი -ქალბატონმა კლარამ მითხრა რომ შენ მეტყოდი თუ რა მინდა აქ და რატომ წამომიყვანე. -მომისმინე გვანცი სამი წელია მიყვარხარ და აქ წამოგიყვანე იმიტომ რომ ჩემი ცოლი გამხდარიყავი,

ჩემი პირველი

და აი გავბედე და დავიწყე წერა ისე რომ ბევრმა შეაფასოს და ნახოს...როგორც ყოველთვის არცთუ ისე კარგ ხასიათზე მეღვიძება,რომ ვიაზრებ უნდა ავდგე და წავიდე ჩემთვის უინტერესესო ლექციაზე და ისევ მოვიდე სახლში უფრო მესიკვდილება მაინც ყველაფერი.ბოლოს მაინც

ჩემი-ანი (10)

ყოველგვარი ახსნა–განმარტების გარეშე "მე შენ მიყვარხარ" არ კითხო რატომ, რადგან ვერ გიპასუხებს, მაინც ვერ აიხსნება მიზეზი ამისა. აზრი არ აქვს დამღლელ შეკითხვებსა და ფიქრს. აზრი არ აქვს, გადამდებია.. ბედნიერება ხო გადამდებია და სიყვარული პირდაპირ