ცის არტყელა (ნაწილი 9)

-ულამაზესია, გულწრფელად წამოვიყვირე და მადლობა მოვუხადე. ახლა ვაკოს ჯერი იყო.სახეზე არაფერი ეტყობოდა,საერთოდ არ ჰქონია რეაქცია-ოხ ჩემი გამძლე ბიჭი-მივეჩვიე-ცოტა დამანჭე სახე,თორე ცოდო ვარ,მრცხვენია ისეთი

ცის არტ ყელა (ნაწილი 8)

უამრავი გამოტოვებული ზარი დამხვდა ვაკოსგან.. უამრავი სმს-ი , ზოგი ბრაზით იყო სავსე, ზოგი სიყვარულით ... თავში სრული ქაოსი ტრიალებდა, არ ვიცოდი რა მინდოდა და რას ვაპირებდი.. არ ვიცოდი რა ხდებოდა ჩემს თავს.

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 13

აი სიუპრიზი ნამდვილი სიუპრიზი.ჯერ ბოლომდე ვერ შევიგრძენი იმის განცდა რომ ჩემს სხეულში ახალი სიცოცხლე უნდა გაზრდილიყო და მისი ამ ქვეყნად მოვლინების ბედნიერება მხვდებოდა წილად.მათეს რომ ეთქვა,ეს რომ გააზრებული ყოფილიყო დარწმუნებული ვარ არ

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 7)

ჩავიცვი, ოთახი მივალაგე, თმა ავიწიე და გარეთ გამოვედი. ხელ-პირის დაბანვის შემდეგ, მისაღებში შევედი. - გაიღვიძე ბებია? არ გაგაღვიძე, ვიცი როგორც ხართ მიჩვეულები ქალაქში, თქვენთან მამალიც შუადღისას იღვიძებს.ყავას ხო დალევ ?

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 6)

სუფრა გაშალეს ვჭამეთ, ბაბუა დალევას მაძალებდა, როგორც სჩვევიათ კახეთში, მაგრამ ერთი ჭიქაც ვერ დავცალე და აქაც ბებიამ მიშველა. - კაი ახლა დაიღალნენ ბავშვები დაწვნენ ვახტანგ. - გაგიშალეთ ბებია, წადი დაისვენე შვილო.

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 12

მოკლედ იმ საღამოს გიგიმ ითამადა ,ბევრი გვაცინა და გვამხიარულა,კარგად გაუგეს ერთმანეთს ბიჭებმა.ბევრიც დალიეს და იმაიმუნეს,თითქოს დიდი ხანია ერთმანეთს იცნობენო.მერე გიგიმ გიტარა გადმოიღო და სიმრეაც მოგვიძღვნა,მატეც რომ აყვა სასიამოვნოდ გაოცებული

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 11

ვიცი რომ გაბრაზდი,ვიცი რომ დიდხანს ებრძოდი თავს მაგის მოსაწერად.მე კი სულ სხვა რამ გიპასუხე.იმიტომ რომ მერჩივნა პირადად მეთქვა რომ მე უფრო მომენატრე,იმ წუთიდან როცა დაგშორდი და სამსახურში წავედი წამებს

ცისარტყელა ( ნაწილი 5)

ძალა მოვიკრიბე და მისკენ გავიხედე,ანერვიულებული იყო და ჩემს დანახვაზე თვალები აუწყლიანდა... -ვაკო რა ხდება? -წამომყვები? -სად? -მინდა დედაჩემი გაგაცნო . თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე.. აფორიაქებული იყო, ვგრძნობდი რაღაც შიგნიდან ძალიან სტკენდა

თბილისის ცის ქვეშ... თავი10

-გამიჭირდება მაგრამ გავძლებ.-გაეცინა.უეცრად ჰაერში აღმოვჩნდი,მერე კი მის მუხლებზე.-კარგი რა მათეე.ისედაც მცხელა და ვერ ვისვენებ.-გაჩუმდი და ფილმს უყურე.-ურექციოდ მიპასუხა და ეკრანს მიაჩერდა.თან თმაზე

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 9

უკანასკნელი ვინც ამ ეპატზე ამ საწოლს და ამ ოთახს დაეპატრონება ეს მე ვიქნები და არც კი იფიქრო რომ ამაში ვინმე შემეცილოს.-შენ ვინ ხარ,მგონი უკვე ვნანობ... გაეცინა და ტუჩებზე წამეტანა,მაგრამ გადავაბრუნე,ზემოდან