ცოდვილი {2}

შავად შეღებილ კედლებში დაკარგული, მარტოობის სენს შეეპყრო და უემოციო სახით უყურებდა მის წინ დაკიდებულ, უცხო ქალის პორტრეტს. ხელში, მრგვალ ჭიქას ატრიალებდა და მასში მოთავსებული სითხეც, შეუჩერებლად მოძრაობდა. საათი თორმეტის ნახევარს აჩვენებდა მაგრამ

ცოდვილი {თავი1}

ქალის სხეულს მთელი ძალით ჩაფრენილი, მაქსიმალურად ცდილობდა უარყოფითი ენერგიისგან დაცლას. არაფრად აგდებდა ქალის განწირულ კივილს, შიგადაშიგ სიამუვნებისგან, ტუჩებს რომ იჭამდა. კულმინაციას ერთად მიაღწიეს და დაცვარული სხეული მალევე მოაშორა ქალს.

ცოდვილი მამაკაცი ( დასასრული)

დიდი დროის განმავლობაში ველოდებოდი ლაურას ოთახში . მაგრამ ის არ ჩანდა. ბაღში იყო ლუკასსთან ერთად და მეტად იგვიანებდა . უკვე საღამოს რვა საათი იყო , მე კი ადგილიდან არ გავნძრეულვარ . ველოდებოდი და გონებაში აზრებს ვაწყობდი, თუ როგორ ამეხსნა მისთვის ,

ცოდვილი მამაკაცი XIV

დილით ადრე გავიღვიძე, რადგან მაინტერესებდა ამ სახლის ბაღი . როდესაც საწოლიდან წამოვდექი ლაურას გადავხედე და ეძინა , სახეზე დაღლილობა ეტყობოდა . შემდეგ კარადიდან ახალი სამოსი გამოვიღე და ჩავიცვი . სააბაზანოში თავი მოვიწესრიგე და კარები გავაღე . ამ

ცოდვილი მამაკაცი ( XIII)

დავსხედით და ჩემს თავს მაინც ვაკონტროლებდი , რადგან ძალიან მშიოდა . ხუთი საათის განმავლობაში ვიჯექი და ჩემს ჩემოდნებს ვიცავდი ,ეს კი რათქმაუნდა დამღელი იყო.ლუკასმა შემოვთავაზა რომ დავიწყოთ მირთმევალაურას გაეღიმა და სტაფილოს სალათი გადაიღო , მეც

ცოდვილი მამაკაცი ( XII )

მატარებელი გაჩერებული იყო ,თუმცა გასვლა ჯერ-ჯერობით ჭირდა . ხალხი სხვადასხვა კაბინიდან გადმოდიოდა , რათა ერთ გასასვლელში გასულიყვნენ. პატარა ბავშვები ხელში ჩირაღდანივით აღემართათ , რომ ხალს არ გაესრისათ . ჩემოდნები იკარგებოდა და აქეთ-იქით მოისროდნენ

ცოდვილი მამაკაცი ( XI)

ამ მგზავრობას ვერ ვეგუებოდი და დედამიწაზე ფეხის დადგმა მინდოდა. ამ ხალხს მოვშორებულიყავი და ასეთ ხმაურიან გარემოს .-მოკლედ მეგობარო , გემშვიდობებით . თუმცა მომავალში აუცილებლად შევხვდებით ერთმანეთს . ამ დროს იმ მეეტლემაც ჩამოიარა, რომელიც გუშინ

ცოდვილი მამაკაცი ( X )

ახლავე დავბრუნდები ... გარეთ გავედი და დევიდს დავუძახე , ჩემი ქორწილის შემდეგ არც კი მინახავს . -დევიდ , როგორ ხარ ? სად დაგვეკარგე ? ასე მეგონა სტუმრობას აპპირებდი და გელოდებოდით მე და ლაურა . -დიახ ვაპირებდით , მარამ ყველაფერი ბავშვის ბრალია !

ცოდვილი მამაკაცი ( IX )

წვიმა გადაიღო და სწრაფი სვლით ლაურას ვთხოვე სახლში წავსულიყავით . შუადღე იქნებოდა ,მაგრამ ცოტათი მაინცარ შეჩერებულა წვიმა . საფხულის დღე იყო და ასეთ სეყვას არავინ ელოდა . სანამ სახლში მივიდოდეთ ვხედავდით თუ როგორ ლპარაკობდნენ ხალხი ,,ეს აღსასრული

ცოდვილი მამაკაცი ( VIII)

-კარგი , როგორც გინდა . ნუ დაგვივიწყებ თანამშრობლემს , ჩამოდი ხოლმე . სულ ნუ გადაიკარგებით პარიზში . იცოდე ,ცოლს მიაქციე მეტი ყუადღება . დიდი ქალაქია და ათასი ხათაბალა გადაგხდებათ . მაგრამ შენ ისეთი ბიჭი ხარ, რომ ყველაფერს გაუმკლავდები .შემოდი